Urime 2013, Happy 2013

Seven years

Seven years

In a furious run of my seven…

a tiny insect stopped me entering the eye,

only seven days after the circumcision.

From the city’s quack-salver I got seven sheaves

of castigation- sufficient it was to get lesson for seven years

of change in my entire body whereas

the jet of masculine excretion wetted

underwear every morning after each wet dream.

All girls seated in my recess felt

The warmness of a heart that longs only for sheaves of  

Smiles, to feed my eyes and voices

Through phone behind the door

Of the corridor where I stayed a bit longer  

than home broom.

A snake entered in the house while the open

Window transported abundant sun-rays till

Slightly beyond the half of the room, she hides beneath the floor

That covered the half of the walls.

I took a mirror to see where that dangerous creature

hides while my grandma said not

to bother her- she is a home snake, she’ll depart alone and

save the granary of cereals that were sufficient  

for us and field rats.

We neither bothered the rats, because seven hours prior to earthquake

they yowl and run with the mad fear,

While we saw filled with the water holes in the yard

forming circles from the earthquake. Even my father’s

Ford Capri trembled. Mother took us outside- amidst

the garden she feared heavy earthquake and

alas from the running house.

This…did not happen.

Why she took us outside; me, my sister and my brother

I realized only seven years after- a year prior to death

Of grandma from the magical hands of which

Many Kosovo kids were borne

the victims of Serbian genocide.

©Fahredin Shehu, December 2012

Shtatë vjet

Në vrapin e furishëm në të shtatën time

më ndaloi një insekt i imët në sy,

vetëm shtatë ditë pas synetisë.

Nga xharahu i qytetit mora duaj shtatëshe

qortimi- mjaftonte që të zë mend për shtatë vjet

ndryshimi në tërë trupin kurse

vrushkulli i sekretit burrëror lagte

ndërresat çdo mëngjes pas ëndrrash të qullëta.

Të gjithat që m’u ulën në prehër e ndjenë

ngrohtësinë e një zemre që mallon sall për një duaj

buzëqeshjesh, të m’i ngop sytë dhe zërat

nëpërmjet telefonit mbrapa derës

së korridorit ku rrija pakëz më shkurtë

se fshesa e shtëpisë.

Një gjarpër u fut në dhomë tek sa dritarja

e çelur përcillte rrezet e bollshme deri

përtej gjysmës së odës, u fsheh ndër dërrasa llamperie

që mveshnin gjysmën e mureve

një pasqyre mora ta shoh ku fshihej ajo krijesë

e rrezikshme tek sa gjyshja me thoshte të mos

E ngacmoj- gjarpër shtëpie, do ik vet dhe

Ruaj hambarët me drithëra që mjaftonin

për ne dhe minjtë e fushës.

Nuk i ngacmonim as minjtë, sepse shtatë orë para tërmetit

ata  bërtisnin dhe iknin me frikën e tërbuar,

e ne pamë gropa të mbushura me ujë në oborr

tek formonin rrathë nga dridhja e tokës. Dridhej edhe

Ford Capri i babit. Nëna na nxori jashtë- në mes

të oborrit nga frika e tërmetit të fuqishëm dhe

vaj halli nga shembja e shtëpisë.

Kjo nuk ndodhi.

Përse na nxori në oborr; mua, motrën dhe vëllain

kuptova pas shtatë vitesh- një vit pasi që vdiq

gjyshja nga duart magjike të së cilës lindën

Shumë fëmijë, tani burra që lindin fëmijë Kosove

viktima të gjenocidit serb.

Neper boren e pare, Ne Marash, Shtate vjet

                                      © portret nga Syri Ramadani, nemtor 2012, Prizren

                                      http://gazeta-nacional.com/?p=4486

Nëpër borën e parë

Ende pret me shishe të paçelur Milioni në tavolinë

dhe pjesëza të Crockenbusch të shijshëm deri në alivanosje.

Në përqafim ta marrësh një fëmijë me sy të plakura,

me shpinë të djersitur nga strajca Eastpack për Llap Top dhe

ca petka për vetëm një natë, kur dëbora bëhet portokall

nga halogjenet e sheshit tek vështron nga dritarja jote

madhështinë e tempullit me mungesë ftese për udhëtarin,

i cili kalon kufirin pa pasaport.

Farërat e të gjithë bimësisë aromatike që i kultivoja

në zemrën time t’i fala që të kujdesesh- gjatë...,

e nuk di sa zell ke ta ushqesh këtë plotëni.

Në Marash

Kurrë nuk

u mbyllën

gojët, madje

as kur vetëm

heshtnim në

Marash dhe

ti humbe

qaforen prej

guaskash nga

Oqeani Indian.

Tek dëgjoja

gurgullimën

e Bushtricës,

ndjeja aromën

suptile

të luleborave

që përziheshin

me atë nga

gusha jote

e bardhë.

Në sy të tu

shihja luanin

me krifën

e shprishur

në atë feksje

sysh

dukesha se

forca do të

jap ëmbëlsi,

e kur

u përqafuam

maje gjethesh

Salepi të egër

u shfaqën

mbi dheun

e mbuluar

me gjethe të rëna

bojëkafe dhe

mes degësh

të thyera

të bungut.

Dielli hapërronte

si njeri.

Dy pilivesa

kopulonin

ndërsa njerëzit

s’pushuan

kurrë s’pushuan

me dërdëllitjet.

Shtatë vjet

Në vrapin e furishëm në të shtatën time

më ndaloi një insekt i imët në sy,

vetëm shtatë ditë pas synetisë.

Nga xharrahu i qytetit mora duaj shtatëshe

qortimi- mjaftonte që të zë mend për shtatë vjet

ndryshimi në tërë trupin kurse

vrushkulli i sekretit burrëror lagte

ndërresat çdo mëngjes pas ëndrrash të qullëta.

Të gjithat që m’u ulën në prehër e ndjenë

ngrohtësinë e një zemre që mallon sall për një duaj

buzëqeshjesh, të m’i ngop sytë dhe zërat

nëpërmjet telefonit mbrapa derës

së korridorit ku rrija pakëz më shkurtë

se fshesa e shtëpisë.

Një gjarpër u fut në dhomë tek sa dritarja

e çelur përcillte rrezet e bollshme deri

përtej gjysmës së odës, u fsheh ndër dërrasa llamperie

që mveshnin gjysmën e mureve

një pasqyre mora ta shoh ku fshihej ajo krijesë

e rrezikshme tek sa gjyshja me thoshte të mos

E ngacmoj- gjarpër shtëpie, do ik vet dhe

Ruaj hambarët me drithëra që mjaftonin

për ne dhe minjtë e fushës.

Nuk i ngacmonim as minjtë, sepse shtatë orë para tërmetit

ata  bërtisnin dhe iknin me frikën e tërbuar,

e ne pamë gropa të mbushura me ujë në oborr

tek formonin rrathë nga dridhja e tokës. Dridhej edhe

Ford Capri i babit. Nëna na nxori jashtë- në mes

të oborrit nga frika e tërmetit të fuqishëm dhe

vaj halli nga shembja e shtëpisë.

Kjo nuk ndodhi.

Përse na nxori në oborr; mua, motrën dhe vëllain

kuptova pas shtatë vitesh- një vit pasi që vdiq

gjyshja nga duart magjike të së cilës lindën

Shumë fëmijë, tani burra që lindin fëmijë Kosove

viktima të gjenocidit serb.

Shënime biografike

U lind në Rahovec në jugperëndim të Kosovë më 1972. Studimet universitare i kryen në Universitetin e Prishtinës, Studime Orientale.

Aktivisht merret me kaligrafi duke zbuluar teknika dhe mediume te reja për këtë lloj specifik të artit vizual.

Shkruan vështrime estetike për artin pamor.

Është ekspert i letërsisë transcendentale dhe hulumtues i trashëgimisë shpirtërore botërore.

Në dhjetë vite të fundit ka funksionuar si Hulumtues i Pavarur Shkencor ne fushën e Trashëgimisë shpirtërore Botërore dhe Estetikës Sakrale.

Librat e botuar:

1        NUN- përmbledhje me poezi mistike, 1996 botim autori,

2        SHUMËSI E PADUKSHME- Prozë poetike, 2000, botim autori

3        NEKTARINA- Roman epik transcendental, 2004, sht. Botuese, Rozafa, Prishtinë projekt i Ministrisë së Kulturës Rinisë dhe Sporteve të Kosovës

4        ELEMENTAL 99- Tregime të shkurta poetike, 2006, Qendra për mendim pozitiv, Prishinë

5        KUN- Përmbledhje me poezi të lirikës transcendentale, 2007, Sht. Botuese LOGOS-A, Shkup

6        Libri elektronik, E-book, në gjuhën angleze, botuar nga Ronin Press, Londër, Angli

7        Crystaline Echoes, Poezi, Libër dhe e-book, 2011, Corpos Editora- Madeira, Portugal

8        Pleroma’s dew. Poemë, Inner Child Press, 2012, New York, SHBA

9        Makadami i Smagradtë, Iniciativa Pozitive, 2012, Rahovec, Kosovë

10    Manat, Roman, LOGOS-A, Shkup, 2012, Maqedoni

Ambasador i Poetëve për letërsi shqipe nga Lëvizja Poetët botëror “Poetas del Mundo”, Santiago de Chile

Anëtar i Asociacionit Botëror të Poetëve, Greqi

Anëtar i PEN Qendrës së Kosovës

Anëtar i Këshillit të librit dhe Botimeve pranë Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sporteve.

Takimi letrar ne Przren

The Blue Max Review, Ireland

Rebel Poetry

Reis

Ndoshta erdhi me flakadan në dore

Ta përndrisë rrugën e ndërtuar

Nga duar të mimarit rravgues

Dhe tempulli i ametistit i ngritur nga engjëjt

Na majë kodre të vuajtjeve njerëzore

Babai i është shkrues i mistereve qiellore

Me mjeshtri të fshehura në dritë

Të cilat zukasin në zemrat e të dashuruarve

Me këmbë në gjak të shpërlarë

Nëpër shtegun gjembor të elokuencës

Dhe shpirtin e kryqëzuar me Lindjes dhe Perëndimit

Reisi qetë vështron me kureshtje

Mungesën e amygdalës në trurit e njerëzve

Frikën e tyre qetëson

Me perle prej dhëmbëve vetues

Nga buron buzëqeshja

Ahura Project - Jaran

Ahura - Omar Khayyam (Rubaiyyat)

Promivimi i krijimtarisë së Fahredin Shehut

Shtepia e Kultures "Mensur Zuberaj", Rahovec
12 nëntor 2012, ne ora 17.00

http://www.youtube.com/watch?v=eW4Cnx6kuQc