Iu afrova lumit
Aty ku motra ime
La degën e thyer
Fërkem për vdekatarët
Dhe flokët e mi të
gjatë të valëzuar
Shpëlajnë pluhurin e lashtë
Duke vajtuar sërish dëgjoj
Rrokjet e erës
Tek jehojnë
buzëqeshjen e xhanit tim
E cila hap portën e
parajsës
Me britmën e shulit të
artë
Të mbyllur
Vaj ç’ndodhi me zërin
Thumbues të zëmrës
sime të dridhur?
E di se shkove larg
Dhe shoh zanat e
hutuara
Përreth duke më
pyetur
Përse nuk vajtoj
E dhembja si lavë nga
brenda më djeg
Jam veç një nënë
A nuk e dëgjon dënesjen
time?
©Fahredin Shehu, mars
2012
No comments:
Post a Comment