 | Oliver Shanti & Friends - Tichinabet 2222 - Oliver Shanti .mp3 |  |
 | ||
 | Found at bee mp3 search engine |  |
Wednesday, December 23, 2009
Tichinabet 2222
Thursday, November 12, 2009
Perkthim ne gjuhen Italiane eshte bere nga Vajada Manjani Keci
La Sema, lo Semasa, La Danza Rituale L’esoterismo e l’arte di Rumi
Di
Fahredin Shehu
fahredin.shehu@gmail.com
oxorcenter@gmail.com
+377 44 255 091
Centro per la promozzione del dialogo interculturale
Pristina
L’Astratto
L’opera di Jelaluddin Rumi, và al di là del atto, al di là della conoscenza, ed al di là del arte, cosi che l’affrontare superficialmente tutta la sua teurgia non potrebbe bastare per capirla. Lui stesso la descrive con la metafora della schiuma e del oceano, oppure con la frase … non chiedere chi sono o da dove vengo, bensì prendi quello che ho in mano ... e quello che lui ha in mano esprime i segni più evidenti dei sigilli angelici, materializzazione del celestiale nel terreno.
L’atto della SEMA inteso come uno sforzo per entrare nel orbita angelica prenderà gran parte di questo lavoro.
Il SEMAZEN , il suo significato, il suo ruolo, il preformare della semasa - danza rituale, la musica come parte complementare della semasa.
I tre livelli della conoscenza; Egsoteria, Mesoteria ed Esoteria nel opera di Rumi, la dinamica della meditazione come contrappunto, come quarta categoria del fenomeno e come terza categoria del’Estetica di Fahredin Shehu.
Classificandolo tra i geni, fa emergere la domanda; se lui appartiene o meno a questa categoria. Il considerarlo o meno tra i profeti, anche se evidentemente non raggiunge i loro livelli. Riguardo a questo mi inoltrerò nel ultima parte riferendomi alla sua arte.
La SEMA
Essa è una parola araba il cui significato è : udire, approfondire; ha un uso esteso nella lingua turca, persiana ma anche in altre lingue occidentali usata proprio per identificare la pratica Sufi, più in specifico nel indicare la danza rituale eseguita da Jelaluddin Rumi .
La sema è una Meditazione Dinamca par excellence, come concetto è stato trattato da Sri Bhagwan Rajneesh OSHO, è stato proprio lui a incorporarla nel programma di meditazione del mattino, a “OSHO” un Commune in
Paoona, India. Cosi fece anche G.I Gurdijeff , si ispirò a Rumi con le sue danze sacrali conosciute come “Gli archi Oum” Quando parliamo della meditazione, ci riferiamo alla profonda riflessione, tale stato contraddice il concetto di meditazione come atto pratico.
La meditazione è uno stato mentale “senza pernsiero” ed il clima nella meditazione si raggiunge quando svaniscono tutti i pensieri. Cosi che la SEMA è un mezzo molto efficace nel raggiungere lo stato di “senza pensiero”.
A questo punto abbiamo a che fare con lo sviluppo del intelligenza intuitiva cosi che l’istrumento usato per questa pratica il quale serve per sofisticare la tecnica è proprio l’arte della musica il quale stimola i centri energetici. Questi nel Tesauf sono conosciuti con il nome di Lataif , fino al grado della Fanà cioè il fondersi con l’essenza di Dio. Per descriverlo, Rumi dedica tutta una poesia nella sua “Mansevia” al calamo Ney il quale viene usato per risvegliare questi centri energetici. Tali centri li possiamo trovare persino nelle pratiche esoteriche della Cabala ebraica, nella tradizione Cinese ed anche in quella della Vedda dei Hindu.
Insieme al vestiario tradizionale, la musica e la prontezza degli iniziati, anche il profumo ha il suo pieno ruolo importante durante la sema. Questi elementi in gran modo influiscono nello stato psico-fisico del uomo.
La simbolica della sema -danza rituale. Ogni instante ogni momento della sema, di questa esibizione spirituale ha la sua simbolica .
La sema è la manifestazione del movimento dei corpi celesti la dove lo Sceikh cioè colui che dirige la Sema il mentore; simboleggia il sole oppure l’asse del sistema dinamico della Galassia, invece i Dervisci, gli iniziati in un movimento circolare simboleggiano i pianeti, cosi ché abbiamo a che fare con una danza celeste di unificazione con il Cosmo.
La testa del danzatore della semasa , si piega a 23°, piegamento identico al asse del pianeta Terra, questo fa si che il liquido del orecchio non si muovi perdendo cosi l’equilibrio. Un piede si mantiene fisso per terra, legato alla gravità, cosi che la linea invisibile verticale tra l’orecchio e la gamba tiene ben saldo il semasa ad non perdere l’equilibrio e cadere.
Anche le mani hanno la loro funzione: quando i palmi della mano sono rivolte una verso il celo e l’altra verso la terra. Una viene dedicata alla luna e l’altra al sole, tutto questo accompagnato con una musica composta appositamente per l’atto della Sema spesso anche vocale.
Questa musica non è il fine ma il mezzo-Lift per passare da uno stato mentale “normale” ad un altro “esaltato”.
Rumi a proposito della Sema dice:
Vedo le acque che sorgono dalle loro fonti
I rami dei cedri, che danzano come i pentiti
Le foglie, come le mani dei musicisti che battono
(Mathnawi, IV, 3265-3268)
Riguardo al movimenti dice:
Ogni cosa si muove
Gli amanti sprofondano nella fonte del amore
Nella fonte di acqua divina
Che hanno scelto
E piangono
E si lamentano
E come pietre di mulino nel cielo
non possono stare nemmeno un secondo in silenzio
Amore …
Amore …
Tu hai riempito l’Universo di tempesta.
Il mio cuore ogni notte cerca una stella
Per non farla fermare un attimo
Come me.
La Sema si pratica dai semasi vestiti di bianco, simbolo della coperta -il Cefin- con cui si coprono i defunti.
Essi sono coperti anche di un caftan nero e largo, il quale simboleggia la tomba, nella testa invece portano un cappello - Sikke alto fatto di qoha (lana lavorata) il quale simboleggia la lapide (pietra mortuaria). Lo Sceikh entra in mezzo a loro, diventando il legame tra il cielo e la terra. Cosi i semasa si aggirano a formare tre cerchi nella Semahan (posto dove si svolge la Sema) simbolo delle tre tappe del avvicinamento a Dio: la tappa della Sapienza, la tappa della Scoperta (Keshf) ed alla fine la tappa del Unificazione (Vusul) salutandosi con lo Sceikh che sta in mezzo sopra un tappeto rosso. A questo punto, i semasa gettano via la veste di caftano nero, gettando via cosi lo stato corporeo mortale per rinascere. Dallo sceikh chiedono il permesso per iniziare la Sema apprendo lentamente le mani al inizio con movimenti lenti a forma di cerchio poi aumentando sempre di più la velocità. La mano destra accoglie l’energia cosmica; la Pietà invece viene accolta dalla sinistra rivolta verso la terra per donarla a lei. Essa è passata tramite i loro cuori, cosi, dopo essere stata riscaldata dal loro amore viene donata alla terra.
Tutto questo viene accompagnato al inizio dal – Kudum- tamburi che sono il simbolo della tromba e del giorno del giudizio accompagnato con il Ney. L’insieme è formato da due semicerchi una delle quali simboleggia l’imprigionamento del anima dalle catene della materia invece l’altro quella del innalzamento verso Dio. Dopo il quarto giro della danza entra in essa lo Sceikh. Lo Semasa simboleggia il sistema solare dove lo stesso Sceikh simboleggia il sole mentre gli altri dervisci ballerini simboleggiano i pianeti. Nei istante in cui lo Sceikh inizia la danza della Sema inizia anche la melodia dello Ney il quale esprime il contempla mento del Unione. Quando lo Sceikh ritorna al suo posto la danza della Sema si interrompe iniziando cosi la recita del Santo Corano, cercando con essa di esprimere la risposta di Dio per i danzatori della Sema. Alla fine si procede al saluto e al invocazione di Dio “HU” perche solo a Lui viene dedicato quest’adorazione.
Riferendosi al Ney, Rumi si esprime con queste parole: “Chiesi allo Ney perche piange, esso mi rispose che lo avevano sottratto dallo Neystan, da allora non puo vivere senza piangere e soffrire.”
Lo scopo della Semasa, è l’unificarsi con Dio (Vusul) attraverso il completo abbandono.
Il Semasa –è la persona che esegue la danza della Sema, si sa che questa è una tecnica molto complicata. La Semasa ha u obbiettivo molto preciso, ed è quello che lo sceih suo mentore arrivi al unificazione con Dio. Il legame Murid e Mushrid , è basato nella totale dedica, abbandono del quale lo guida un Murid di 1001 notte nella Tarika Mewlewi (obbiettivo del quale resta quello del trattamento del ego fino al suo completo svanimento), prima della reale iniziazione esso deve servire in ogni modo tutti i presenti nella sala (tekke: apposita sala della tarika). Dopo di che il Murid deve abbandonarsi completamente agli ordini del Murshid dato che lui conosce a fondo il grado spirituale e l’affinità del Murid cosi che sarà capace a guidarlo al meglio in questa strada non tanto facile bensi difficile e complicata. Il Murshid lo guida in tutte le tappe della crescita spirituale, in questo caso abbiamo a che fare con una scuola speciale volta ad sofisticare lo spirito alla psicologia strettamente individuale.
I tre livelli della conoscenza: Egsoteria, Mesoteria, ed Esoteria
Prima di addentrarci nel opera di Rumi ci soffermeremo brevemente nelle tre categorie epistemologiche, gnoseologiche, conosciute nel Islam come parte del Irfan;
Egsoteria, Mesoteria e l’Esoteria, rispettivamente appartenenti a categorie di gente chiamati anche gli Ahli Zahir, Ahli Batin ed Ehli Keshf. Il linguaggio usato da Rumi nelle sue opere, ed anche da altri come Muhyuddin Ibn Arabi, Ibn Al Farid, Yunus Emre e specialmente Mensur Hallajjit ecc. Questo e stato il linguaggio dei livelli epistemologici il quale non di rado ha avuto fraintendimenti. Tale fu il caso di Tallajji il quale venne castigato per la sua celebre frase: Enne el Hakk-Io sono Il vero, io sono Dio, fatta in uno stato di esaltazione mentale dove il suo ego era fuso nel essenza Divina (Fana Fillah) il quale per lo Zahir (nel aspetto dello Sheria) esprime uno chiaro detto di Shirk (idolatria, paragonare a Dio un compagno nella Sua Potenza) però espresso nella lingua del Batin (nascosto, mistero, celato) esprime il senso del raggiungimento della Fenna (estinzione).
L’opera di Rumi si caratterizza dai suoi livelli di intendimento intesi come Ottavi termine definito da G. I Gurdijjef nella sua opera “ Alla ricerca del miracolo – Citazioni tratte dagli insegnamenti occulti” di Pyotr Damyanovich Ouspensky . Tali concetti risultano essere accessibili sia a dei bambini narrategli come episodi di un racconto che a degli esperti studiosi della materia esoterica di Rumi ( il grado di egsoteria). Lo stesso vale anche per coloro che cercano l’ispirazione nella sua arte letteraria (grado mesoterico) ed per gli altri facenti parte della Tariqqa i quali vanno a cercare il profondo senso e anche la strada del elevazione spirituale tramite la “Mesvevia” di Rumi specialmente nel suo terzo ed quarto volume (grado di esoteria).
Cosi Rumi riesce a creare una meravigliosa sintesi delle diverse categorie della conoscenza e della pratica, “In essa la Spiritualità e l’Etica universale hanno trovato una sana sintesi”
Al inizio di questo saggio menzionammo l’opera di OSHO e la Meditazione Dinamica il quale senza dubbio sorge dal opera di Rumi e dalla tecnica della Sema, è un contrappunto in relazione alla musica, l’atto e il non atto, rispettivamente il ritrovamento dello Zero Assoluto nel essenza della persona. Una simile composizione sinfonica degli atti creativi esprime un contrappunto il quale accerchia l’Opera di Rumi composta da:
• L’atto della scrittura artistica sacrale, trascendentale, Teurgico (attività letteraria);
• L’atto della musica sacrale, (inteso come lo Ney);
• L’atto della meditazione (lo Sema);
• Il trasmettere del impulso cosmico dal orbita celeste a quella terrestre, tutto questo tramite l’Ashk (amore, passione) e di tutto il fenomeno di Rumi.
Trattando il fenomeno Cosmico , ci riferiamo alla trasformazione del’energia Divina in un linea verticale, in un rapporto terrestre per il raggiungimento dei più alti livelli Celesti; poi a quello di addetto- Eulia (che deriva da Weli in arabo amico di Dio)-questo è un grado al di sotto di quello dei Profeti vettore diretto dalla terra verso il celo, invece rapportato ai Profeti questo vettore si trasforma dirigendosi dal celo alla terra, facendo distinzione tra l’Ihlam (Ispirazione) ed il Wahi (Rivelazione Profetica) il quale nel “Estetica dello Nun” si posiziona nei gradi della Sapienza, Atre, Teurgia e della Rivelazione.
In questo modo si esprime la dinamica della meditazione, la Sema, fino al raggiungimento dello Zero assoluto, il punto della meditazione silenziosa, la meditazione assoluta. Lo Zikr-i-Hafi ed lo Zero assoluto sono due estremi dello stesso modello, dello stesso obbiettivo, perché Meditare significa “non fare”.
Spesso ho sostenuto in diverse opere precedenti che …”Ci manca un vocabolario terrestre per questioni Celesti”, Questo aspetto è stato esaurito dallo stesso Rumi tramite la poesia la quale dà la libertà di espressione del occulto, del al di là, la quale nasconde in sé i misteri dei livelli epistemologici e quelli intuitivi del pensiero laterale , logico ed gnoseologico.
L’Arte di Rumi
L’Arte di Rumi è rimasto monumentale, sia nel contenuto nei volumi e nel essenza. Si tratta di uno dei poeti più prominenti di tutti i tempi nella sfera del trascendentale sia in Oriente che in Occidente. Per quanto riguarda l’Islam gran parte delle opere dei Suffisti contengono accenni tratti dalle opere di Rumi, dalla sua epoca e fino ad oggi, non si può fare a meno di pensare che cosi sarà anche nel futuro.
Le opere di Rumi si rivelano essere prospere, qualitative, uniche. Sono accettate largamente da tutte le parti del mondo.
Inizialmente furono commenti del Santo Corano, poi proseguirono i commenti delle opere di Sena, Attar, Ibn Arabi formulate in maniera poetica con una splendida originalità del poeta.
La sua opera più voluminosa contenente trenta sei mila versi si chiama “Diwani Scemsi Tabriz”, principalmente si tratta di liriche dove esprime uno speciale legame con Shemsi Tabriz nella creazione di quest’opera gigante.
Una delle opere senza dubbio più note del autore è la “Mathnawi i Ma’nawi” lavorò su essa per ben dodici anni anche se alla fine rimase un opera incompiuta. L’opera venne scritta per richiesta di Husamedni Qelebi ed è composta da ben ventisei mila versi. Essa ha un carattere didattico al fine di guidare l’iniziato verso un cammino spirituale facendo uso anche delle narrazioni della tradizione Sufi.
Il poeta perso Jami scrive che il “Methnawi” sarebbe il Corano nella lingua Persa. Esso venne tradotto in molte lingue occidentali, lo fecero conoscere soprattutto Whinfield, Profesor R. A. Nicholson, A. J. Arberry, Annemarie Schiemmel, Eve De Vitray Meyerovitch, Camille e Kabir Helminski con le perifrasi di Coleman Barks ecc.
Nella lingua Bosniaca i primi due volumi con i commenti vennero tradotti da Feizullah Hadibairic, invece gli alrti volumi vennero tradotti dalla lingua inglese proprio dai volumi che E.H.Whinfield traduse dal perso.
La terza opera poetica sono le “Rubaijjat”, la quale non riuscirono a divenire popolari come successe con le “Diwani” e “Mathnawi”. Ancora una volta vennero fatte conoscere al Occidente da A.J Arberry.
L’opera prosaica “FIhi ma Fihi” tratta i discorsi più intimi nei diversi aspetti della vita spirituale e della sua personalità, caratteristica questa che non emerge nelle sue opere poetiche. Sono discorsi raccolti dal figlio ed dai murid.
Mekatib è un'altra opera prosaica, la quale è una raccolta delle lettere inviate ai suoi amici tra i quali anche Salah el Din Zarkub. Da esse vengono rivelate aspetti della sua vita privata.
Anche l’opera “Majalis-l sab’ah” è una prosa la quale è composta dalle prediche e dalle lezioni tenutesi nella dergah. Le prediche si rivelano essere dei consigli, esse si distinguono dallo stile di narrazione.
L’influenza di Rumi nelle opere di molti artisti.
Eesso funge da ispirazione permanente non solo nelle opere letterarie ma anche nei saggi di studio, presentazioni artistiche della Sema, senza tralasciare la sua influenza anche nella musica. Nella letteratura, quest’influenza si può notare fortemente nei autori come Muhamed Iqbal e Khalil Gibran, nella pittura si può notare nelle opere di Muhamed Farschian, Istafil Sirche nella caligrafia, Maurice Bejart nel balletto. Si può dire che nella musica la sua influenza è stata molteplice, dalla tradizione della cultura Sufi in Turchia citando qui nomi come Omar Faruk Tekbilek, Ercan Irmak, Kudsi Erguner, Kani Karaca, Ahmet Ozhan, spostandoci in Iran citando nomi come Iran Shahram Nazeri, Shahram Shiva, Muhamed Eghbal, in Israele: Noa. Posiamo trovare anche un esempio di come la musica Sufi viene trasposta nella musica elettronica di Mercan Dede .
Riferendoci a Mercan Dede, il quale palesemente dimostra la sua ispirazione nella opera di Rumi, posiamo dire che con il suo straordinario talento lui è stato capace di presentare la sua arte sia nei strumenti folcloristici che quelli elettronici unificando cosi armonicamente sia il tradizionale che il contemporaneo. Rivelandosi in prima linea nei tentativi di creare l’armonia dal tempo della paura e della violenza nel mondo allo stesso tempo promovendo Rumi al pubblico contemporaneo forse più di quanto hanno potuto fare Prof. Nicholson, Arrbery, Annemarie Shchiemmel, Eve De Vitray Meyerovich, Coleman Barks ecc. con i loro studi, traduzioni delle sue opere e le loro performance. Mercan Dede spesso cita Rumi: se sei da per tutto non sei da nessuna parte, se sei in un posto sei da per tutto , e il mio da per tutto è dentro il mio cuore, termina Dede.
Trecento anni dopo la scomparsa di Rumi, la sua opera continua ad essere una fonte inesauribile nella quale si sono dissetati e si disseteranno molti ricercatori della via Divina sia tramite l’Arte la Fede o la Scienza.
Conclusioni
Nel Epistemologia sacrale degli Hindu esistono tre scuole di pensiero: la scuola del Karma oppure del Opera, la scuola della Diana oppure Sapienza ed la scuola di Bhakta cioè del Amore per arrivare fino alla conoscenza e vicinanza con Dio.
Nel Suffismo tutte queste scuole di pensiero vengono unificate in quel atto santo che si chiama Vita ed in fine il Suffismo termina con il ASHK l’Amore, secondo l’Induismo chiamato Bhakta.
Tra le tante definizioni fatte a Rumi come un grande artista, un profeta, un santo, considero che il migliore tra tutti questi sia quello che lui stesso si e definito nella poesia L’uomo di Dio .:
L’uomo di Dio è:
Felice senza aver bevuto vino
Sazio senza aver mangiato carne,
Stupito di ogni cosa
E che non gli importa del bimish
l’uomo di Dio è:
Il re del tempo-derviscio
è il tesoro tra le macerie
Non è di terra, non è di vento
Non è di fuoco, non è di acqua
Esso stesso è il mare magnanimo
L’uomo di Dio è:
La luna del giardino in primavera
L’uomo di Dio
Diventa saggio dalla verità
Bibliografia:
Rajneesh, Osho, "Meditation": The Art and Ecstasy, Osho Intl, 1992
Meyerovitch, Eve De Vitray, "Rumi i Sufizam", Kaderjsko- Bedevijska Tekija, 1995.
Lahi, Riza, "Molana Xhelaludin Mohamed Molavi RUMI": Ieri sera sussurrai ad una stella..., Fondacioni Saadi Shirazi, 2002
Mouravieff, Boris, “Gnosis: Exoteric Cycle: Study and Commentaries on the Esoteric Tradition of Eastern Orthodoxy” (Vol 1) Agora Books, 1990.
Mouravieff, Boris, “Gnosis: The Mesoteric Cycle” (Book 2), Agora Books,1992.
Mouravieff, Boris, “Gnosis: Book Three, the Esoteric Cycle”: Study and Commentaries on the Esoteric Tradition of Eastern Orthodoxy (Gnosis), Praxis Institute Press,1993.
Shah, Idries, "The Way of the Sufi", Arkana, Pengiun Group, 1990.
Ouspensky, P.D., "In Search of the Miraculous: Fragments of an Unknown Teaching", Harvest/HBJ Book, 2001.
Dunn, Philip, Mascetti, Dunn Manuela, Nicholson, R. A.. "The Illustrated Rumi": A treasury of Wisdom from the Poet of the Soul, Harper San Francisco, 2000.
Khalifah, Abdul Hakim, "The History of Muslim Philosophy": Vol. II ed. M.M. Sharif, Otto Harrosowitz, Weisbaden, 1963.
Whinefield, E.H., abridged and Translated, "Matnavi I Ma’navi": Book III & IV, Maulana Jalalu-‘d-din Muhammad Rumi, 1898, burim në Web dhe New Age Books, 2004.
Nicholson, R.A. "The Mathnawi of Jalaluddin Rumi": Six Volumes, E.J.W. Gibb Memorial Trust New Series, 1925.
Baba, Meher, "Discourses", Sheriar Press, 1995.
(Shehu Fahredin, “Estetica dello NUN”: La prospettiva del estetica teurgica, ed i livelli della creazione letteraria, opera non ancora pubblicata.)
De Bono, Edward, Lateral Thinking, Penguin Books, 1990
Fonti elettronice dal WEB utilizzate per questo studio:
http://www.semazen.net/eng/sp.php?id=3&page_id=1&menu_id=id3
http://www.dar-al-masnavi.org/
http://www.sacred-texts.com/isl/masnavi/
http://www.britannica.com/eb/topic-369314/Mathnawi-of-Jalaluddin-Rumi
http://libraries.theeuropeanlibrary.org/Turkey/treasures_en.xml
http://www.whirlingdervishes.org/whirlingdervishes.htm
http://www.mevlana.net/sema.htm
http://www.mevlana.org/
http://www.khamush.com/
http://www.omphaloskepsis.com/collection/
Di
Fahredin Shehu
fahredin.shehu@gmail.com
oxorcenter@gmail.com
+377 44 255 091
Centro per la promozzione del dialogo interculturale
Pristina
L’Astratto
L’opera di Jelaluddin Rumi, và al di là del atto, al di là della conoscenza, ed al di là del arte, cosi che l’affrontare superficialmente tutta la sua teurgia non potrebbe bastare per capirla. Lui stesso la descrive con la metafora della schiuma e del oceano, oppure con la frase … non chiedere chi sono o da dove vengo, bensì prendi quello che ho in mano ... e quello che lui ha in mano esprime i segni più evidenti dei sigilli angelici, materializzazione del celestiale nel terreno.
L’atto della SEMA inteso come uno sforzo per entrare nel orbita angelica prenderà gran parte di questo lavoro.
Il SEMAZEN , il suo significato, il suo ruolo, il preformare della semasa - danza rituale, la musica come parte complementare della semasa.
I tre livelli della conoscenza; Egsoteria, Mesoteria ed Esoteria nel opera di Rumi, la dinamica della meditazione come contrappunto, come quarta categoria del fenomeno e come terza categoria del’Estetica di Fahredin Shehu.
Classificandolo tra i geni, fa emergere la domanda; se lui appartiene o meno a questa categoria. Il considerarlo o meno tra i profeti, anche se evidentemente non raggiunge i loro livelli. Riguardo a questo mi inoltrerò nel ultima parte riferendomi alla sua arte.
La SEMA
Essa è una parola araba il cui significato è : udire, approfondire; ha un uso esteso nella lingua turca, persiana ma anche in altre lingue occidentali usata proprio per identificare la pratica Sufi, più in specifico nel indicare la danza rituale eseguita da Jelaluddin Rumi .
La sema è una Meditazione Dinamca par excellence, come concetto è stato trattato da Sri Bhagwan Rajneesh OSHO, è stato proprio lui a incorporarla nel programma di meditazione del mattino, a “OSHO” un Commune in
Paoona, India. Cosi fece anche G.I Gurdijeff , si ispirò a Rumi con le sue danze sacrali conosciute come “Gli archi Oum” Quando parliamo della meditazione, ci riferiamo alla profonda riflessione, tale stato contraddice il concetto di meditazione come atto pratico.
La meditazione è uno stato mentale “senza pernsiero” ed il clima nella meditazione si raggiunge quando svaniscono tutti i pensieri. Cosi che la SEMA è un mezzo molto efficace nel raggiungere lo stato di “senza pensiero”.
A questo punto abbiamo a che fare con lo sviluppo del intelligenza intuitiva cosi che l’istrumento usato per questa pratica il quale serve per sofisticare la tecnica è proprio l’arte della musica il quale stimola i centri energetici. Questi nel Tesauf sono conosciuti con il nome di Lataif , fino al grado della Fanà cioè il fondersi con l’essenza di Dio. Per descriverlo, Rumi dedica tutta una poesia nella sua “Mansevia” al calamo Ney il quale viene usato per risvegliare questi centri energetici. Tali centri li possiamo trovare persino nelle pratiche esoteriche della Cabala ebraica, nella tradizione Cinese ed anche in quella della Vedda dei Hindu.
Insieme al vestiario tradizionale, la musica e la prontezza degli iniziati, anche il profumo ha il suo pieno ruolo importante durante la sema. Questi elementi in gran modo influiscono nello stato psico-fisico del uomo.
La simbolica della sema -danza rituale. Ogni instante ogni momento della sema, di questa esibizione spirituale ha la sua simbolica .
La sema è la manifestazione del movimento dei corpi celesti la dove lo Sceikh cioè colui che dirige la Sema il mentore; simboleggia il sole oppure l’asse del sistema dinamico della Galassia, invece i Dervisci, gli iniziati in un movimento circolare simboleggiano i pianeti, cosi ché abbiamo a che fare con una danza celeste di unificazione con il Cosmo.
La testa del danzatore della semasa , si piega a 23°, piegamento identico al asse del pianeta Terra, questo fa si che il liquido del orecchio non si muovi perdendo cosi l’equilibrio. Un piede si mantiene fisso per terra, legato alla gravità, cosi che la linea invisibile verticale tra l’orecchio e la gamba tiene ben saldo il semasa ad non perdere l’equilibrio e cadere.
Anche le mani hanno la loro funzione: quando i palmi della mano sono rivolte una verso il celo e l’altra verso la terra. Una viene dedicata alla luna e l’altra al sole, tutto questo accompagnato con una musica composta appositamente per l’atto della Sema spesso anche vocale.
Questa musica non è il fine ma il mezzo-Lift per passare da uno stato mentale “normale” ad un altro “esaltato”.
Rumi a proposito della Sema dice:
Vedo le acque che sorgono dalle loro fonti
I rami dei cedri, che danzano come i pentiti
Le foglie, come le mani dei musicisti che battono
(Mathnawi, IV, 3265-3268)
Riguardo al movimenti dice:
Ogni cosa si muove
Gli amanti sprofondano nella fonte del amore
Nella fonte di acqua divina
Che hanno scelto
E piangono
E si lamentano
E come pietre di mulino nel cielo
non possono stare nemmeno un secondo in silenzio
Amore …
Amore …
Tu hai riempito l’Universo di tempesta.
Il mio cuore ogni notte cerca una stella
Per non farla fermare un attimo
Come me.
La Sema si pratica dai semasi vestiti di bianco, simbolo della coperta -il Cefin- con cui si coprono i defunti.
Essi sono coperti anche di un caftan nero e largo, il quale simboleggia la tomba, nella testa invece portano un cappello - Sikke alto fatto di qoha (lana lavorata) il quale simboleggia la lapide (pietra mortuaria). Lo Sceikh entra in mezzo a loro, diventando il legame tra il cielo e la terra. Cosi i semasa si aggirano a formare tre cerchi nella Semahan (posto dove si svolge la Sema) simbolo delle tre tappe del avvicinamento a Dio: la tappa della Sapienza, la tappa della Scoperta (Keshf) ed alla fine la tappa del Unificazione (Vusul) salutandosi con lo Sceikh che sta in mezzo sopra un tappeto rosso. A questo punto, i semasa gettano via la veste di caftano nero, gettando via cosi lo stato corporeo mortale per rinascere. Dallo sceikh chiedono il permesso per iniziare la Sema apprendo lentamente le mani al inizio con movimenti lenti a forma di cerchio poi aumentando sempre di più la velocità. La mano destra accoglie l’energia cosmica; la Pietà invece viene accolta dalla sinistra rivolta verso la terra per donarla a lei. Essa è passata tramite i loro cuori, cosi, dopo essere stata riscaldata dal loro amore viene donata alla terra.
Tutto questo viene accompagnato al inizio dal – Kudum- tamburi che sono il simbolo della tromba e del giorno del giudizio accompagnato con il Ney. L’insieme è formato da due semicerchi una delle quali simboleggia l’imprigionamento del anima dalle catene della materia invece l’altro quella del innalzamento verso Dio. Dopo il quarto giro della danza entra in essa lo Sceikh. Lo Semasa simboleggia il sistema solare dove lo stesso Sceikh simboleggia il sole mentre gli altri dervisci ballerini simboleggiano i pianeti. Nei istante in cui lo Sceikh inizia la danza della Sema inizia anche la melodia dello Ney il quale esprime il contempla mento del Unione. Quando lo Sceikh ritorna al suo posto la danza della Sema si interrompe iniziando cosi la recita del Santo Corano, cercando con essa di esprimere la risposta di Dio per i danzatori della Sema. Alla fine si procede al saluto e al invocazione di Dio “HU” perche solo a Lui viene dedicato quest’adorazione.
Riferendosi al Ney, Rumi si esprime con queste parole: “Chiesi allo Ney perche piange, esso mi rispose che lo avevano sottratto dallo Neystan, da allora non puo vivere senza piangere e soffrire.”
Lo scopo della Semasa, è l’unificarsi con Dio (Vusul) attraverso il completo abbandono.
Il Semasa –è la persona che esegue la danza della Sema, si sa che questa è una tecnica molto complicata. La Semasa ha u obbiettivo molto preciso, ed è quello che lo sceih suo mentore arrivi al unificazione con Dio. Il legame Murid e Mushrid , è basato nella totale dedica, abbandono del quale lo guida un Murid di 1001 notte nella Tarika Mewlewi (obbiettivo del quale resta quello del trattamento del ego fino al suo completo svanimento), prima della reale iniziazione esso deve servire in ogni modo tutti i presenti nella sala (tekke: apposita sala della tarika). Dopo di che il Murid deve abbandonarsi completamente agli ordini del Murshid dato che lui conosce a fondo il grado spirituale e l’affinità del Murid cosi che sarà capace a guidarlo al meglio in questa strada non tanto facile bensi difficile e complicata. Il Murshid lo guida in tutte le tappe della crescita spirituale, in questo caso abbiamo a che fare con una scuola speciale volta ad sofisticare lo spirito alla psicologia strettamente individuale.
I tre livelli della conoscenza: Egsoteria, Mesoteria, ed Esoteria
Prima di addentrarci nel opera di Rumi ci soffermeremo brevemente nelle tre categorie epistemologiche, gnoseologiche, conosciute nel Islam come parte del Irfan;
Egsoteria, Mesoteria e l’Esoteria, rispettivamente appartenenti a categorie di gente chiamati anche gli Ahli Zahir, Ahli Batin ed Ehli Keshf. Il linguaggio usato da Rumi nelle sue opere, ed anche da altri come Muhyuddin Ibn Arabi, Ibn Al Farid, Yunus Emre e specialmente Mensur Hallajjit ecc. Questo e stato il linguaggio dei livelli epistemologici il quale non di rado ha avuto fraintendimenti. Tale fu il caso di Tallajji il quale venne castigato per la sua celebre frase: Enne el Hakk-Io sono Il vero, io sono Dio, fatta in uno stato di esaltazione mentale dove il suo ego era fuso nel essenza Divina (Fana Fillah) il quale per lo Zahir (nel aspetto dello Sheria) esprime uno chiaro detto di Shirk (idolatria, paragonare a Dio un compagno nella Sua Potenza) però espresso nella lingua del Batin (nascosto, mistero, celato) esprime il senso del raggiungimento della Fenna (estinzione).
L’opera di Rumi si caratterizza dai suoi livelli di intendimento intesi come Ottavi termine definito da G. I Gurdijjef nella sua opera “ Alla ricerca del miracolo – Citazioni tratte dagli insegnamenti occulti” di Pyotr Damyanovich Ouspensky . Tali concetti risultano essere accessibili sia a dei bambini narrategli come episodi di un racconto che a degli esperti studiosi della materia esoterica di Rumi ( il grado di egsoteria). Lo stesso vale anche per coloro che cercano l’ispirazione nella sua arte letteraria (grado mesoterico) ed per gli altri facenti parte della Tariqqa i quali vanno a cercare il profondo senso e anche la strada del elevazione spirituale tramite la “Mesvevia” di Rumi specialmente nel suo terzo ed quarto volume (grado di esoteria).
Cosi Rumi riesce a creare una meravigliosa sintesi delle diverse categorie della conoscenza e della pratica, “In essa la Spiritualità e l’Etica universale hanno trovato una sana sintesi”
Al inizio di questo saggio menzionammo l’opera di OSHO e la Meditazione Dinamica il quale senza dubbio sorge dal opera di Rumi e dalla tecnica della Sema, è un contrappunto in relazione alla musica, l’atto e il non atto, rispettivamente il ritrovamento dello Zero Assoluto nel essenza della persona. Una simile composizione sinfonica degli atti creativi esprime un contrappunto il quale accerchia l’Opera di Rumi composta da:
• L’atto della scrittura artistica sacrale, trascendentale, Teurgico (attività letteraria);
• L’atto della musica sacrale, (inteso come lo Ney);
• L’atto della meditazione (lo Sema);
• Il trasmettere del impulso cosmico dal orbita celeste a quella terrestre, tutto questo tramite l’Ashk (amore, passione) e di tutto il fenomeno di Rumi.
Trattando il fenomeno Cosmico , ci riferiamo alla trasformazione del’energia Divina in un linea verticale, in un rapporto terrestre per il raggiungimento dei più alti livelli Celesti; poi a quello di addetto- Eulia (che deriva da Weli in arabo amico di Dio)-questo è un grado al di sotto di quello dei Profeti vettore diretto dalla terra verso il celo, invece rapportato ai Profeti questo vettore si trasforma dirigendosi dal celo alla terra, facendo distinzione tra l’Ihlam (Ispirazione) ed il Wahi (Rivelazione Profetica) il quale nel “Estetica dello Nun” si posiziona nei gradi della Sapienza, Atre, Teurgia e della Rivelazione.
In questo modo si esprime la dinamica della meditazione, la Sema, fino al raggiungimento dello Zero assoluto, il punto della meditazione silenziosa, la meditazione assoluta. Lo Zikr-i-Hafi ed lo Zero assoluto sono due estremi dello stesso modello, dello stesso obbiettivo, perché Meditare significa “non fare”.
Spesso ho sostenuto in diverse opere precedenti che …”Ci manca un vocabolario terrestre per questioni Celesti”, Questo aspetto è stato esaurito dallo stesso Rumi tramite la poesia la quale dà la libertà di espressione del occulto, del al di là, la quale nasconde in sé i misteri dei livelli epistemologici e quelli intuitivi del pensiero laterale , logico ed gnoseologico.
L’Arte di Rumi
L’Arte di Rumi è rimasto monumentale, sia nel contenuto nei volumi e nel essenza. Si tratta di uno dei poeti più prominenti di tutti i tempi nella sfera del trascendentale sia in Oriente che in Occidente. Per quanto riguarda l’Islam gran parte delle opere dei Suffisti contengono accenni tratti dalle opere di Rumi, dalla sua epoca e fino ad oggi, non si può fare a meno di pensare che cosi sarà anche nel futuro.
Le opere di Rumi si rivelano essere prospere, qualitative, uniche. Sono accettate largamente da tutte le parti del mondo.
Inizialmente furono commenti del Santo Corano, poi proseguirono i commenti delle opere di Sena, Attar, Ibn Arabi formulate in maniera poetica con una splendida originalità del poeta.
La sua opera più voluminosa contenente trenta sei mila versi si chiama “Diwani Scemsi Tabriz”, principalmente si tratta di liriche dove esprime uno speciale legame con Shemsi Tabriz nella creazione di quest’opera gigante.
Una delle opere senza dubbio più note del autore è la “Mathnawi i Ma’nawi” lavorò su essa per ben dodici anni anche se alla fine rimase un opera incompiuta. L’opera venne scritta per richiesta di Husamedni Qelebi ed è composta da ben ventisei mila versi. Essa ha un carattere didattico al fine di guidare l’iniziato verso un cammino spirituale facendo uso anche delle narrazioni della tradizione Sufi.
Il poeta perso Jami scrive che il “Methnawi” sarebbe il Corano nella lingua Persa. Esso venne tradotto in molte lingue occidentali, lo fecero conoscere soprattutto Whinfield, Profesor R. A. Nicholson, A. J. Arberry, Annemarie Schiemmel, Eve De Vitray Meyerovitch, Camille e Kabir Helminski con le perifrasi di Coleman Barks ecc.
Nella lingua Bosniaca i primi due volumi con i commenti vennero tradotti da Feizullah Hadibairic, invece gli alrti volumi vennero tradotti dalla lingua inglese proprio dai volumi che E.H.Whinfield traduse dal perso.
La terza opera poetica sono le “Rubaijjat”, la quale non riuscirono a divenire popolari come successe con le “Diwani” e “Mathnawi”. Ancora una volta vennero fatte conoscere al Occidente da A.J Arberry.
L’opera prosaica “FIhi ma Fihi” tratta i discorsi più intimi nei diversi aspetti della vita spirituale e della sua personalità, caratteristica questa che non emerge nelle sue opere poetiche. Sono discorsi raccolti dal figlio ed dai murid.
Mekatib è un'altra opera prosaica, la quale è una raccolta delle lettere inviate ai suoi amici tra i quali anche Salah el Din Zarkub. Da esse vengono rivelate aspetti della sua vita privata.
Anche l’opera “Majalis-l sab’ah” è una prosa la quale è composta dalle prediche e dalle lezioni tenutesi nella dergah. Le prediche si rivelano essere dei consigli, esse si distinguono dallo stile di narrazione.
L’influenza di Rumi nelle opere di molti artisti.
Eesso funge da ispirazione permanente non solo nelle opere letterarie ma anche nei saggi di studio, presentazioni artistiche della Sema, senza tralasciare la sua influenza anche nella musica. Nella letteratura, quest’influenza si può notare fortemente nei autori come Muhamed Iqbal e Khalil Gibran, nella pittura si può notare nelle opere di Muhamed Farschian, Istafil Sirche nella caligrafia, Maurice Bejart nel balletto. Si può dire che nella musica la sua influenza è stata molteplice, dalla tradizione della cultura Sufi in Turchia citando qui nomi come Omar Faruk Tekbilek, Ercan Irmak, Kudsi Erguner, Kani Karaca, Ahmet Ozhan, spostandoci in Iran citando nomi come Iran Shahram Nazeri, Shahram Shiva, Muhamed Eghbal, in Israele: Noa. Posiamo trovare anche un esempio di come la musica Sufi viene trasposta nella musica elettronica di Mercan Dede .
Riferendoci a Mercan Dede, il quale palesemente dimostra la sua ispirazione nella opera di Rumi, posiamo dire che con il suo straordinario talento lui è stato capace di presentare la sua arte sia nei strumenti folcloristici che quelli elettronici unificando cosi armonicamente sia il tradizionale che il contemporaneo. Rivelandosi in prima linea nei tentativi di creare l’armonia dal tempo della paura e della violenza nel mondo allo stesso tempo promovendo Rumi al pubblico contemporaneo forse più di quanto hanno potuto fare Prof. Nicholson, Arrbery, Annemarie Shchiemmel, Eve De Vitray Meyerovich, Coleman Barks ecc. con i loro studi, traduzioni delle sue opere e le loro performance. Mercan Dede spesso cita Rumi: se sei da per tutto non sei da nessuna parte, se sei in un posto sei da per tutto , e il mio da per tutto è dentro il mio cuore, termina Dede.
Trecento anni dopo la scomparsa di Rumi, la sua opera continua ad essere una fonte inesauribile nella quale si sono dissetati e si disseteranno molti ricercatori della via Divina sia tramite l’Arte la Fede o la Scienza.
Conclusioni
Nel Epistemologia sacrale degli Hindu esistono tre scuole di pensiero: la scuola del Karma oppure del Opera, la scuola della Diana oppure Sapienza ed la scuola di Bhakta cioè del Amore per arrivare fino alla conoscenza e vicinanza con Dio.
Nel Suffismo tutte queste scuole di pensiero vengono unificate in quel atto santo che si chiama Vita ed in fine il Suffismo termina con il ASHK l’Amore, secondo l’Induismo chiamato Bhakta.
Tra le tante definizioni fatte a Rumi come un grande artista, un profeta, un santo, considero che il migliore tra tutti questi sia quello che lui stesso si e definito nella poesia L’uomo di Dio .:
L’uomo di Dio è:
Felice senza aver bevuto vino
Sazio senza aver mangiato carne,
Stupito di ogni cosa
E che non gli importa del bimish
l’uomo di Dio è:
Il re del tempo-derviscio
è il tesoro tra le macerie
Non è di terra, non è di vento
Non è di fuoco, non è di acqua
Esso stesso è il mare magnanimo
L’uomo di Dio è:
La luna del giardino in primavera
L’uomo di Dio
Diventa saggio dalla verità
Bibliografia:
Rajneesh, Osho, "Meditation": The Art and Ecstasy, Osho Intl, 1992
Meyerovitch, Eve De Vitray, "Rumi i Sufizam", Kaderjsko- Bedevijska Tekija, 1995.
Lahi, Riza, "Molana Xhelaludin Mohamed Molavi RUMI": Ieri sera sussurrai ad una stella..., Fondacioni Saadi Shirazi, 2002
Mouravieff, Boris, “Gnosis: Exoteric Cycle: Study and Commentaries on the Esoteric Tradition of Eastern Orthodoxy” (Vol 1) Agora Books, 1990.
Mouravieff, Boris, “Gnosis: The Mesoteric Cycle” (Book 2), Agora Books,1992.
Mouravieff, Boris, “Gnosis: Book Three, the Esoteric Cycle”: Study and Commentaries on the Esoteric Tradition of Eastern Orthodoxy (Gnosis), Praxis Institute Press,1993.
Shah, Idries, "The Way of the Sufi", Arkana, Pengiun Group, 1990.
Ouspensky, P.D., "In Search of the Miraculous: Fragments of an Unknown Teaching", Harvest/HBJ Book, 2001.
Dunn, Philip, Mascetti, Dunn Manuela, Nicholson, R. A.. "The Illustrated Rumi": A treasury of Wisdom from the Poet of the Soul, Harper San Francisco, 2000.
Khalifah, Abdul Hakim, "The History of Muslim Philosophy": Vol. II ed. M.M. Sharif, Otto Harrosowitz, Weisbaden, 1963.
Whinefield, E.H., abridged and Translated, "Matnavi I Ma’navi": Book III & IV, Maulana Jalalu-‘d-din Muhammad Rumi, 1898, burim në Web dhe New Age Books, 2004.
Nicholson, R.A. "The Mathnawi of Jalaluddin Rumi": Six Volumes, E.J.W. Gibb Memorial Trust New Series, 1925.
Baba, Meher, "Discourses", Sheriar Press, 1995.
(Shehu Fahredin, “Estetica dello NUN”: La prospettiva del estetica teurgica, ed i livelli della creazione letteraria, opera non ancora pubblicata.)
De Bono, Edward, Lateral Thinking, Penguin Books, 1990
Fonti elettronice dal WEB utilizzate per questo studio:
http://www.semazen.net/eng/sp.php?id=3&page_id=1&menu_id=id3
http://www.dar-al-masnavi.org/
http://www.sacred-texts.com/isl/masnavi/
http://www.britannica.com/eb/topic-369314/Mathnawi-of-Jalaluddin-Rumi
http://libraries.theeuropeanlibrary.org/Turkey/treasures_en.xml
http://www.whirlingdervishes.org/whirlingdervishes.htm
http://www.mevlana.net/sema.htm
http://www.mevlana.org/
http://www.khamush.com/
http://www.omphaloskepsis.com/collection/
Wednesday, November 11, 2009
Monday, October 19, 2009
http://www.balkaninsight.com/en/main/features/20786
Kosovo’s Young Turn to Fortunetellers for Counselling
Pristina | 06 July 2009 | By Shega A'Mula
The Holy book of Islam, the KoranFrom fortunetelling Imams with advice hotlines to mystics who perform prayers to secure good exam results – welcome to the strange world of mysticism which has put Pristina’s young women under a spell.
Caught between tradition and western influences, many are turning to soothsayers for advice and counselling, Balkan Insight can reveal. Shega A’Mula investigated why this section of the population is being pushed towards tarot cards and coffee readings, and discovered how these mystics conjure up a strange mix of folklore and Islam.
“You have been cursed by someone in your family,” the voice on the other end of the phone told me, just minutes into our conversation. “If you would like to get rid of this curse, all we need to do is meet.”
The next day, at the arranged spot near the Mother Teresa statue in Pristina, I spotted a small, mustachioed, middle-aged man in jeans and a polo shirt – it was Hoxha Latifi, a self-proclaimed imam and fortuneteller, whose advice hotline is popular with young Pristina urbanites.
We sat down in a nearby café. He asked me my date of birth and my mother’s name, requested a paper and pen from the waiter, and began scribbling numbers and Arabic script. After a few minutes of calculations, he delivered his diagnosis: I needed to drink blessed water, once a day for five days to rid myself of the curse and to find love. The cost – 35 euro.
Hoxha Latifi is just one of many soothsayers whose services are becoming increasingly popular in Kosovo.
Young, educated women struggling with the everyday travails of growing up, and torn between tradition and western influences, are shunning the psychiatric couch, or the comforting words of a friend, and turning to mysticisms.
At the home of Hajrie, a popular resident of a village near Fushe Kosove, a well-read Koran sits on the coffee table. A gaggle of well-dressed, young women have gathered in her makeshift sitting room, but they are not here to exchange gossip and enjoy a cup of Turkish coffee. They have travelled from across Kosovo to ‘peer into the future’ with the help of the holy book.
For 21-year-old Pristina native Fjolla, a visit to Hajrie, who reads fortunes and summons special prayers using the Koran, means success with her forthcoming exams. For her slightly older sister, Zana, it is a glimpse of her future life with her boyfriend which brings her to this Fushe Kosove suburb.
“She knew everything, and she helped me with all my problems. I’ve even been getting better marks on my exams,” Fjolla told Balkan Insight.
Fjolla and Zana are not the only young Kosovar women seeking the counsel of fortunetellers. A visit to a soothsayer is becoming a regular activity for a growing number of young women, from university students to young high-flying urbanites.
“All of my friends have been to fortunetellers around the country, and they continue to go whenever they have boy trouble or concerns about their family,” a female university student told Balkan Insight.
With a couple of phone calls, Balkan Insight was able to obtain contact details for dozens of fortunetellers from Pristina to Gjakova.
Fortuneteller Lumja in Vranjec, a neighbourhood of Pristina, had a similar throng of young twenty-somethings waiting in her sitting room, sipping Turkish coffee from small cups, which they would later hand over to reveal their supposed destinies in the dark grains.
“I come to see Lumja almost every week. She just knows things, and I like visiting her,” said one young woman waiting in line for a sitting with the fortuneteller.
Tarot reader Turkan, from Vushtrri, has also seen demand for her services grow, and travels to Pristina every Friday to accommodate the needs of the big city dwellers, who cannot make it out to her town on the road to Mitrovica.
“You can call me whenever you like on Fridays. I work from my sister’s hair salon in Pristina because many girls cannot make it to me here,” she said.
Fahredin Shehu, author and a researcher in mysticism and religion, told Balkan Insight that fortunetelling was brought to the Balkans more than 1,000 years ago by Roma travelers. Over the centuries, this ritual fused with Islam, creating what Shehu calls “a mix of mysticism and Islam”.
A void of spiritual influences and a declining interest in Islam may be one of the reasons why young woman are choosing to visit fortunetellers, Shehu believes.
“We have not learned to speak of spirituality within the Albanian language,” he said, adding that “Young woman are looking for help but ending up at the wrong address”.
Kosovo’s emergence from years of communism and repression has opened the door to western ideas and has paved the way for more opportunities for woman than ever before. It has also left some women caught between two worlds without the support network or communal knowledge to know where to turn.
“Young women in Kosovo are now exposed to the way other women are living around the world, and their lives have become more dynamic as well,” said Shehu.
Over 90 percent of Kosovars consider themselves Muslim, whether they practice it or not. However, Imam Driton Morina told Balkan Insight that fortunetelling is firmly forbidden by Islam.
“According to Islam, to be able to tell the future is not a human competency, and is only reserved for God, so it is not allowed,” he said.
Imam Morina added that fortunetellers use aspects of Islam to connect with their clients, who feel comfortable with the religion.
“Using Islam has a psychological affect. There is no way to predict the future with the Koran,” he added.
Leading Sociologist Anton Berishaj tells Balkan Insight that Kosovar society continues to hold negative stereotypes of psychiatry, creating an opportunity for other types of therapy.
“The young, notably young women, according to a backwards tradition, were not viewed positively if they were seen in hospitals or psychiatric wards,” he said, adding that “today, new generations of psychologists do not have enough institutional support to practice their profession”, further contributing to “an institutional vacuum in Kosovar society”.
Berishaj believes that because of fortunetelling’s folkloric background, it is more accepted as an alternative to psychiatric help.
“Young women and men need to renounce the traditions of their great-grandmothers who thought of magic and fortunetelling as the only salvation and cure,” he said.
“A psychologist needs to be seen as a person who helps restore energy, relief, relaxation.”
As one girl visiting Turkan in Vushtrri put it: “It’s not so much believing in what she tells you, but the fact that you can talk freely. It gives you hope.”
While the gift of divination remains questionable to many, Shehu explains that fortunetellers are able to put their clients in a type of trance, in order to better read their emotions and thoughts.
“They hypnotise you and feel your vibrations, that is how they are able to tell you what you are feeling,” he said.
And Hajrie from Fush Kosove appeared able to intercept Balkan Insight’s investigative purposes on a visit to her home.
“Why are you here? You are not here because you believe, but for other reasons,” she said.
http://www.balkaninsight.com/en/main/features/20786
Pristina | 06 July 2009 | By Shega A'Mula
The Holy book of Islam, the KoranFrom fortunetelling Imams with advice hotlines to mystics who perform prayers to secure good exam results – welcome to the strange world of mysticism which has put Pristina’s young women under a spell.
Caught between tradition and western influences, many are turning to soothsayers for advice and counselling, Balkan Insight can reveal. Shega A’Mula investigated why this section of the population is being pushed towards tarot cards and coffee readings, and discovered how these mystics conjure up a strange mix of folklore and Islam.
“You have been cursed by someone in your family,” the voice on the other end of the phone told me, just minutes into our conversation. “If you would like to get rid of this curse, all we need to do is meet.”
The next day, at the arranged spot near the Mother Teresa statue in Pristina, I spotted a small, mustachioed, middle-aged man in jeans and a polo shirt – it was Hoxha Latifi, a self-proclaimed imam and fortuneteller, whose advice hotline is popular with young Pristina urbanites.
We sat down in a nearby café. He asked me my date of birth and my mother’s name, requested a paper and pen from the waiter, and began scribbling numbers and Arabic script. After a few minutes of calculations, he delivered his diagnosis: I needed to drink blessed water, once a day for five days to rid myself of the curse and to find love. The cost – 35 euro.
Hoxha Latifi is just one of many soothsayers whose services are becoming increasingly popular in Kosovo.
Young, educated women struggling with the everyday travails of growing up, and torn between tradition and western influences, are shunning the psychiatric couch, or the comforting words of a friend, and turning to mysticisms.
At the home of Hajrie, a popular resident of a village near Fushe Kosove, a well-read Koran sits on the coffee table. A gaggle of well-dressed, young women have gathered in her makeshift sitting room, but they are not here to exchange gossip and enjoy a cup of Turkish coffee. They have travelled from across Kosovo to ‘peer into the future’ with the help of the holy book.
For 21-year-old Pristina native Fjolla, a visit to Hajrie, who reads fortunes and summons special prayers using the Koran, means success with her forthcoming exams. For her slightly older sister, Zana, it is a glimpse of her future life with her boyfriend which brings her to this Fushe Kosove suburb.
“She knew everything, and she helped me with all my problems. I’ve even been getting better marks on my exams,” Fjolla told Balkan Insight.
Fjolla and Zana are not the only young Kosovar women seeking the counsel of fortunetellers. A visit to a soothsayer is becoming a regular activity for a growing number of young women, from university students to young high-flying urbanites.
“All of my friends have been to fortunetellers around the country, and they continue to go whenever they have boy trouble or concerns about their family,” a female university student told Balkan Insight.
With a couple of phone calls, Balkan Insight was able to obtain contact details for dozens of fortunetellers from Pristina to Gjakova.
Fortuneteller Lumja in Vranjec, a neighbourhood of Pristina, had a similar throng of young twenty-somethings waiting in her sitting room, sipping Turkish coffee from small cups, which they would later hand over to reveal their supposed destinies in the dark grains.
“I come to see Lumja almost every week. She just knows things, and I like visiting her,” said one young woman waiting in line for a sitting with the fortuneteller.
Tarot reader Turkan, from Vushtrri, has also seen demand for her services grow, and travels to Pristina every Friday to accommodate the needs of the big city dwellers, who cannot make it out to her town on the road to Mitrovica.
“You can call me whenever you like on Fridays. I work from my sister’s hair salon in Pristina because many girls cannot make it to me here,” she said.
Fahredin Shehu, author and a researcher in mysticism and religion, told Balkan Insight that fortunetelling was brought to the Balkans more than 1,000 years ago by Roma travelers. Over the centuries, this ritual fused with Islam, creating what Shehu calls “a mix of mysticism and Islam”.
A void of spiritual influences and a declining interest in Islam may be one of the reasons why young woman are choosing to visit fortunetellers, Shehu believes.
“We have not learned to speak of spirituality within the Albanian language,” he said, adding that “Young woman are looking for help but ending up at the wrong address”.
Kosovo’s emergence from years of communism and repression has opened the door to western ideas and has paved the way for more opportunities for woman than ever before. It has also left some women caught between two worlds without the support network or communal knowledge to know where to turn.
“Young women in Kosovo are now exposed to the way other women are living around the world, and their lives have become more dynamic as well,” said Shehu.
Over 90 percent of Kosovars consider themselves Muslim, whether they practice it or not. However, Imam Driton Morina told Balkan Insight that fortunetelling is firmly forbidden by Islam.
“According to Islam, to be able to tell the future is not a human competency, and is only reserved for God, so it is not allowed,” he said.
Imam Morina added that fortunetellers use aspects of Islam to connect with their clients, who feel comfortable with the religion.
“Using Islam has a psychological affect. There is no way to predict the future with the Koran,” he added.
Leading Sociologist Anton Berishaj tells Balkan Insight that Kosovar society continues to hold negative stereotypes of psychiatry, creating an opportunity for other types of therapy.
“The young, notably young women, according to a backwards tradition, were not viewed positively if they were seen in hospitals or psychiatric wards,” he said, adding that “today, new generations of psychologists do not have enough institutional support to practice their profession”, further contributing to “an institutional vacuum in Kosovar society”.
Berishaj believes that because of fortunetelling’s folkloric background, it is more accepted as an alternative to psychiatric help.
“Young women and men need to renounce the traditions of their great-grandmothers who thought of magic and fortunetelling as the only salvation and cure,” he said.
“A psychologist needs to be seen as a person who helps restore energy, relief, relaxation.”
As one girl visiting Turkan in Vushtrri put it: “It’s not so much believing in what she tells you, but the fact that you can talk freely. It gives you hope.”
While the gift of divination remains questionable to many, Shehu explains that fortunetellers are able to put their clients in a type of trance, in order to better read their emotions and thoughts.
“They hypnotise you and feel your vibrations, that is how they are able to tell you what you are feeling,” he said.
And Hajrie from Fush Kosove appeared able to intercept Balkan Insight’s investigative purposes on a visit to her home.
“Why are you here? You are not here because you believe, but for other reasons,” she said.
http://www.balkaninsight.com/en/main/features/20786
Monday, September 28, 2009
Leukemia e fluidit kreativ
Arti i lejon të vërtëtës të gufoj
"Teurgjia i lejon të vërtetës ta shfaq madhështinë e bukurisë së realitetit kosmik".
Tabula Smaragdina ( Rrasa të smagradit)
Në literaturën hermetike janë shumë të njohura Tabula Smaragdina (Rrasa të smagradit) dhe ka disa edicione të Tabulave. Tek unë kanë mbërritur disa dhe më i përshtatshëm për mua është edicioni i Idries Shah.
Pas shumë vitesh Fluidi i shëndoshë kreativ sajoi Tabulat e NUN-it.
Nun-i shtë fillimi i procesit kreativ i cili do të shpaloset në trajta të ndryshme është emri i inteligjencës kosmike, hija Jungiane në planin terrestrial i manifestuar tek ne.
Rrasa Smagradi të NUN-it
• Lindja është fillimi i panumërt
• Qielli flet në gjuhën e Dashnorit
• Dashuria është lart, poshtë, përpara, pas dhe fle në zemër
• Ti je fillimi
• Çdogjë ekziston çdogjë që mendja e merr të gatshme
• Dhimbja shpërblehet me Dashuri
• Lumturia është SEX i përndritur
• Gënjeshtra e zhvesh të vërtetën si dhëndrri nusen
• Transformimi i qumështit në gjak është Alkimi më reale
• Poezia çel në zemër dhe flet si engjëll, si ngjyra e zezë në të bardhën
• Zoti të flet vetëm me Akt
Sepse NUN-i ka më së shumëti të drejtë të flas me tone të tilla që stimulojnë indet e lëmueshme të miokardit të vibrojnë duke prodhuar infra-akustikë.
Në Perendim nga Aristoteli e deri tek De Bono nuk kishte logjikë multidimensionale apo pentaklore. Tek Gurdijjeff hasim në Oktava dhe dështimin e Kantit respektivisht dioptrisë së dobët që t’i vërej oktavat e tij sipas Ouspensky-t nuk ka tonalitet.
Ashtu si prej Aristotelit deri tek Bertold Brecht nuk kishte Dramë asimpatike.
Solomon Renak vëren dy lloje të ndryshme qasjeve dy tendenca të ndryshme. Derisa Egjiptasit e vjetër përgatiten për botën nëntokësore, pas vdekjes, t ë krishterët në epokën Gotike ngriten, ekzaltohen shpirtërisht kah qielli.
Tek ne nuk ka mjellma të Islandës, Bella Hamvasz sakaq më goditi me këto
“ Në Islandë jetojnë një lloj specifik i mjellmave të cilat në mënyrë enigmatike në periudha të caktuara kohore fillojnë të këndojnë- para vdekjes së tyre-thuhet së vdesin duke kënduar.
Obanët Islandez konsiderojnë se ai i cili i dëgjon këto mjellma, do të dijë krejt çka nuk ka ditur dhe do t’i harroj të gjithat që i ka ditur”.
Fakti se nuk kemi libra edicion xhepi flet si këmbanat shumë zëshëm, fakti se lulet kanë çelur e nuk i erëmojmë se jemi ftohur, fakti se reziddumi kreativ të djeg njëlloj si afrimi i epërtë kah dielli, fakti se makulatura letrare si leukocitet e stërrprodhuara e ngulfatin gjakun flet hapshëm për dhunimin e produktivitetit masiv, agresiv.
Një vrrushkull i tillë i krijimtarisë kancerogjene rezulton në shuarjen e diamikës, bukurisë, harmonisë, dhe shëndetit të tërësisë artistike, e si mund të krijohet pa dashuri?
Pa dashuri arti degradohet në zanat,
Si mund të krijohet pa dashuri, çiltëri, sinqeritet?
Me deficit të këtyre arti jeton jetën e mizës, shijon ëmbëlksinë vetëm në cipën e sipërisë.
“Të gjithë e dijmë se personi i mirë mund të jetë artist i keq, por askush nuk do të jetë artist i vërtetë nëse nuk është qenie njerëzore e mrekullueshme dhe poashtu e mirë”- Marc Chagall.
Dhe kjo e Chagall-it na shpie tek Peit Mondrian: “ Secili artist kërkon të arrijë harmoninë nëpërmjet balancit të marrëdhënieve mes vijës, mgjyrës dhe planit. Por vetëm në mënyrën më të pastër dhe më të fuqishme”.
Qëllimisht i përdor thëniet e piktorëve sepse piktura në formën më vizuele reflekton idenë dhe nuk të lë të hamendesh si muzika apo poezia.
Vetëm me dashuri arti krijon harmoni dhe mbishtreson në harmoninë kosmike. Arti krijon një harmoni mbi tjetrën në tendencën e rutinës që të krijoj kaos.
Sepse njeriu është çdogjë pos asaj me të cilën manifestohet. Në artin objektiv spjegon Osho, njeriu ejakulon çiltërsinë më të madhe spermatozoidin kreativ, njëlloj si spermatozoidi është qelizë më fisnike e trupit të njeriut Animus tipik i Jung-ut i cili furishëm kërkonAnima-n për ta formuar Zigotin njëlloj si vepra( Animus) e cila furishëm e kërkon receptuesin ( Anima) për t’u bashkuar në zigot që përkthehet si balanc, harmoni, satisfakcion, vazhdim i llojit.
Pikërisht shija e receptuesit krijon elementalin e ri diçka kosmike, Pëlqimin, diçka me domethënie kryesisht të re, tërësisht virtuale.
Për gjithë këtë duhet të ketë sinkronicitet, impuls kosmik.
Një pemë e emancipuar lulet e saja janë hermaphrodite të kompozuara nga dy sekset; poleni (mashkullore) dhe stigma (femrore). Impuls në këtë rast është esenca, parfumi të cilin e liron lulja për të tërhequr receptuesin, insektin, shpendin( kolibri) që t’i shkund polenët përtë rënë në stigmë e për ta krijuar zigotin( frytin) dhe pas kalbjes së tij edhe farën-vuajtjen- dhimbjen për ta vazhduar llojin, entitetin e ri.
Në Afrikë natyra e pajisi njëlloj specific të bimës e cila për t’i tërhequr kondorët që ta polenizojnë, ajo kundërmon nëmërshë (mishë të kalbur) – impulse këtu është kundërmimi.
Në shumë raste tek artistët fama ose paraja (bruimi i fuqisë) bëhet impuls për të krijuar. Kjondodh në art po jo edhe në Teurgji. Për Teurgjinë nga Iamblichus ( njëri nga katëranorët eshpëllës- shih: Kur’an, Drama e Teufik Al Hakim-it, Danillo Kish) e deri tëk Berdjajev nuk kishte kontinuitet të krijimtarisë apo estetikës teurgjike.
Arti duhet të emancipohet në Teurgji. Është koha. Njerëzimi arriti fazën e pjekurisë.
Se a do të ushqehemime farë (fëstëk, lajthia, nugat, kikiriki) në 1000 vite të ardhëshme mbetet të shihet.
Se a do ta emancipojmë Artin në Teurgji ashtu si e emancipuam zanatin në Art,mbetet të shihet.
Se a do të shërohemi nga leukemia e fluidit kreativ do të mbetet të shihet
Përgjigje në pyetje të tilla mund të jep vetëm Revelata, kështu të përmbyll një cikël, ta bëj një plotëni. Një cikël të ZEN-it.
Apo katërkëndëshin e, erekcionin e vërtetë në artë jo kopie naïve të natyrës dhe deformim sipas Kasimir Malevich.
"Teurgjia i lejon të vërtetës ta shfaq madhështinë e bukurisë së realitetit kosmik".
Tabula Smaragdina ( Rrasa të smagradit)
Në literaturën hermetike janë shumë të njohura Tabula Smaragdina (Rrasa të smagradit) dhe ka disa edicione të Tabulave. Tek unë kanë mbërritur disa dhe më i përshtatshëm për mua është edicioni i Idries Shah.
Pas shumë vitesh Fluidi i shëndoshë kreativ sajoi Tabulat e NUN-it.
Nun-i shtë fillimi i procesit kreativ i cili do të shpaloset në trajta të ndryshme është emri i inteligjencës kosmike, hija Jungiane në planin terrestrial i manifestuar tek ne.
Rrasa Smagradi të NUN-it
• Lindja është fillimi i panumërt
• Qielli flet në gjuhën e Dashnorit
• Dashuria është lart, poshtë, përpara, pas dhe fle në zemër
• Ti je fillimi
• Çdogjë ekziston çdogjë që mendja e merr të gatshme
• Dhimbja shpërblehet me Dashuri
• Lumturia është SEX i përndritur
• Gënjeshtra e zhvesh të vërtetën si dhëndrri nusen
• Transformimi i qumështit në gjak është Alkimi më reale
• Poezia çel në zemër dhe flet si engjëll, si ngjyra e zezë në të bardhën
• Zoti të flet vetëm me Akt
Sepse NUN-i ka më së shumëti të drejtë të flas me tone të tilla që stimulojnë indet e lëmueshme të miokardit të vibrojnë duke prodhuar infra-akustikë.
Në Perendim nga Aristoteli e deri tek De Bono nuk kishte logjikë multidimensionale apo pentaklore. Tek Gurdijjeff hasim në Oktava dhe dështimin e Kantit respektivisht dioptrisë së dobët që t’i vërej oktavat e tij sipas Ouspensky-t nuk ka tonalitet.
Ashtu si prej Aristotelit deri tek Bertold Brecht nuk kishte Dramë asimpatike.
Solomon Renak vëren dy lloje të ndryshme qasjeve dy tendenca të ndryshme. Derisa Egjiptasit e vjetër përgatiten për botën nëntokësore, pas vdekjes, t ë krishterët në epokën Gotike ngriten, ekzaltohen shpirtërisht kah qielli.
Tek ne nuk ka mjellma të Islandës, Bella Hamvasz sakaq më goditi me këto
“ Në Islandë jetojnë një lloj specifik i mjellmave të cilat në mënyrë enigmatike në periudha të caktuara kohore fillojnë të këndojnë- para vdekjes së tyre-thuhet së vdesin duke kënduar.
Obanët Islandez konsiderojnë se ai i cili i dëgjon këto mjellma, do të dijë krejt çka nuk ka ditur dhe do t’i harroj të gjithat që i ka ditur”.
Fakti se nuk kemi libra edicion xhepi flet si këmbanat shumë zëshëm, fakti se lulet kanë çelur e nuk i erëmojmë se jemi ftohur, fakti se reziddumi kreativ të djeg njëlloj si afrimi i epërtë kah dielli, fakti se makulatura letrare si leukocitet e stërrprodhuara e ngulfatin gjakun flet hapshëm për dhunimin e produktivitetit masiv, agresiv.
Një vrrushkull i tillë i krijimtarisë kancerogjene rezulton në shuarjen e diamikës, bukurisë, harmonisë, dhe shëndetit të tërësisë artistike, e si mund të krijohet pa dashuri?
Pa dashuri arti degradohet në zanat,
Si mund të krijohet pa dashuri, çiltëri, sinqeritet?
Me deficit të këtyre arti jeton jetën e mizës, shijon ëmbëlksinë vetëm në cipën e sipërisë.
“Të gjithë e dijmë se personi i mirë mund të jetë artist i keq, por askush nuk do të jetë artist i vërtetë nëse nuk është qenie njerëzore e mrekullueshme dhe poashtu e mirë”- Marc Chagall.
Dhe kjo e Chagall-it na shpie tek Peit Mondrian: “ Secili artist kërkon të arrijë harmoninë nëpërmjet balancit të marrëdhënieve mes vijës, mgjyrës dhe planit. Por vetëm në mënyrën më të pastër dhe më të fuqishme”.
Qëllimisht i përdor thëniet e piktorëve sepse piktura në formën më vizuele reflekton idenë dhe nuk të lë të hamendesh si muzika apo poezia.
Vetëm me dashuri arti krijon harmoni dhe mbishtreson në harmoninë kosmike. Arti krijon një harmoni mbi tjetrën në tendencën e rutinës që të krijoj kaos.
Sepse njeriu është çdogjë pos asaj me të cilën manifestohet. Në artin objektiv spjegon Osho, njeriu ejakulon çiltërsinë më të madhe spermatozoidin kreativ, njëlloj si spermatozoidi është qelizë më fisnike e trupit të njeriut Animus tipik i Jung-ut i cili furishëm kërkonAnima-n për ta formuar Zigotin njëlloj si vepra( Animus) e cila furishëm e kërkon receptuesin ( Anima) për t’u bashkuar në zigot që përkthehet si balanc, harmoni, satisfakcion, vazhdim i llojit.
Pikërisht shija e receptuesit krijon elementalin e ri diçka kosmike, Pëlqimin, diçka me domethënie kryesisht të re, tërësisht virtuale.
Për gjithë këtë duhet të ketë sinkronicitet, impuls kosmik.
Një pemë e emancipuar lulet e saja janë hermaphrodite të kompozuara nga dy sekset; poleni (mashkullore) dhe stigma (femrore). Impuls në këtë rast është esenca, parfumi të cilin e liron lulja për të tërhequr receptuesin, insektin, shpendin( kolibri) që t’i shkund polenët përtë rënë në stigmë e për ta krijuar zigotin( frytin) dhe pas kalbjes së tij edhe farën-vuajtjen- dhimbjen për ta vazhduar llojin, entitetin e ri.
Në Afrikë natyra e pajisi njëlloj specific të bimës e cila për t’i tërhequr kondorët që ta polenizojnë, ajo kundërmon nëmërshë (mishë të kalbur) – impulse këtu është kundërmimi.
Në shumë raste tek artistët fama ose paraja (bruimi i fuqisë) bëhet impuls për të krijuar. Kjondodh në art po jo edhe në Teurgji. Për Teurgjinë nga Iamblichus ( njëri nga katëranorët eshpëllës- shih: Kur’an, Drama e Teufik Al Hakim-it, Danillo Kish) e deri tëk Berdjajev nuk kishte kontinuitet të krijimtarisë apo estetikës teurgjike.
Arti duhet të emancipohet në Teurgji. Është koha. Njerëzimi arriti fazën e pjekurisë.
Se a do të ushqehemime farë (fëstëk, lajthia, nugat, kikiriki) në 1000 vite të ardhëshme mbetet të shihet.
Se a do ta emancipojmë Artin në Teurgji ashtu si e emancipuam zanatin në Art,mbetet të shihet.
Se a do të shërohemi nga leukemia e fluidit kreativ do të mbetet të shihet
Përgjigje në pyetje të tilla mund të jep vetëm Revelata, kështu të përmbyll një cikël, ta bëj një plotëni. Një cikël të ZEN-it.
Apo katërkëndëshin e, erekcionin e vërtetë në artë jo kopie naïve të natyrës dhe deformim sipas Kasimir Malevich.
Nga Krahu i Serafimit
SHIKO!
Shiko në sytë e mi të thellë vetën mrekulli
E shpërlarë me lotë dashnie
Shiko si të bie petalja e trendafilit të bardhë
Në shuplakat e njoma të paprekura
Shiko njerëzit që më shikojnë të përhumbur
Në realitetin e çuditshëm
Shiko si tretem si uji me vetvetën
Se këtu dy nuk ka është një
I ndarë dhunshëm si lumi duke parakaluar
Shiko si treten vitet e kaluara
Për t’u barazuar me vitet tua
Shiko si më tretet përvoja
E plakut të pyjeve të gjelbërta
Për të pushuar në tërësinë qelizore
Të një të riu të thinjur parakohe
Shiko si më rritet çdo bimë
Nga kënaqësia e dehjes sime me dashuri
Shiko në sytë e mi të thellë vetën mrekulli
E shpërlarë me lotë dashnie
Shiko si të bie petalja e trendafilit të bardhë
Në shuplakat e njoma të paprekura
Shiko njerëzit që më shikojnë të përhumbur
Në realitetin e çuditshëm
Shiko si tretem si uji me vetvetën
Se këtu dy nuk ka është një
I ndarë dhunshëm si lumi duke parakaluar
Shiko si treten vitet e kaluara
Për t’u barazuar me vitet tua
Shiko si më tretet përvoja
E plakut të pyjeve të gjelbërta
Për të pushuar në tërësinë qelizore
Të një të riu të thinjur parakohe
Shiko si më rritet çdo bimë
Nga kënaqësia e dehjes sime me dashuri
Nga Krahu i Serafimit
DHE…
Dhe tingulli i puthjeve të gjata
Buzë lumit të vrullshëm gurët tek shpërlante
Me cicërrimat e zogjëve të gëzuar njësoj
Dhe ujë me grushta pimë qafët i shpërlamë
Sërish për t’a ndezur çdo qelizë të lodhur
Prej hallesh e fjalësh torturuese njerëzish
Dhe hapat e vonëshme kur hëna diellin ndrronte
Në shtigjet ku kaluan mijëra të dashuruar
Me vibrime të llojllojshme të të njejtës lumni
Dhe tingulli i puthjeve të gjata
Buzë lumit të vrullshëm gurët tek shpërlante
Me cicërrimat e zogjëve të gëzuar njësoj
Dhe ujë me grushta pimë qafët i shpërlamë
Sërish për t’a ndezur çdo qelizë të lodhur
Prej hallesh e fjalësh torturuese njerëzish
Dhe hapat e vonëshme kur hëna diellin ndrronte
Në shtigjet ku kaluan mijëra të dashuruar
Me vibrime të llojllojshme të të njejtës lumni
Nga Naim Kelmendi
PIKËPAMJE NGA OLIMPI I MENDIMIT SHQIPTAR
Flori Bruqi: Olimpi shqiptar
(Pikëpamje/kritikë/vlerësime/poetikë...)
Fjala e redaktorit
PIKËPAMJE NGA OLIMPI I MENDIMIT SHQIPTAR
Vepra "Olimp shqiptar" është edhe një kontribut tjetër i mendimit intelektual dhe vështrimit, pikëpamjes dhe mendimit kritik, të shkrimtarit dhe publicistit, Flori Bruqi.Autor i shumë veprave, ai na del para lexuesit edhe me këtë vepër në publicisatikë, si çdoherë me veprat e tij në këtë fushë, i arrirë, përmbledhës, i veçuar dhe i shenjuar. Pas veprës paraprake, "Guxim shqiptar",që tek lexuesi shqiptar, si në Kosovë ashtu edhe në Shqipëri, nuk mbeti pa jehonën e vet, tash Flori Bruqi vjen para lexuesit tonë me një tjetër vepër hiç më pak të rëndësishme se kjo që e theksuam.Madje,kjo e tashmja:"Olimp shqiptar",në dukje të parë,mbase nënkuptohet si vazhdimësi e "Guximit shqiptar",por kjo na del disi më e veçuar përnga kuantiteti dhe kualiteti,përnga seleksionimi dhe vizioni conceptual i librit,poashtu dhe përnga tematika dhe përnga seleksionimi i lëndës së këtij libri. Nisur nga botimet elektronike,si tek libri "Guxim shqiptar", në vebfaqen "Floart Press",Flori Bruqi ka ditur të veçojë në këtë vebfaqe letërsi të mirëfillët, polemika të nivelit intelektual e shkencor,shkrime e veçime të tjera nga shumë fusha letrare dhe të publicistikës. Me sajimin e librit "olimp shqiptar" autori sinjifikon një pikë kulmore të asaj lënde që përfshinë brenda kjo vepër dhe, pikërisht këtë synon autori t'ia ofrojë lexuesit. E tërë lënda, kuptohet, më parë e botuar në vebfaqen e njohur "Floart Press", është lëndë e zgjedhur dhe e përzgjedhur nga kritere të mirëfillta letrare, që përbëjnë një prezentim zhanresh të ndryshme, duke u nisur nga poezia, me autorë të zgjedhur shqiptarë, polemika për çështje të veçanta,çështje me tematikë psikologjike, analiza dhe veçime nga letërsia botërore,kuptohet sipas përzgjedhjes së autorit,por edhe autorë e figura të letërsisë, publicistikës dhe jetës buplike shqiptare, që në një formë o në një tjetër, kanë shënuar pika kulmore në jetën dhe dijen shqiptare. Të tilla figura në këtë vepër i gjejmë, nga bota letrare: Esad Mekulin,Azem Shkrelin,Din Mehmetin,Fatos Arapin,Arshi Pipën, Martin Camajn,Anton Pashkun, Agim Vincën,Sabri Hamitin,Besnik Mustafajn,Naim Kelmendin,Abdullah Konushevcin,Fahredin Shehu, Iljaz Prokshin, Albana Lifschin,Rajmonda Moisiu etj,nga ajo studimore si Rexhep Qosjen, Idriz Ajetin, Jup Kastratin,gjithashtu për jetën dhe veprën e nobelistes shqiptare Nënë Terezën,pastaj për figurat madhore të kohës sonë,legjendën e luftës, rezistencës dhe trimërisë shqiptare Adem Jasharin, atë të presidentit historik të Kosovës, Ibrahim Rugovën, atë të shkrimtarit tashmë me famë botërore Ismail Kadare, si dhe mjaftë tema të tjera me interes të veçantë…Edhe me këtë vepër diktohet mëtimi i autorit Flori Bruqi që të seleksionojë kategori,vlera dhe çështje që shenjojnë nivele të arrira në botën e kulturës shqiptare, dhe këtë ai arrinë ta bëjë me sukses, me një shije të hollë dhe të zgjedhur.Me zellin dhe sensin e tij prej intelektuali të kujdesshëm,ai pothuajse i vë shenjën pikante mendimit të analizës letrare,prezentimit,vështrimit,
krijimit,debatit, recensionit dhe shtjellimeve tematike, që ngrit brenda këtyre vështrimeve dhe tematikës në këtë vepër…
Naim Kelmendi,shkrimtar nga Prishtina
posted by AGJENCIONI FLOART-PRESS at 8:47 PD
http://floart.blogspot.com/
Flori Bruqi: Olimpi shqiptar
(Pikëpamje/kritikë/vlerësime/poetikë...)
Fjala e redaktorit
PIKËPAMJE NGA OLIMPI I MENDIMIT SHQIPTAR
Vepra "Olimp shqiptar" është edhe një kontribut tjetër i mendimit intelektual dhe vështrimit, pikëpamjes dhe mendimit kritik, të shkrimtarit dhe publicistit, Flori Bruqi.Autor i shumë veprave, ai na del para lexuesit edhe me këtë vepër në publicisatikë, si çdoherë me veprat e tij në këtë fushë, i arrirë, përmbledhës, i veçuar dhe i shenjuar. Pas veprës paraprake, "Guxim shqiptar",që tek lexuesi shqiptar, si në Kosovë ashtu edhe në Shqipëri, nuk mbeti pa jehonën e vet, tash Flori Bruqi vjen para lexuesit tonë me një tjetër vepër hiç më pak të rëndësishme se kjo që e theksuam.Madje,kjo e tashmja:"Olimp shqiptar",në dukje të parë,mbase nënkuptohet si vazhdimësi e "Guximit shqiptar",por kjo na del disi më e veçuar përnga kuantiteti dhe kualiteti,përnga seleksionimi dhe vizioni conceptual i librit,poashtu dhe përnga tematika dhe përnga seleksionimi i lëndës së këtij libri. Nisur nga botimet elektronike,si tek libri "Guxim shqiptar", në vebfaqen "Floart Press",Flori Bruqi ka ditur të veçojë në këtë vebfaqe letërsi të mirëfillët, polemika të nivelit intelektual e shkencor,shkrime e veçime të tjera nga shumë fusha letrare dhe të publicistikës. Me sajimin e librit "olimp shqiptar" autori sinjifikon një pikë kulmore të asaj lënde që përfshinë brenda kjo vepër dhe, pikërisht këtë synon autori t'ia ofrojë lexuesit. E tërë lënda, kuptohet, më parë e botuar në vebfaqen e njohur "Floart Press", është lëndë e zgjedhur dhe e përzgjedhur nga kritere të mirëfillta letrare, që përbëjnë një prezentim zhanresh të ndryshme, duke u nisur nga poezia, me autorë të zgjedhur shqiptarë, polemika për çështje të veçanta,çështje me tematikë psikologjike, analiza dhe veçime nga letërsia botërore,kuptohet sipas përzgjedhjes së autorit,por edhe autorë e figura të letërsisë, publicistikës dhe jetës buplike shqiptare, që në një formë o në një tjetër, kanë shënuar pika kulmore në jetën dhe dijen shqiptare. Të tilla figura në këtë vepër i gjejmë, nga bota letrare: Esad Mekulin,Azem Shkrelin,Din Mehmetin,Fatos Arapin,Arshi Pipën, Martin Camajn,Anton Pashkun, Agim Vincën,Sabri Hamitin,Besnik Mustafajn,Naim Kelmendin,Abdullah Konushevcin,Fahredin Shehu, Iljaz Prokshin, Albana Lifschin,Rajmonda Moisiu etj,nga ajo studimore si Rexhep Qosjen, Idriz Ajetin, Jup Kastratin,gjithashtu për jetën dhe veprën e nobelistes shqiptare Nënë Terezën,pastaj për figurat madhore të kohës sonë,legjendën e luftës, rezistencës dhe trimërisë shqiptare Adem Jasharin, atë të presidentit historik të Kosovës, Ibrahim Rugovën, atë të shkrimtarit tashmë me famë botërore Ismail Kadare, si dhe mjaftë tema të tjera me interes të veçantë…Edhe me këtë vepër diktohet mëtimi i autorit Flori Bruqi që të seleksionojë kategori,vlera dhe çështje që shenjojnë nivele të arrira në botën e kulturës shqiptare, dhe këtë ai arrinë ta bëjë me sukses, me një shije të hollë dhe të zgjedhur.Me zellin dhe sensin e tij prej intelektuali të kujdesshëm,ai pothuajse i vë shenjën pikante mendimit të analizës letrare,prezentimit,vështrimit,
krijimit,debatit, recensionit dhe shtjellimeve tematike, që ngrit brenda këtyre vështrimeve dhe tematikës në këtë vepër…
Naim Kelmendi,shkrimtar nga Prishtina
posted by AGJENCIONI FLOART-PRESS at 8:47 PD
http://floart.blogspot.com/
(Kushtuar Fahredin Shehut për poezinë "A honeycomb")
Për Fahredin Shehun
I was doubting whether to raise my hand to call your name,
As it for me would be fame, while for you a shame.
*
I was thinking deeply whether to join or not,
But I am too afraid I might get a shot.
*
I was planning to draw myself by you,
But for sure the pen would get a flu.
*
I was laughing melancholically for the poetry was in a level of high,
Then it stoppped me laugh, and constantly made me cry.
*
I must now say goodbye,
Cause any additional word would be a lie...
Arthifikanti, 20.08.2009
http://ajoni.blogspot.com/
I was doubting whether to raise my hand to call your name,
As it for me would be fame, while for you a shame.
*
I was thinking deeply whether to join or not,
But I am too afraid I might get a shot.
*
I was planning to draw myself by you,
But for sure the pen would get a flu.
*
I was laughing melancholically for the poetry was in a level of high,
Then it stoppped me laugh, and constantly made me cry.
*
I must now say goodbye,
Cause any additional word would be a lie...
Arthifikanti, 20.08.2009
http://ajoni.blogspot.com/
shkrim nga Prim. Dr. Salajdin Jagxhiu
Re: The Vatican Purposes to Evangelize Kosova
Post by engers on Apr 3, 2008, 4:28pm
Mesazhet përçarëse e ofenduese
Nuk po munden pa përmendë edhe një “Margaritar” të Dom
Shan Zefit, si vijon: “Po të mos is**t ju katolikët e Kosovës,
po të mos is**t ju me shekuj që e keni mbrojtur këtë vend
dhe keni dëshmuar se jeni para të tjerëve që e shkelën këtë dhe, a mendoni se do të kishte pavarësi”, i ka pyetur ai dhe është
përgjigjur vet, “Kurrë”. Për këtë citat nuk kam Koment!
Me këtë rast, Dom Shan Zefin, kisha me përkujtua vetëm për
shkrimtarin tonë të madh Naim Frashërin, i cili ka qenë mysliman i
devotshëm, por me veprat e veta ka frymëzuar gjeneratat me atdhedashuri dhe humanizëm. Kam mbetur gojëhapur, kur
lexova porositë e Dom Shan Zefit, kancelarit të Ipeshkvisë
së Kosovës, me rastin e meshës në famullinë e
Karvansarisë, në nderim të Shen Masjanit.
Militantizmi i tij më përkujtoi Ipeshkvinë e Kishës Ortodokse Serbe të Malit të Zi, Amfillotije. Prej besimeve monoteiste,
Katolicizmin dhe Islamin, kam konsideruar si fetë universale.
Ndërsa Ortodoksizmin, si fe nacionaliste, pasi që çdo komb ka
Kishën e vet autoqefale. Mesazhet e Dom Shan Zefit, më tingëllojnë, me frymë antikombëtare, jo tolerante, përçarëse dhe ofenduese për besimtarët mysliman. Deklarata e tij: “Dua të
them, po vjen koha OSE – OSE, mos mendoni se do ta shpëtojnë këtë botë shqiptare, thashethemet dhe besëtytnitë e rreme. Do ta shpëtojë vetëm e vërteta, do ta shpëtojë vlera, do ta dëshmojë të vërtetën”.
Me këtë shprehje OSE – OSE, mos ka planifikua Dom Shan
Zefi, të ndërmerr fushatën e kryqëzatave të shekullit të
mesëm, në trevat e Kosovës. Jemi dëshmitar të konvertimeve
sporadike prej Islamit në Protestanizëm, në Kosovë, sikundër që edhe të konvertimeve prej Katolicizmit në Islam, nëpër Europë. Konvertimet individuale janë çështje personale dhe askush nuk ka të drejtë të përzihet.
Mirëpo, imponimi dhe insistimi, sidomos nga një nivel institucional, është sa i padëshirueshëm, aq edhe i rrezikshëm për mjediset me konfesione të përziera.
Dua të citoj edhe një thënie të Dom Shan Zefit: “Krishterimi është jeta, është gëzimi, është gjithçka për ne. Prandaj nuk mund të na
luhatin ideologjitë e kohës, nuk mund të na luhatë gjithçka që ka ndodhur, gjithçka u imponua me dhunë”. M’u përkujtua elaborimi i para 20 viteve të historianit dhe drejtorit të Institutit të Historisë
në Prishtinë, prof. Dr. Hysës, për shkaqet e konvertimit masiv të popullatës shqiptare në fenë Islame. Ai thotë se popullata Shqiptare, gjatë sundimit të Perandorisë Bizantine, është trajtua në mënyrë shumë brutale nga sunduesit, duke u konsideruar
si qytetar i rendit të dytë.
Kështu që okupimin nga pushtuesit Osman, ata kanë përjetua si “çlirim” nga terrori bizantin. Me konvertim në Islam, ata kanë shprehur distancimin e tyre nga torturuesit e mëparshëm. Përndryshe, si mund të interpretohen faktet që “konvertimi me dhunë”, prej të njëjtit okupues, nuk ka ndodhur tek populli grek,
serb, bullgar dhe rumun, të cilët kanë ndërruar rolet si sunduesit bizantin.
Po ashtu prej prof. Dr. Hysës, që është studiuesi i historisë, shumica e popullatës Shqiptare, që në atë kohë ka jetua në Kosovë, kanë qenë i besimit Ortodoks. Sipas projektit të Dom Shan Zefit, “Që shqiptarët mysliman, duhet të kthehen në fenë e të parëve të tyre”, del se duhet të konvertohen në fenë Ortodokse e jo Katolike.
Një besim që me shekuj është ngulitur në vetëdijen e
popullit shqiptar, një besim që e kultivojnë mbi një miliardë
njerëz, nuk është as lehtë dhe as e nevojshme që të lëkunden
nga themeli.
Një zyrtar i lartë i Ipeshkvisë Katolike për Kosovën, kur për fenë Islame, shprehet me epitete: “Besëtytni”, “Ideologji”, “Thashethemet”, “Ata që nuk
kanë besim”, ai veç ka kaluar rubikonin! Këto janë fyerje të
rënda, për pjesën më të madhe të kombit Shqiptar, të fesë
Islame. Unë si intelektual, kam njohuri elementare për Krishterimin dhe Judaizmin.
Te fetë monoteiste, shumica e doktrinave përputhen njëra
me tjetrën. Përse na duhen përçarjet, përse aq jo tolerancë
ndaj besimit tjetër! Nuk po munden pa përmendë edhe një “Margaritar” të Dom Shan Zefit, si vijon: “Po të mos is**t ju katolikët e Kosovës, po të mos is**t ju me shekuj që e keni mbrojtur këtë vend dhe keni dëshmuar se jeni para të tjerëve që e shkelën këtë dhe, a mendoni se do të kishte pavarësi”, i ka
pyetur ai dhe është përgjigjur vet, “Kurrë”. Për këtë citat nuk kam Koment!
Me këtë rast, Dom Shan Zefin, kisha me përkujtua vetëm për shkrimtarin tonë të madh Naim Frashërin, i cili ka qenë mysliman i devotshëm, por me veprat e veta ka frymëzuar gjeneratat me atdhedashuri dhe humanizëm.
Shqiptarët gjithmonë mburren (Si, shprehet Fahredin Shehu), me fakte që posedojnë “tolerancë gjenetike”, me fenë, jo vetëm
brenda kombit, por kanë qenë ndoshta i vetmi popull që gjatë Luftës së Dytë Botërore, duke rrezikuar jetët e tyre, kanë shpëtuar Hebrenjtë nga gjenocidi nazist. Po ashtu, personalisht mburrem që e kam miqtë shqiptarë katolik e ortodoks, që shumë e respektoj dhe më respektojnë.
Prim.Dr. Salajdin Jagxhiu
http://illyria.proboards.com/index.cgi?board=kosovokosovadardania&action=print&thread=3829
Post by engers on Apr 3, 2008, 4:28pm
Mesazhet përçarëse e ofenduese
Nuk po munden pa përmendë edhe një “Margaritar” të Dom
Shan Zefit, si vijon: “Po të mos is**t ju katolikët e Kosovës,
po të mos is**t ju me shekuj që e keni mbrojtur këtë vend
dhe keni dëshmuar se jeni para të tjerëve që e shkelën këtë dhe, a mendoni se do të kishte pavarësi”, i ka pyetur ai dhe është
përgjigjur vet, “Kurrë”. Për këtë citat nuk kam Koment!
Me këtë rast, Dom Shan Zefin, kisha me përkujtua vetëm për
shkrimtarin tonë të madh Naim Frashërin, i cili ka qenë mysliman i
devotshëm, por me veprat e veta ka frymëzuar gjeneratat me atdhedashuri dhe humanizëm. Kam mbetur gojëhapur, kur
lexova porositë e Dom Shan Zefit, kancelarit të Ipeshkvisë
së Kosovës, me rastin e meshës në famullinë e
Karvansarisë, në nderim të Shen Masjanit.
Militantizmi i tij më përkujtoi Ipeshkvinë e Kishës Ortodokse Serbe të Malit të Zi, Amfillotije. Prej besimeve monoteiste,
Katolicizmin dhe Islamin, kam konsideruar si fetë universale.
Ndërsa Ortodoksizmin, si fe nacionaliste, pasi që çdo komb ka
Kishën e vet autoqefale. Mesazhet e Dom Shan Zefit, më tingëllojnë, me frymë antikombëtare, jo tolerante, përçarëse dhe ofenduese për besimtarët mysliman. Deklarata e tij: “Dua të
them, po vjen koha OSE – OSE, mos mendoni se do ta shpëtojnë këtë botë shqiptare, thashethemet dhe besëtytnitë e rreme. Do ta shpëtojë vetëm e vërteta, do ta shpëtojë vlera, do ta dëshmojë të vërtetën”.
Me këtë shprehje OSE – OSE, mos ka planifikua Dom Shan
Zefi, të ndërmerr fushatën e kryqëzatave të shekullit të
mesëm, në trevat e Kosovës. Jemi dëshmitar të konvertimeve
sporadike prej Islamit në Protestanizëm, në Kosovë, sikundër që edhe të konvertimeve prej Katolicizmit në Islam, nëpër Europë. Konvertimet individuale janë çështje personale dhe askush nuk ka të drejtë të përzihet.
Mirëpo, imponimi dhe insistimi, sidomos nga një nivel institucional, është sa i padëshirueshëm, aq edhe i rrezikshëm për mjediset me konfesione të përziera.
Dua të citoj edhe një thënie të Dom Shan Zefit: “Krishterimi është jeta, është gëzimi, është gjithçka për ne. Prandaj nuk mund të na
luhatin ideologjitë e kohës, nuk mund të na luhatë gjithçka që ka ndodhur, gjithçka u imponua me dhunë”. M’u përkujtua elaborimi i para 20 viteve të historianit dhe drejtorit të Institutit të Historisë
në Prishtinë, prof. Dr. Hysës, për shkaqet e konvertimit masiv të popullatës shqiptare në fenë Islame. Ai thotë se popullata Shqiptare, gjatë sundimit të Perandorisë Bizantine, është trajtua në mënyrë shumë brutale nga sunduesit, duke u konsideruar
si qytetar i rendit të dytë.
Kështu që okupimin nga pushtuesit Osman, ata kanë përjetua si “çlirim” nga terrori bizantin. Me konvertim në Islam, ata kanë shprehur distancimin e tyre nga torturuesit e mëparshëm. Përndryshe, si mund të interpretohen faktet që “konvertimi me dhunë”, prej të njëjtit okupues, nuk ka ndodhur tek populli grek,
serb, bullgar dhe rumun, të cilët kanë ndërruar rolet si sunduesit bizantin.
Po ashtu prej prof. Dr. Hysës, që është studiuesi i historisë, shumica e popullatës Shqiptare, që në atë kohë ka jetua në Kosovë, kanë qenë i besimit Ortodoks. Sipas projektit të Dom Shan Zefit, “Që shqiptarët mysliman, duhet të kthehen në fenë e të parëve të tyre”, del se duhet të konvertohen në fenë Ortodokse e jo Katolike.
Një besim që me shekuj është ngulitur në vetëdijen e
popullit shqiptar, një besim që e kultivojnë mbi një miliardë
njerëz, nuk është as lehtë dhe as e nevojshme që të lëkunden
nga themeli.
Një zyrtar i lartë i Ipeshkvisë Katolike për Kosovën, kur për fenë Islame, shprehet me epitete: “Besëtytni”, “Ideologji”, “Thashethemet”, “Ata që nuk
kanë besim”, ai veç ka kaluar rubikonin! Këto janë fyerje të
rënda, për pjesën më të madhe të kombit Shqiptar, të fesë
Islame. Unë si intelektual, kam njohuri elementare për Krishterimin dhe Judaizmin.
Te fetë monoteiste, shumica e doktrinave përputhen njëra
me tjetrën. Përse na duhen përçarjet, përse aq jo tolerancë
ndaj besimit tjetër! Nuk po munden pa përmendë edhe një “Margaritar” të Dom Shan Zefit, si vijon: “Po të mos is**t ju katolikët e Kosovës, po të mos is**t ju me shekuj që e keni mbrojtur këtë vend dhe keni dëshmuar se jeni para të tjerëve që e shkelën këtë dhe, a mendoni se do të kishte pavarësi”, i ka
pyetur ai dhe është përgjigjur vet, “Kurrë”. Për këtë citat nuk kam Koment!
Me këtë rast, Dom Shan Zefin, kisha me përkujtua vetëm për shkrimtarin tonë të madh Naim Frashërin, i cili ka qenë mysliman i devotshëm, por me veprat e veta ka frymëzuar gjeneratat me atdhedashuri dhe humanizëm.
Shqiptarët gjithmonë mburren (Si, shprehet Fahredin Shehu), me fakte që posedojnë “tolerancë gjenetike”, me fenë, jo vetëm
brenda kombit, por kanë qenë ndoshta i vetmi popull që gjatë Luftës së Dytë Botërore, duke rrezikuar jetët e tyre, kanë shpëtuar Hebrenjtë nga gjenocidi nazist. Po ashtu, personalisht mburrem që e kam miqtë shqiptarë katolik e ortodoks, që shumë e respektoj dhe më respektojnë.
Prim.Dr. Salajdin Jagxhiu
http://illyria.proboards.com/index.cgi?board=kosovokosovadardania&action=print&thread=3829
Sunday, August 30, 2009
http://www.rahoveci.info/showthread.php?p=4403
Originally Posted by Agim METBALA
Nga Amerika e largët, miku im - enigmati - gjëzëtari Xhevat Ruhani, ma dërgoi anagramin - ndërrimorin, kushtuar poetit të ri e me shumë perespektivë (është rahovecas), të cilin me kënaqësi po ua përcjell lexuesve të "sofrës sonë"...
AH! E FSHEHUR DIN
është kjo botë jona,
që neve sonte ky burrë
na solli në mendjet tona!
Zgjidhja?.........................
FAHREDIN SHEHU!?
__________________
Ndonjëherë heshtja flet më shum se sa fjala!..
Nga Amerika e largët, miku im - enigmati - gjëzëtari Xhevat Ruhani, ma dërgoi anagramin - ndërrimorin, kushtuar poetit të ri e me shumë perespektivë (është rahovecas), të cilin me kënaqësi po ua përcjell lexuesve të "sofrës sonë"...
AH! E FSHEHUR DIN
është kjo botë jona,
që neve sonte ky burrë
na solli në mendjet tona!
Zgjidhja?.........................
FAHREDIN SHEHU!?
__________________
Ndonjëherë heshtja flet më shum se sa fjala!..
Tuesday, August 25, 2009
Wednesday, August 19, 2009
Ajn Shin Kaf
Oh God
With pleasure I have learned every letter of the universe
each point I set in a row
and made a necklace for my Eve
by every knot set up…
to kiss with the entire male potency
to heal the ancient human wound
to mumble while I mention
her name that opens the gate of secret
to squeeze my heart
to produce the liquor of love
to fill the cup of the tulips
and drink until the clock hand is broken
until the sunset and raise of the moon
until I extinguish and unaware…
I’m I or not…?
His breath only a breeze in this planet
or a paradise image
replenished with Love.
With pleasure I have learned every letter of the universe
each point I set in a row
and made a necklace for my Eve
by every knot set up…
to kiss with the entire male potency
to heal the ancient human wound
to mumble while I mention
her name that opens the gate of secret
to squeeze my heart
to produce the liquor of love
to fill the cup of the tulips
and drink until the clock hand is broken
until the sunset and raise of the moon
until I extinguish and unaware…
I’m I or not…?
His breath only a breeze in this planet
or a paradise image
replenished with Love.
Tuesday, August 18, 2009
AJN SHIN KAF
per ata qe e vizitojne kete Blog, po ju shkruaj ne dialektin GEG sepse keshtu shkruhet dashnia me AJN SHIN KAF. A, SH, K...ASHK- jane germa te bukura arabe qe tregojne per dashni
Tona harfet e kaninatit
Mësova me qejf ja Allah
Tona noktat i rendita
Xherdanin bona pë Havën teme
Ta rendoj me secillën nyje
Ta puth me ton kyvetin e mashkullit
Ta shëroj plagën e moçme t’insonit
Të belbzoj tue përmend emnin
E saj qi m’hap bab-in esrar
Me e shtrydh kalbin tem
Musht dashnie me prodhue
Me mush kupa prej lale
E me pi derisa orës i thyhen akrepat
Derisa dielli ulet e hana çohet
Derisa bohem fani dhe s’di
A jam apo nuk...
Fryma e Tina veç puhi n’tokë
Apo veç ni syret xheneti
Mushur me dashni.
Tona harfet e kaninatit
Mësova me qejf ja Allah
Tona noktat i rendita
Xherdanin bona pë Havën teme
Ta rendoj me secillën nyje
Ta puth me ton kyvetin e mashkullit
Ta shëroj plagën e moçme t’insonit
Të belbzoj tue përmend emnin
E saj qi m’hap bab-in esrar
Me e shtrydh kalbin tem
Musht dashnie me prodhue
Me mush kupa prej lale
E me pi derisa orës i thyhen akrepat
Derisa dielli ulet e hana çohet
Derisa bohem fani dhe s’di
A jam apo nuk...
Fryma e Tina veç puhi n’tokë
Apo veç ni syret xheneti
Mushur me dashni.
Tuesday, July 21, 2009
Saturday, June 06, 2009
Monday, May 25, 2009
Wednesday, May 13, 2009
Matrikset e zeza
Matrikset e zeza
Ata të cilët e njohin veprën e Khalil Gibran-it mesiguri kanë hasur në vargje të tij
Për të cilat kam shkruar më herët se pothuaj i ka shkruar për ne duke ma pamundësuar që as të shtoj e as të heq gjë.
Letërsia jonë me duket se është e vetme e cila në historinë e sajë të amputuar dhunshëm përpiqet ta harroj një grup autorësh të cilët shkruan edhe në burgje edhe në manastire edhe në kasha edhe në xhami edhe në teqe… ka shumë prej bejtexhinjëve e derit e Arshi Pipa, Fredrik Rreshpja e më tej.
Mediet tona tani e bëjnë të njëjtën gjë duek amputuare artin me promovimin e politikës siluetë.
Mospasja e Universitetit shkencor është një dëshmi se prodhimi i kuadros edukative nuk e ndërton një shoqëri
Natyrisht nuk flas për cilësinë e kuadrove.
Fakti që me një temë magjistrature djetra individë magjistrojnë kumbon më zëshëm se sat ë pajtohesh me mjerimin e ky ndosh vetëm atëherë kur pajtohesh me injorancën dhe këtë e mbulon me zë.
Injorantët janë të zëshëm duke artikuluar mendimet e huaja sit ë vetat mirë zëshëm me entuziazëm dhe passion.
Kjo stimulon pasthirmat ato të zëshme natyrisht shumë të zëshme. Kuku kuku kuku!!!
“ injorantë, të lumit ju gjatë jetoni të liruar nga barra e dijes. Nga prangat e përgjegjësisë të cilat krijohen nga kjo dije”
Kush ia ndali volumin e zërit intelektualëve? Pse ata vdesin urie? Pse ata heshtin? Ku janë këta? Thonë se u duhet një mjeshtri. Mjeshtri menaxhuese.
“Menaxhimi i vërtetë i vetës intelektuale arrihet çdoherë duke krijuar alternative simultanisht me njëtrajtshmërinë jetësore-në njëtrajtshmërinë e karierës intelektuale”.
Intelektualët flasin idhujtaria bashkëkohore e okupoi shpirtin e njerëzimit. Tash nuk ka Zeus, Brahma, Amon Ra, Shamash, Uzzat, Adonai, Shang Di, Omikami Amateratsu, dhe lista vazhdon në pambarim, tai ka kredit kartelë telefon mobil, kompjuterë, qenë dhe maca nën sqetull. Njeriu beson tani në kulte të reja. Vetë i krijoi.
Moda Muzika Inxhinjeringu gjenetik, pesticidet, herbicidet, homocidet, gazetat librat komplotiste, antiage kosmetika, preparate kundër obesitetit; këto gjernerojnë kryePerendinë në kierarkinë pagane bashkëkohore, Paranë.
Del se njeriu i çdo epoke në kunitesencën e tij është pagan, sepse e ka më lehtë nga cytja e mbrendëshme utilitare – instinct bazë- ta absorboj një atribut të Njëshmërisë. Edhe kur ka të bëj me Zotin e vërtetë- ta admiroj so Zot.
Në ambient të këtillë agresiv intelektualit i këshillohet durimi. Po ka dy lloje të durimit
Durimi i dhunshëm dhe durimi durimi i vullnetshëm.
Këto dallojnë bë substancë; në të parin mbretëron shpresa e ashpër, e pamëshirëshme, në të dytin shpresa e dyshuar në vete. E gjithë kjo është segment i jetës-segment i pandashëm-ekstremitet i sajë- nëpër jetë kalohet me këmbën e durimit dhe shpresës- pak janë ata të cilët jetojnë në Tash.
Jeta ec drejt dështimit- regresit dhe drejt kuksesit- progresit pamëshirshëm-nuk të prêt të mendohesh, çasti vlen sa jeta. Jeta është çasti- aty fshihet kodi gjenetik i jetës- në çast.
Kur kam shkruar Nibiru- Fragmente nga libri i zi, në formë poetike- kam menduar që hija e zezë e cila gufon nga matrikset e zeza të secilit individ, të reflektohet në qenien e lexuesit- apo t’i shërbej si pasqyrë ku mund të shikohet qenia e tyre si shikohet dielli në pasqyrën e hënës.
Vetëm ballafaqimi me hijen e vet na mëson për vetën ato lekcione të cilat nuk i gjejmë dot në libra, tek njeriu apo cilado gjallësë me e ulët se gjitarët.
Ai i cili është në gjendje të ballafaqohet me hijen e vet ai as që lodhet ta bëj këtë - çdoherë “Nesër” bëhet shpresa e pambarimtë. Ai mendon sëpari vetën, pastaj çastin, pastajh të tjerët, bëhet i zëshëm dhe model i keq për gjeneratën pasuese. Vetëm me zë mund ta mbuloj heshtjen – urtësia flen në heshtje,heshtja flen në zemër dhe e përkund dashurinë në djepin e sajë.
As gatuhet një vepër e as ndërtohet një kështjellë pa dashuri.
Të gjitha krijesat e Zotiti janë një fmailje…më i miri prej jushë është ai i cili më së shumti i sjell dobi kësaj familjeje- Hadith.
Kush është mësuar të dashuroj- vështirë e ka të ç’mësohet
Vetëm kështu buron drita nga matrikset e bardha, por edhe nga ato të zeza
Dismantle of hate
Charged circle
Black
Empty cans
No liquid evaporated
In the air full of pride
Polluted grains of soul
Lost their consistency
Pure fluids of light
Erupts as marshmallow bombs
Death squad penetrates deeply
Aiming to meet Anubis
A Tsunami whirled its wish
Passion and glutton declared independence
The dream f becoming a parallel nation
To co-habit with leukemia of creativity
A sex drive 4x4 retired
A crippled veteran of passion
Bags for the mercy of soulless utilitarian army of human entity
Better said plankton a homo-plankton of miserable creatures
Even worms and larva are disgusted by our hatred
Fecal, a skunk of fear
An eclipse of love that spans for ages
From birth to death
A spectrum displays its ripeness
Ejaculates liberty ass blast
A dazzling dance of shaped and amoeboid forms of manifestation
Truth
Bitter the honey with suffer
Powder a chamomile with royal jelly and ginseng
All of sudden a wind blows
Spores of old pines
White
The soul of parallel nation of Angeloid
Is striving pleasure of life?
Lives now
Perpetually woofs a rainbow muslin with the divine light
Inter-woofed dress
Newborn immaculate fellows
Perfuming
Oh those smell of paradise
Mint, Neroli, Oakmoss, Amber
A bouquet of divine pleasure
And Acacia kissed by a queen bee
Yes the queen of Enneagram
Of course
The work produces sweet essences
Oh Sarmouni of our Millennia
Melt the cataract-ic lance so they may see the beauty
Heal the flu so they may smell fresh ozone
A charged circle of light and love
Overwhelm
Remove the pulp from reed
So may divine tune perform light?
Tao
May be your torchbearer
In the dark valley and by then you may see a spectrum
That encircles an infant fear
For an eternal life
Yet I kiss that that time sequence
Where Jin and Jang harmoniously co-habit
I a Feng Shui of Love
Defragmenter of hate’s files
Zipper of dark matrixes
Arranger
So you may know they do exists
So you try them in order to enjoy the sweetness of life’s honey
In this porcelain valley
Where goodness and mischief
Hand in hand are gliding furiously
Alas pure the morning with dew of love
Oxidize hate with apple vinegar
Sing to celebrate both solstices and have a cup of vine
That swoon you
That filters all starry
Cells of brain and ganglia
Perfume her navel with rosewater and kiss, kiss, kiss
Do a divine Tantra
With all visible and invisible and semi-visible spirits
Kiss topaz of her eyes
Kiss ruby of her heart
Kiss diamond of her nail
Kiss cooper of her feet ankle
Kiss jade of her bones
Kiss sapphire of her cells
And a flame-y waterfall of hair
And a silky pubic…
Oh…kiss and kiss and kiss whatever belongs to her
Make her a necklace
With your purest and noblest spermatozoids
The call her as you wish
Wisdom, Hikkmah, Sophia
Or simply Goddess that makes you Angeloid.
Thus spoke Tamara
I have polished the eyes of suffered child
Removing steamy layers of his vision
To see a sparkling teeth while I smile
And my soul’s dormant and well hidden planet of hate
I have washed the stratosphere of disasters
Their parents layered meticulously in his being
With tears with love impregnated
I have peeled all membranes of polluted spirit
I bestowed a smile to a frog
And a kiss to a silenced jade
I have leaked the dew from the petal of the white rose
And counted rubies from the ripened pomegranate
I have planted all sorts of fruits
And made a playground for all of us
You may call it orchard
You may call it plantation of Love’s newborn
But I know its Tachyon-ic soil
Where only Love may plant its seed
I have tailored an emerald dress
And perfumed it with amber for every child to wear
I feed every stomach
With bedazzling light of my soul
To make them transparent
To make them enlightened
I have created the army of smile
And called all experts to dismantle the machinery of hate
In the fields of light’s symphony
In eternity’s holly moment
I have embraced all visible and invisible infants
And rejoiced their happiness
I have squeezed all weapons
Human and demon have created
And made a powder so by every pinch
A smile gave birth to love
Bewilderment of Alien
Demons are mocking us
Angels are compassioning us
Aliens are bewildered why these…
Are killing each other?
The Emerald Macadam
The Emerald Macadam
I have passed through
The narrow canyons of cerebrum
While listening odes of mature cells
Vibrating slowly
And a fresh Pine resin, Oakmoss and fresh Ozone winded my hairs
Inside my nose
Plugged my alveolus ready to burst of indescribable pleasure
I’ve heard sounds of sprinkling blood
From my wounded feet
Leaving blueprint of the thirsty soul…
For
Knowledge, Wisdom and Enlightenment
That slowly bows in a front of God
Only by us called LOVE
In an emerald macadam to show the path
To the following procession of creatures
From all Gurdijeffian Octaves
Which as a golden fig are blossoming from within?
You may call me outpour of passion
And you’ll not be mistaken
You may call me lanolin extracted from merino
And you’ll not be mistaken
You may call me a broken porcelain soldier
And you’ll not be mistaken
You may call me a bee that soaks the nectar from thousands of roses
And you’ll not be mistaken
You may call me a yellow topaz
A child of carbon
And you’ll not be mistaken
You may call me a felt petal of the white rose
And you’ll not be mistaken
You may call me believer who prays for the sins of human multitude
And you’ll not be mistaken
You may even call me human that mix with angels unaware of his innocence
And you’ll not be mistaken
But I know
I know spirit does not have a gender
The wind misses the color
The grass is painted green by transparent rain
Alchemy is a transformation of mother’s milk into blood
Heaven is nature and man is Hell
But the Mother is God in Heaven and Earth
Thus I’m hardly a human.
A honeycomb
I’m not here
To say the pride of forgotten past
Nor I’m here to sing miraculously
Suras and Sutras of the Holy Scriptures
I’m not here to watch fallen mulberry fruits
In river swimming as a dried leafs
Nor I’m here to pray endlessly
As a sages to repent for
Sinful mundane ignorant
I’m here to kiss the sky in its forehead
And between two eyes where
The star has to spark its beauty
I’m here to perfume your soul
And dry in the sunny-golden pollen
I’m here too, to feed your lungs
With the air of the lost world
Eternally washed in the rivers of soul
I’m the soil of your secret sowed
As a wheat seeds in the fall
Waiting spring to green the fields
And to golden summer with poppies decorated
And fireflies during short nights
Dancing erotic games
Waiting fall to feed the holy stomach
Of enfant terrible
Perpetually called ME
The sarcophagus of your secret
I’m lost …you, concentrated
In a formula dissolved
To respond on their enigmas.
Short bio
Born in Rahovec, South East of Kosova, in 1972. Graduated at Prishtina University, Oriental Studies follows M.A. in Literature.
Actively works on Calligraphy discovering new mediums and techniques for this specific for of plastic art.
Published books:
•NUN- collection of mystical poems, 1996 author’s edition,
•INVISIBLE PLURALITY- Poetical prose, 2000, author’s edition
•NEKTARINA- Novel, Transcendental Epic, 2004, publishing House, Rozafa
Prishtinë- project of Ministry of Culture Sport and Youth of Kosova
•ELEMENTAL 99- Short poetical mystical stories, 2006, Center for positive
Thinking, Prishinë
•KUN- collection of transcendental lyrics, 2007, Publishing House LOGOS-A,
Skopje, Macedonia
Issues on papers and magazines:
Essays on daily paper ZERI, Prishtinë,
Essays on daily paper LAJM, Prishtinë,
Essays on daily paper GAZETAEXPRESS, Prishtinë,
Essays on daily paper ILIRIA POST, Prishtinë,
Columns and essays on weekly paper JAVA, Prishtinë,
Poetry on Magazine of Center for Humanistic studies GANI BOBI, Prishtinë
Essays on Journal “Oriental Studies”- Kosova’s Orientalist’s Association.
Poetry on Magazine STAV- Tuzla, Bosnia and Herzegovina
Poetry on Magazine ZIVOT- Sarajevo, Bosnia and Herzegovina
Poetry on Magazine ULAZNICA- Zrenjanin, Vojvodina
Poetry on Magazine, ISTANBUL LITERARY REVIEW, Istanbul, Turkey
Poetry on Magazine, MOBIUS MAGAZINE, New York
Essays on electronic magazine SEGURAWEB, Holland
Essays on electronic magazine GAZETA START, Albania
Articles in www.worldbulletin.com
Articles in www.newropeansmagazine.com
Participations:
Exhibition of Calligraphies in Cairo, Egypt, 2004
Sarajevo 44th Poetry Meeting, Sarajevo 2005
Congress on 600th anniversary of the work of Abdurrahman Ibn Khaldun, Cairo, Egypt, 2006
Meeting for the ethnic minority rights, European Parliament, Bruxelles, 2006
Exhibition of paintings and calligraphies at the Ministry of Culture and Tourism, Cairo, Egypt, 2007
Participation on the Congress on 800th anniversary of a Persian Poet RUMI, organized by, UNESCO/Albania and Saadi Shirazi Foundation, Tirana
Debates on national KTV, RTK, TV BESA
Projects:
Lyrics for Kosova Grange Rock band Jericho
Book of poems THE WING OF SERAPHIM, soon to be Published in Tirana, Albania
Book of poems NIBIRU
Book of poems CAUDA PAVONIS
Book on Mystical Tradition of Islam- SUFISM
Book on Mystical Tradition of Nordic- RUNAR
Documentary on Albanian Identity of Kosovars, interviewed; Bernard Koushner, Ismail Kadare, Dom Lush Gjergji, Fahredin Shehu, Luan Starova
Works in Administration of Radio Television of Kosova RTK
Tuesday, May 05, 2009
The Metaphysics and Meta-Symphony of Act
The Art allows reality to erupt
The Theurgy allows reality to manifest the magnitude of beauty of cosmic reality.
How to begin? How to continue? and how to abandon the process which we know to baptize creativity and then to restart again the same suffer with hesitation? Are thoughts which Balzac has articulated sometime ago?
Yet such thoughts got and still every soul which strives to create have!?. A parallel elemental world demoted unconsciously from Theurgy into Art. The art work that might fascinate the minority or a colony of human entities but such a work has guaranteed super temporality, as Homer, Shakespeare, Hafez, Rumi in literature or Mozart, Wagner, Beethoven etc in Music.
Simultaneously such works are on safari on communication code a kind of Lingua Franca, but wordless and syllables in this case per se.
Otherwise the work that are not red by cover but in their substance, in its flesh, only the sky is their limit.
For such works the time is inexistent and based on quantum of things and manifestations they do not posses velocity of light to absorb time neither are static to be considered a corpse (cadaver that waits to decompose) to the level we are not able to identify its genetic code; DNK of super temporal values.
In the antique Hindu tradition, as in the best way the artistic/sacral phenomenon is manifested if we may say so. The creative dance of Shiva Nataraj, creates every creature, whereas the dance is product of cosmic Meta-Symphony, of primordial Meta-Tune.
Definitely there’s no better artistic-sacral explanation, all these in Meta-Galactic plan.
The Shaman dance; a product of objective music extracted from eons and multi-dimensional hyperspace of subconscious, follows that hidden tradition creating a dynamic visible forms which in absence of adequate vocabulary using unconscious analogy applying the matrixes of visible and invisible manifestations for sake of approaching to perception of a new manifestation calling it Dance, Ballet or other concept, which we still await to discover, here we leave open possibility for nomination so giving existence to something more refined mental, spiritual or astral with the aim receptor or creativity consumer to bewilder with the creativity, genius, extravagance and who knows what other of mundane artist, represents The Power of Almighty and his Magnitude that its creature/MAN to become capable to create something tangible, visible, perceptible, sensual etc.
From such dances, a terrestrial movement has been created as resemblance of a celestial dynamics. The thoroughness of such manifestation in a terrestrial plan is achieved most perfectly in SEMA (on SEMA, more extensively, look my previous work Sema, Semazen and the Art of RUMI)
In the eyes of receptor such observations are explained as impetus for transmission into words a manifestation that represents a combination of listening, harmony, body movement, music, accoutrement, all these specific, to end in ecstasy or unification with the cosmos or with the collective unconsciousness of K/ G. JUNG.
Nearly every time the external factor limits or better said determines the manifestation of such Theurgic product (artistic-sacral) and the tendency of this product to decrease is persistent aiming to be easier absorbed. This psychic catalysis may not be necessarily mala fide, but in other hand the affinity increases, the insufficient absorbing force for decoding the imperceptible Universality until that moment respectively.
For such creative treatment, for the creation of new forms( in every dimension, field, act) necessarily creates from individual an ascetic and since Asceticism is Magical the individual pays the high price his longing to return from solitude into visible plurality amidst the mass is high and after he returns from this second he understands the price he paid. For sake of the paid price that what he discovers in his Asceticism he resurrects, gives existence with the nomination.
Such investigation necessarily narrows into a Word (I speak here for all kind of creativity) because the space is narrowed that the overload of elements suffocates the harmony therefore it has been said much and understands little, little emphasis so to arrive up to primordial archetypal Oration we have to arrive till the Name, Notion.
Such an outpour of passion is product of self-discipline. Maybe such achievement is manifested at Yves Klein in Painting and mono-tune symphony. Maybe the single- ton is sufficient to create a symphony, the Magic of EGO.
We are awakening (however) sink, survive from such burden are occupied with Infra-acoustic symphony and its happening without us, with us, in a front of us, behind, au and down us; is prove of our sat-back to simultaneously be in Gestalt and Synchronicity with the creative Pleroma of higher spheres.
The Stopping for the moment leads us to Meditation, to de-automation of our routine acts, sink into meditation swallows us and after the return we give nothing else to the things/ manifestation than new emphasis.
In creative poetic engagement the solutions are found at evocations of literary archetypes impregnated with our images and nostalgic odors in cornucopia of visual manifestations undressed in visible fluids, instant aggressive images.
The isolation from the mass the creating of works without authorship, unpublished that ends up in to flames of spiritual poverty almost today is impossible. Necessarily the mass ought to ask the poetry. It is written for them, the author shall not find the communication code, the mass shall enrich its gusto with the fruit of isolation and author’s suffer. There’s no painless birth. The fear of death is the fear of new birth which is painful.
The poet of Royal abode, poet-prophet, holly poet, and the poet of literary-artistic clubs, the poet of diplomatic lounge, the isolated poet, ideology poet, and historical poet is dead.
“Knowledge of Poetics has little value if lacks the poetic gift. Knowledge of Poetics by one who is not gifted is akin to magnanimity of the poor, martial art to coward and more than that.
Neither its sin nor the vindictive not being Poet, but to be a poor poet is equal to death”; said Indian critic and poet, Bhamaha.
The mass shouldn’t read literary testaments but living word, the mass doesn’t have time, money, energy. Awakening of mass have entombed the Poetry; freedom of speech; the channels where the freedom of speech flows have created the bed where it flows. Now we need more Numinosity.
Accent religieux- is transformed into Science fiction, the Philosophy into Sociology, Religion into Psychology, Art into Aesthetics, Politics into Urban culture, Mysticism into ritual, Ritual into Game etc.
The man is returning to his childhood with the permanent tendency for gaming, until he arrives to Holly Laughter. I have acclaim Laugh holly; oh sublime men teach me to laugh- said Nietzsche in Zarathustra.
More than change tendency The Sacral Art acts to create a Beauty as Being, because things that doesn’t change throughout human history are; heart, human love for all creatures and the tendency for holly achievement as beautifully observed by Chagall.
“Everything may be changed in our demoralized world except, heart human love and his tendency to understand the divine. Painting just as Poetry is part of the divine; today people experience the same as in the past”, Marc Chagall.
It is not late and maybe timely to say that the concept of Rudolf Otto-s, the Numinosity is the dynamics the artists nowadays need either in Literature, Painting, Installations, Fashion etc. For the Numinosity more individual and collective freedom we shall possess. Kandinsky somewhere wrote; every epoch is bestowed with individual amount of artistic freedom, even the most creative genius can’t exceed the limit of this freedom.
Therefore act in the frame of this freedom takes another compulsory Involutive attribute for our era of intellectual, artistic, spiritual maturity of mankind, inner spiritual development which emits the specter as product of sacral creativity respectively.
Thursday, April 30, 2009
Metafizika dhe Metasimfonia e veprimit artistik
Arti i lejon të vërtëtës të gufoj
Teurgjia i lejon të vërtetës ta shfaq madhështinë e bukurisë së realitetit kosmik.
Si të fillohet? Si të vazhdohet? dhe si të lëhet procesi të cilin dijmë ta emërtojmë krijimtari e pastaj ta rinisim sërish të njejtën vuajtje me hezitim? Janë mendimet të cilat dikur i artikuloi Balzac.
Natyrisht mendime të tilla i kishte dhe i ka çdokush që mëton të krijoj!?. botën elementale paralele të degraduar pa vetëdije nga Teurgjia në Art. Veprën artistike me të cilën mund të fascinohet një pakicë apo një koloni entitetesh humane, por një vepër e tillë e ka të garantuar supertemporalitetin, si; Homeri, Shakespeare, Hafezi, Rumi në letërsi apo Moxart, Wagner, Beethoven etj.
Paralelisht veprat e mëdha sikur janë në safari të kodit komunkues të një Lingua Franca, por pa fjalë dhe rrokje në këtë rast per se.
Kundra veprat të cilat nuk lexohen nga kopertina por në substancë, në tulin e saj, vetëm qiellin e kanë kufi.
Për të tilla vepra koha nuk ekziston dhe bazuar në kuantikën e gjërave dhe manifestimeve as nuk kanë shpejtësi të dritës që ta absorbojnë kohën e as janë statike për t’u konsideruar mejit (kufomë e cila prêt të dekompozohet) deri në masën që të mos jemi në gjendje ta identifikojmë kodin e tyre gjenetik; AND e vlerave supertemporale.
Në mësimet e trashigimisë antike hindu, sikur në mënyrën më të mirë manifestohet dukuria artistike sakrale nëse kështu mund të emërtohet. Vallëzimi i Shiva Nataraj, krijon çdo gjallesë, kurse vallëzimi është produkt i Meta-Simfonisë kosmike, të Meta- Muzikës primordiale.
Definitivisht nuk ka sqarim më të mirë artistiko- sakral.
E gjithë kjo në rrafshin Meta-galaktik.
Vallëzimi Shaman; produkt i muzikës objektive e nxjerr nga eonet dhe hapsirat shumëdimensionale të ndërdijes, përcjell atë traditë të fshehur duke krijuar trajta të dukshme dinamike të cilat në mungesë të vokabularit adekuat duke përdorur analogji të pavetëdijëshme, respektivisht duke aplikuar matrikset nga manifestimet e dukshme dhe të padukshme që t’i përafrohemi perceptimit të një manifestimi të ri dhe duke e emërtuar Vallëzim, balet apo ndonjë koncept, që tek pritet të zbulohet, këtu lëhet e hapur mundësia për emërtime dhe për t’i dhënë ekzistencë diçkasë së rafinuar menatle, frymore apo astrale me qëllim që tek më vonë receptuesi apo konsumuesi i kreativitetit të fascinohet me kreativitetin, gjenialitetin, ekstravagancën e kush e di çka tjetër të krijuesit monden, paraqet Fuqinë e Krijuesit dhe Madhështinë e Tij që vet krijesa Njeri të jetë në gjendje të krijoj diçka të prekshme, të dukshme të ndjeshme etj. pra shqisore.
Nga vallëzime të tilla, janë krijuar lëvizjet terestriale si shëmbëllim të dinamikës celestiale. Përkryeshmërinë e një manifestimi të tillë në planin terrestrial e arrin SEMA (për Sema-në, më gjerë shih punimin tim të mëhershëm Semaja, Semazeni dhe Arti i Rumiut)
Në sytë e receptuesit observimet e tilla, spjegohen si nxitje për ta transmetuar në fjalë një manifestim që paraqitet si kombinim i dëgjimit, harmonisë, lëvizjeve trupore, muzikës veshëmbathjes, që të gjitha këto specifike, për të rezultuar në ekstazë apo unifikim me kosmosin apo me të pavetëdijshmen kolektive të Jung-ut.
Pothuaj çdoherë faktori i jashtëm e kufizon ose thënë më mirë determinon manifestimin e një produkti të tillë teurgjik (artistiko-sakral) dhe tendenca që ky produkt të degradohet është prezistente me qëllim që të absorbohet më lehtë. Kjo katalizë psikike mund të mos jetë e dashakeqe, por që në anën tjetër të rritet afiniteti, respektivisht forca absorbuese jo fortë e fuqishme e dekodifikimit të universales së pakuptueshme deri në atë çast.
Për tretman të tillë kreativ, për krijimin e trajtave të reja (në çdo dimension, fushë, veprim) domosdo individin e shndërron në asketë dhe pasiqë Askeza është magjike individi e paguan shtrenjtë Mallimin për t’u kthyer nga vetmia në shumësi të dukshme, në mesin e masës është shumë i lartë dhe tek kur të kthehet në këtë të dytën e kupton çmimin që e ka paguar. Për hirë të çmimit të paguar atë që e zbulon në askezë e gjallëron i jep ekzistencë duke e emërtuar.
Kërkime të tilla doemos që kufizohen në një fjalë (këtu flas për të gjitha llojet e kreativitetit) sepse hapsira ngushtohet që mbingarkesa e elementeve e ngulfat harmoninë andaj thuhet shumë e kuptohet pak, pak ka domethënie andaj që të arrihet deri tek germa primordiale arketipore duhet të arrihet deri te emri, nocioni.
Zbrazja e tillë e pasionit është produkt i vetdisciplinës. Ndoshta një arritje e tillë maniofestohet tek Yves Clein në pikturë dhe Simfoni njëtonëshe. Ndoshta mjafton një ton vetëm një ton i vetëm të krijoj simfoninë, magjinë e egos.
Po zgjohemi (sidoqoftë) zhytemi shpëtohemi nga barra të tilla jemi të okupuar me metasimfoninë infra-akustike dhe ndodhja e saj pa ne, me ne, para, pas, lartë, posht, në ne, jashtë neshë; është dëshmi e mossuksesit tonë që simultanisht të jemi në Gestalt dhe në sinkronicitet me pleromën kreative të sferave të larta.
Ndalja për një çast na çon në meditim, në deautomatizim të veprimeve rutonire, zhytja në meditim na gëlltit dhe pas kthimit gjërave/ manifestimeve u japim asgjë tjetër pos domethënies së re.
Në veprimtarinë kreative poetike zgjidhjet duhet të gjinden tek evokacionet e arketipeve letrare të ngarkuara me pamje tona dhe aroma nostalgjike në kornukopinë e manifestimeve vizuele dhe të zhveshura në fluide të dukshme, instant imazheve agresive.
Largimi nga masa shkrimi i veprave eternale pa autorësi të pabotuara të cilat përfundojnë në flakët e skamjes shpirtërore tani pothuaj është i pamundur. Domeos masa duhet ta kërkoj poezinë. Ajo shkruhet për të, nuk duhet autori ta gjej kodin e komunikuimit, masa duhet të komunikoj me autorin, masa duhet të begatohet, ta begatoj shijen e vet me frytin e izolimit dhe të vuajtjes së autorit. Nuk ka lindje pa dhimbje. Frika nga vdekja është frika prej lindjes së re e cila është e dhimbëshme.
Poeti i oborrit mbretëror, poeti profet, poeti i shenjtë poeti i klubeve poetike- letrare, poeti i salloneve diplomatie poeti i izoluar, poeti ideologjik poeti historik ka vdekur.
“Njohja e poetikës vlen shumë pak nëse mungon dhuntia poetike. Njohja e poetikës nga ai i cili nuk ka dhunti është njejtë si bujaria e të varfërit, mjeshtria luftarake frikacakut, dhe më shumë se kaq,
As është mëkat e as ndëshkuese të mos jeshë poet, por të jeshë poet i dobët është e barabartë me vdekje”. Thotë kritiku dhe poeti Indian i shek XIII, Bhamaha.
Masa nuk do të lexoj testamentet letrare, masa nuk ka kohë, pare, energji. Zgjimi i masës e varrosi poezinë, liria e shprehjes; kanalet ku rrjedh liria e shprehjes, e kanë krijuar shtratin ku rrjedh kjo. Tani duhet më tepër Numinositet.
Accent religieux- u shnëdrrua në Science fiction, Filozofia në Socilogji, Religjioni në Psikologji, Arti në Estetikë, Politika në Kulturë urbane, Misticizmi në Ritual, Rituali në Lojë.
Njeriu i kthehet fëmijërisë me tendëncë të përherëshme për lojë, derisa të arrijë tek Qeshja e shenjtë. Unë të qeshurit e shpalla të shenjtë; o ju njerëzit e lartësuar më mësoni të qeshë- thotë Nietzche në Zarathustra.
Më shumë se tendenca për ndryshim Arti sakral vepron për ta krijuar të bukurën si Qenie, sepse gjërat që nuk ndryshojnë gjatë të gjitha epokave njerëzore janë; zemra, dashuria, njerëzore për të gjithë dhe tendenca për arritje hyjnore dhe sa bukur e vëren Chagall.
“Çdogjë mund të ndryshohet në botën tonë të demoralizuar përpos zemrës, dashurisë njerëzore dhe tendencave të tij që ta njoh hyjnoren. Piktura ashtu si edhe e tërë poezia është pjesë e hyjnores; sot këtë njerëzit e përjetojnë njëlloj sikur atëbotë”, thotë Marc Chagall.
Nuk është vonë dhe ndoshta tamam të thuhet se koncepti i Rudolf Otto-s, Numinositeti është dinamika e cila i nevojitet krijuesit të kohës sonë, qoftë në Letërsi, Pikturë, Instalacion, Modë etj. Për Numinositet, duhet të kihet më shumë liri individuale dhe kolektive. Kandinsky në një vend thotë; Secilës epokë i është dhuruar sasia individuale e lirisë artistike, dhe as gjeniu më kreativ nuk mund ta tejkaloj kufirin e asaj lirie.
Prandaj veprimi në suaza të kësaj lirie merr një tipar tjetër involutiv të domosdoshëm për kohën tonë të pjekurisë intelektuale, artistike dhe shpirtërore të njerëzimit, respektivisht të zhvillimit të brendshëm shpirteror i cili emiton spektrin si produkt i kreativitetit sakral.
Tuesday, March 24, 2009
Wednesday, February 25, 2009
Biografia
Foto ©Bruno Fert, Paris
Shënime biografike
U lind në Rahovec në Jug-perendim të Kosovë më 1972. Studimet universitare i kryen në Universitetin e Prishtinës, Studime Orientale dhe vijon shkallën e tretë në Letërsi të Përgjithëshme.
Aktivisht mirret me kaligrafi duke zbuluar teknika dhe mediume te reja për këtë lloj specifik të artit vizuel.
Pjesëmarrjet:
Ekspozita e kaligrafive në Kajro, Egjipt, 2004;
Takimet e 44-ta të poezisë, Sarajevë 2005;
Kongresi mbi 600 vjetorin e Veprës së Abdurrahman Ibn Khaldunit, Kajro, Egjipt, 2006;
Takimi për të drejtat e pakicave etnike, Parlamenti Evropian, Bruksel, 2006;
Ekspozita e pikturave dhe e librave ne Ministrinë e kulturës së Egjiptit, Kajro, 2007;
Debatet ne KTV, RTK, TV BESA;
Pjesëmarrje në Kongresin me rastin e 800 vjetorit te poetit Persian Xhelaludin Rumi, organizuar nga UNESCO dhe Fondacion Saadi Shirazi, Tirane.
Botimet në gazeta dhe revista:
Ese në të përditshmen ZERI, Prishtinë,
Ese në të përditshmen LAJM, Prishtinë,
Ese në të përditshmen GAZETAEXPRESS, Prishtinë,
Ese në të përditshmen KOHA DITORE, Prishtinë
Ese në të përditshmen ILIRIA POST, Prishtinë,
Kolumne dhe ese në javoren JAVA, Prishtinë,
Poezi në Revistën e Qendrës për studime humanistike GANI BOBI, Prishtinë
Ese në revistën “Studime Orientale” të botuar nga Shoqata e Orientalistëve të Kosovës.
Poezi në revistën STAV- Tuzla, Bosnie dhe Hercegovinë
Poezi në Revistën ZIVOT- Sarajevë, Bosnie dhe Hercegovinë
Poezi në revistën ULAZNICA- Zrenjanin, Vojvodinë
Ese në revisten elektronike SEGURAWEB dhe Ars Poetica, Holandë
Ese në revistën elektronike GAZETA START, Shqipëri
Poezi në Istanbul Literary Revieë, Istanbul, Turqi,
Poezi në MOBIUS Magazine, New York, SHBA
Poezi http://letersia.zemrashqiptare.net/
Poezi në http://www.balkanwriters.com/broj17/fahredinshehu17.htm
Artikuj ne www.newropeansmagazine.com, Strasbourgh, Francë
Artikuj në www.worldbuletin.com, Istanbul, Turqi
Librat e botuar:
• NUN- përmbledhje me poezi mistike, 1996 botim autori,
• SHUMËSI E PADUKSHME- Prozë poetike, 2000, botim autori
• NEKTARINA- Roman epik transcendental, 2004, sht. Botuese, Rozafa, Prishtinë projekt i Ministrisë së Kulturës Rinisë dhe Sporteve të Kosovës
• ELEMENTAL 99- Tregime të shkurta poetike, 2006, Qendra për mendim pozitiv, Prishinë
• KUN- Përmbledhje me poezi të lirikës transcendentale, 2007, Sht. Botuese LOGOS-A, Shkup
Projektet:
Tekste për albumin e ri te grupit Jericho
Libri me Poezi KRAHU I SERAFIMIT- Në Tiranë
Libri mbi trashëgiminë mistike Islame- SUFIZMI
Dokumentari mbi identitetin e shqiptareve. Të intervistuar; Bernard Koushner, Ismail Kadare, Dom Lush Gjergji, Fahredin Shehu, Luan Starova etj. Financuar nga Universiteti i Sorbonës, Paris.
• Është anëtar i Asociacionit Botëror të Poezisë,
• Librat e tij gjinden në Bibliotekën e Aleksandrisë, Alexandria, Egjipt,
• British Library, Londër, Mbretëria e Bashkuar,
• I katalogizuar në Bibliotekën Universitare dhe Kombëtare të Kosovës
• Në Bibliotekën Nacionale në Zagreb, Kroaci
• Në Bibliotekën Nacionale në Beograd, Serbi
Punon në administratën e Radio Televizionit të Kosovës
Vepron në Prishtinë
Kontakti:
fahredin.shehu@gmail.com
www.fahredin-sh.blogspot.com
Wednesday, February 18, 2009
Thenie te NUN-it
Nese Piktura eshte transmetim i poezise ne pelhure, atehere Poezia eshte transmetim i shpirtit ne fjale
Monday, January 26, 2009
Mekatet e vetmise
Fahredin Shehu
Mekatet e Vetmise
Se si tek ne lexohet më pak se kudo tjetër, fenomeni i mosleximit mund të gëlltiste faqe, vëllime dhe kolane të tëra punimesh me trajtim psikologjik dhe etik.
Në vrushkullin e botimeve, në vorbullën e temave, në mjegullnajën e vlerave, vështirë që mund të të feks një libër i cili do të pulsonte nga brendia e nga jashtë shëmbëllente tahikardinë e emanacionit të quajtur talent.
Ai që shikon një parti shahu duket se vëren më mirë dhe çdoherë gjen alternativë për lëvizje tjera, ashtu si edhe në jetë. Një lexim të një potezi të tillë alternativ e bëra më një frymë e cila zgjati një kohë.
Libri si ky i Xhevat Mustafës m’i evokoi dhimbjet e paluara latente,sikur mezi presin ta gjejnë vaktin e duhur për të eruptuar. Ne që ishim në Kosovë para gjatë dhe pas luftës, jo se e kuptojnë më mirë, por tundimi nga rrjeshtat e murr-uara në frymën tradicionale të narracionit artistik të ndërtimit të piramidës së romanit e cila i ruan sakramentet dhe sarkofagun e dhimbjes sonë, që të na nemit për një kohë, e të na paaftësoj, ta ndërtojmë ne Pandorat e shek. XXI, kutinë të cilën nuk guxojmë ta hapim.
Po lexove dialogjet e personazheve do të të duken dërdëllisje në krahasim me dhimbjen dhe emocionet që shkojnë deri në kufirin kulmor të dhimbjes.
Një kosovar lë gruan me dy fëmijë dhe prindërit e moshuar e vendoset në Zvicërr për të fituar bukën. Pronarja e restoranit; Zvicrrania, të cilës nuk i kaluan pa u provuar burrat e ballkanit dhe të tjerë joshjes së sajë nuk i iku as Skenderi; kamarier dhe më shumë se kaq…, i Kristinës.
Familja e tij në Prishtinë lëngon nga mungesa e tij. Babai i shtrirë për vdekje dhe kjo e mbrrin pa u takuar për së gjalli me të birin, falë intrigave dhe kthetrave të Kristinës.
Besa; gruaja e tij, pasqyrim i një femre moderne, të moralshme, por edhe të brishtë, viktimë e përdhunimit nga një doktor dhe një oficer policor serb, do ta vuaj barrën e turpit, anktheve në ëndërr dhe zgjëndërr dhe abortit të farës së pistë të armikut dhe fisnike të sajë.
As Skenderi e as Besa nuk ishin në gjendje të luftojnë me vetminë, e cila në vete tërheq tundime të shumëta. Tradhëtia e Skenderit dhe mungesa e tij për një kohë, e tundoi Besën më shumë nga paaftësia për t’u përballur me epshin, se sa si shenjë hakmarrjeje duke i shtuar kësaj edhe përdhunimin, librin e bën emocionalisht të tejngarkuar.
Dhimbja më të madhe më shkaktoi përshkrimi i detajizuar i përdhunimit të Besës; segmenti i cili ushqen urrejtjen ndaj armikut dhe mban gjallë memorien e krimit sistematik të ushtruar ndaj Kosovarëve, por edhe të pamundëson t’i kthehesh realitetit të reanimuar të Kosovës.
Njohja e mirë e rrethanave, fakteve dhe tragjedisë kosovare i mundëoi autorit, që ta sajoj një prozë të shkëlqyeshme estetikisht, por edhe skajshëmrisht të trishtueshme, e trishtueshme për ne të cilët u dogjëm nga po këto…
Tuesday, January 20, 2009
Balkan Writers
--------------------------------------------------------------------------------
FAHREDIN SHEHU
--------------------------------------------------------------------------------
Fahredin Shehu, rođen u Orahovcu na Jugozapadu Kosova i Metohije 1972. Diplomirao na katedri za Orijentalistiku na Fililoškom fakultetu u Prištini i prati Magistraturu o književnosti na istom fakultetu.
Aktivno se bavi kaligrafijom gde otkriva nove tehnike i medije za ovu specifičnu vrstu umetnosti.
Objavljene knjige:
• NUN- zbirka mistične poezije, 1996 autorsko izdanje,
• NEVIDLJIVO MNOŠTVO- Poetična proza, 2000, autorsko izdanje
• NEKTARINA- Roman transcendentalni ep, 2004, Izdavačka kuća, Rozafa Prishtinë, projekat Ministarstva Kulture Omladine i Sporta Kosova
• ELEMENTAL 99- Kratka priča, 2006, Centar za pozitivno mišljenje, Priština
• KUN- zbirka pesama transcendentalne lirike, 2007, Izdavačka kuća LOGOS-A, Skopje
Radi u Administraciji Radio Televizije Kosova
http://fahredin-sh.blogspot.com/
ME QENIEN KAH PASQYRA
Dhe kur vetën takova
Në pasqyrën e shpirtit të parehatshëm
Ditë me sot në shtresat
E haresës si krimbi
Në plehëra rri
Melodia njëtonëshe
Simfonia e Ives Clein-it
Pandërprerë
Depërton nëpër pore
Të pavetëdijshmërisë në mënyrë amebiode
Lëvizin individë njëjonik
Sikur të gjithë budallënjët e botës
Gjetën skut në shtëpinë e mjerimit
Derisa nuk di ku shkoj
Dhe ku arrita
Por e di se mezi jam njeri
BIĆEM KA OGLEDALU
I kad sretoh sebe
U ogledalu nemirne duše
Dan danas u slojevima
Zaborava k’o crv
U gnojištu boravim
Svirka jednozvučna
Ives Clein-ova simfonija
Neprestano
Probija se kroz pore
Nesvesnosti ameboidno
Kretanje jednojonskih jedinki
Kao da su sve budale sveta
Našle utočište u domu jada
Dok ne znam kuda idem
I dokle stigoh
Ali znam da sam jedva čovek
WITH THE BEING TOWARD MIRROR
And when I met myself
In a mirror of a restless soul
Ina a very today in layers
Of forgot ness as worm
In dung I shelter
Singleton melody
Ives Clein’s symphony
Uninterruptedly
Penetrates through pores
Of unconsciousness amoeboid
Movements of single-ionic individuals
Its as all fools of the world
Found their accommodation in home of grief
While I don’t know where I’m going
And till where I arrived
Yet I know that I’m hardly a human
--------------------------------------------------------------------------------
LOTËT E KRISTALTË
A…dhe lotët e mi të kristaltë u shkrinë
Pije dehëse u bënë
Ta dehin të dashuruarinnë dashuri
KRISTALNE SUZE
…I moje su se kristalne suze istopile
U kosmički napitak pretvorile
Da opiju zaljubljenog u ljubav
CRYSTAL TEARS
…And my crystal tears melted
In a cosmic liquor transformed
To drunk the lover in love
--------------------------------------------------------------------------------
Copyright © by Balkanski književni glasnik – BKG, 2008.
CIP – Katalogizacija u publikaciji, Narodna biblioteka Srbije, Beograd 82
BALKANSKI KNJIŽEVNI GLASNIK, [Elektronski izvor] / Glavni i odgovorni urednik Dušan Gojkov.
– Elektronski časopis. Način dostupa (URL) http://glasnik.net
ISSN 1452-9254 = Balkanski književni glasnik (Online)
COBISS.SR-ID 141175564
BKG 4 / 2008. Sveska 17.
--------------------------------------------------------------------------------
Nazad
Subscribe to:
Posts (Atom)