TO FARADIN
On a day you learn the subtle difference
Between holding hand and chain your soul
You learn that love doesn’t mean to learn
You learn that company doesn’t mean security
You find out that kiss is not a contract
A gift is not a promise
With your head up and your eyes wide open
You learn to trust on a day
Because tomorrow is unsure for plans
After a while you learn that even sunshine
Burns if you get too much of it
So you have to plant your own garden and nourish your own soul
And don’t wait for the miracles from outside
Then after a while you know
That you can keep up and you feel strong and you really have value
And you learn and learn
By every goodbye you learn…
Sunday, August 19, 2007
The Wing of Seraphim
two poems in English
Fahredin Shehu
August 2007, Prishtina, Kosovë
BLUE HEMOGLOBIN
They have tailored two spirit measures
To layer on the body we drive
The peak of pain and scream
Is the same both as to male and female?
And it’s androgynous
Just as life
The tongue again is knotted
And can’t say the price of suffering life
That doesn’t have gender
Just as life
We have blue hemoglobin
Because we have to say the song of peacock
And lay them dormant in the hearts
That doesn’t have gender
Just as life
DUNA
I asked to teach me the living human life and not to be disgusted
Bye their ignorance
Flowers of Acacia and Lavender to not be frightened by my human form
You taught me that you can vainly love human
Because he burns your heart
And do not allow to resurrect as phoenix
Fahredin Shehu
August 2007, Prishtina, Kosovë
BLUE HEMOGLOBIN
They have tailored two spirit measures
To layer on the body we drive
The peak of pain and scream
Is the same both as to male and female?
And it’s androgynous
Just as life
The tongue again is knotted
And can’t say the price of suffering life
That doesn’t have gender
Just as life
We have blue hemoglobin
Because we have to say the song of peacock
And lay them dormant in the hearts
That doesn’t have gender
Just as life
DUNA
I asked to teach me the living human life and not to be disgusted
Bye their ignorance
Flowers of Acacia and Lavender to not be frightened by my human form
You taught me that you can vainly love human
Because he burns your heart
And do not allow to resurrect as phoenix
Saturday, August 18, 2007
KRAHU I SERAFIMIT
Libri më i ri
© by Mahmud Farschian, Mutation
ﻥ
© Fahredin Shehu
Gusht 2007
Prishtinë
Gusht 2007
Prishtinë
Fjala e autorit
Nëse ke menduar se se do të lexosh vargjet të cilat mësohën përmendësh vetëm se kanë urti në të, apo ke menduar se këto poezi janë shkruar vetëm të dëshmojnë se autori flet ndryshe nga të tjerët, vetëm sa je duke e krijuar edhe një iluzion duke i palaur ato si rrasa tektonike dhe duke e ngurtësuar shpirtin deri në substancën bilogjike të tij.
Ky libër është shkruar me të vetmin qëllim, që të evokoj apo shokoj Jezusin e fjetur në ty, ta gjëj atë nuse të fjetur dhetë heshtur në ty e që i thoni dashuri, ta kthej qetësinë e Budës së fjetur në ty, ta zgjoj Abarahamin tënd, duke kërkuar anën e djathtë të diellit, ta kthjelloj Muhamedin tënd të hutuar dhe të të rrëfej se ti vlen, se ti je avangardë, ta të rrëfej se deri sa ti fle dikush të donte dhe t’i dhe kullone të njejtin hemoglobinë në torkullin kosmik, se dikush mblidhte polenet e rrushit të artë që të ta shuaj etjen, se dikush mësoi për ty dhe u ngarkua me barën e njohjes pastaj të ta bej me të lehtë kalimin nga toka në qiell, se dikush i sprovuara nga Apsarat ( zanat me gjinjë të mëdhenjë në mitologjinë hinduse), nuk u flijua kot, se dikush shkoi majtas deri në anën e pasme të diellit për t’u pjekur dhe aritur metanoien.
Këtu është shkruar ashtu si heshtim në mënyrë kolektive, këtu ëshë shkruar vetëm se nuk kam mundësinë tjetër ta rrëfej se t’i kanë prerë dy fustane të shpirtit, këtu kam shkruar të zgjoj melodinë e humbur apo të shukatur. Edhe ti je këngëtarë i cili i ngjallë partiturat kosmike dhe i shndërron në melodi simfomike, këtu është shkruar sepse këtu ka dashuri, një fenomen i cili është bërë turp të permëndet e lere më të bëhet.
Ani, do të mbetemi tok në mes, derisa të na përkujtojnë me shembjen e rrufesë në qenien e trazuar kolektive.
Nëse ke menduar se se do të lexosh vargjet të cilat mësohën përmendësh vetëm se kanë urti në të, apo ke menduar se këto poezi janë shkruar vetëm të dëshmojnë se autori flet ndryshe nga të tjerët, vetëm sa je duke e krijuar edhe një iluzion duke i palaur ato si rrasa tektonike dhe duke e ngurtësuar shpirtin deri në substancën bilogjike të tij.
Ky libër është shkruar me të vetmin qëllim, që të evokoj apo shokoj Jezusin e fjetur në ty, ta gjëj atë nuse të fjetur dhetë heshtur në ty e që i thoni dashuri, ta kthej qetësinë e Budës së fjetur në ty, ta zgjoj Abarahamin tënd, duke kërkuar anën e djathtë të diellit, ta kthjelloj Muhamedin tënd të hutuar dhe të të rrëfej se ti vlen, se ti je avangardë, ta të rrëfej se deri sa ti fle dikush të donte dhe t’i dhe kullone të njejtin hemoglobinë në torkullin kosmik, se dikush mblidhte polenet e rrushit të artë që të ta shuaj etjen, se dikush mësoi për ty dhe u ngarkua me barën e njohjes pastaj të ta bej me të lehtë kalimin nga toka në qiell, se dikush i sprovuara nga Apsarat ( zanat me gjinjë të mëdhenjë në mitologjinë hinduse), nuk u flijua kot, se dikush shkoi majtas deri në anën e pasme të diellit për t’u pjekur dhe aritur metanoien.
Këtu është shkruar ashtu si heshtim në mënyrë kolektive, këtu ëshë shkruar vetëm se nuk kam mundësinë tjetër ta rrëfej se t’i kanë prerë dy fustane të shpirtit, këtu kam shkruar të zgjoj melodinë e humbur apo të shukatur. Edhe ti je këngëtarë i cili i ngjallë partiturat kosmike dhe i shndërron në melodi simfomike, këtu është shkruar sepse këtu ka dashuri, një fenomen i cili është bërë turp të permëndet e lere më të bëhet.
Ani, do të mbetemi tok në mes, derisa të na përkujtojnë me shembjen e rrufesë në qenien e trazuar kolektive.
Fahredin Shehu
Viti 2008
sipas atij të cilin marrëzia juaj e ka kryqëzuar
Dardani
Ciklet
I. Poleni i rrushit
II. Hemoglobinë
III. Homo gnosticus
IV. Apsara
V. Majt, kah ana e pasme e diellit
Subscribe to:
Posts (Atom)