YOUR HEART IS MY PALLACE
WHERE MY SPIRIT BEARS NO SHADE
AND STEPS EVERY RECESS
OF YOUR CELESTIAL REALM
CALLED FREEDOM
Friday, June 08, 2007
Monday, June 04, 2007
KTHIMI
Kthimi
Sërish më thotë si fanfarë festash pagane adhurimin e heshtshëm të vetës…është vargu të cilin e pata shkruar dikur dhe sot më tignëllon krejt ndryshe. Në ballafaqim dhe më vonë me absorbimin e punës dhe qëndrimit ndaj krijimtarisë së të tjerëve Dashuria më del fituese. Instrument nëse edhe kështu mund të thuhet, për relizimin e vetës, të vetvetës. Larg nga secila hamendje dhe etja të cilën ne e shuajmë në Cenobium-in tonë Kosovar është një botë e cila na do dhe të cilën duhet me e dasht. Natyrisht krejt ndryshe. Ajo botë është botë e krijimtarisë e cila buron nga burimi të cilin e quajmë shpësh …i dritës.
Një krijimtari unë e gjeta shumë afër Rahovecit, në Hoqë të Madhe ku e takova Z. Liljana Bursac. Nuk ishte vështirë të komunikohet me të sepse aty nuk kishte politikë, por kishte krijimtari të burimit të veçantë. U frymëzova me punën e saj, të nje gruaje shtatëimët por me një shpirt të madhë, tek sa realizonte projektin e UNESCO-s. Pashë punimet, katalogun dhe idet që pëlcisnin nga origjinaliteti. Puna e saj kaligrafike është ekspozuar në Balkan dhe nëpër botë dhe në çdo punim të saj qëndron vula e artë. Ajo punon me ngjyrë të arit dhe nuk është vështirë të identifikohet. Ajo punon me senzibilitet të veçantë dhe ma demonstroi në vepër atë që filozofi i njohur rus Nikolai Berdjajev ka shkruar dikur.
Jeta e re krijuese nuk mund të oscilon as majtas e as djathtas, në harmoni me anët e “globit”, por vetëm kah lartësia dhe thellësia, kah Shpirti.
Nikolaj Berdjajev
Në pamundësi për të shkuar në Beograd me ftesën e ULUS-it në ekspozitën e saj, REMINISCENCE (REMINISHENCAT), Punimet në letër, 22.11 - 05.12.2006. këtë shkrim (prezantim) po i kushtoj veprës së frymëzuar të Liljana Birsaq
Lijana Bursać
E lindur më 27.10.1946. në Kragujevc, Serbi.
Studioi në Akademinë e arteve pamore në Vjenë, mori pjesë në udhëtime studimore në SHBA, Gjermani dhe Francë. Është anëtare e ULUS-it prej 1972. Ekspozitat personale që nga viti 1971. në vend dhe jashtë vendit – ekspozita e parë në Galerinë Dom omladine në Beograd 1971. kurse ekspozita e tridhjetë në Al Assad National Library në Damask 2004. godine. Mori pjesë në më shumë se 300 ekspozita kolektive në vend dhe nëpër botë.
1999-2000. prezantoi performansën e sajë "Most svetlosti"( Ura e dritës) në urën në Mitrovicë.
Veprat e saja ndodhen në muze dhe galeri të ndryshme në vend dhe në botë në kolekcionet private. Është themeluese dhe kryetare e Art Forum-it.
Shpërblimet:
1976.- Mantova, Italia, Premio Nazionale R. Giorgi - medalia d' Argento
1976.- Mantova, Italia, Placeta San Benedeto
1990.- Piran, Slovenia, Ex Tempore
Dekoratat:
2002.- Dekorata e Lidhjes së Shkrimtarëve për projekat-performansin "Most svetlosti" ( Ura e dritës)
Prej 2004. - UNESKO patronati për projektet autoriale, koncepte dhe realizime të programeve të Art Forum-it.
Sërish më thotë si fanfarë festash pagane adhurimin e heshtshëm të vetës…është vargu të cilin e pata shkruar dikur dhe sot më tignëllon krejt ndryshe. Në ballafaqim dhe më vonë me absorbimin e punës dhe qëndrimit ndaj krijimtarisë së të tjerëve Dashuria më del fituese. Instrument nëse edhe kështu mund të thuhet, për relizimin e vetës, të vetvetës. Larg nga secila hamendje dhe etja të cilën ne e shuajmë në Cenobium-in tonë Kosovar është një botë e cila na do dhe të cilën duhet me e dasht. Natyrisht krejt ndryshe. Ajo botë është botë e krijimtarisë e cila buron nga burimi të cilin e quajmë shpësh …i dritës.
Një krijimtari unë e gjeta shumë afër Rahovecit, në Hoqë të Madhe ku e takova Z. Liljana Bursac. Nuk ishte vështirë të komunikohet me të sepse aty nuk kishte politikë, por kishte krijimtari të burimit të veçantë. U frymëzova me punën e saj, të nje gruaje shtatëimët por me një shpirt të madhë, tek sa realizonte projektin e UNESCO-s. Pashë punimet, katalogun dhe idet që pëlcisnin nga origjinaliteti. Puna e saj kaligrafike është ekspozuar në Balkan dhe nëpër botë dhe në çdo punim të saj qëndron vula e artë. Ajo punon me ngjyrë të arit dhe nuk është vështirë të identifikohet. Ajo punon me senzibilitet të veçantë dhe ma demonstroi në vepër atë që filozofi i njohur rus Nikolai Berdjajev ka shkruar dikur.
Jeta e re krijuese nuk mund të oscilon as majtas e as djathtas, në harmoni me anët e “globit”, por vetëm kah lartësia dhe thellësia, kah Shpirti.
Nikolaj Berdjajev
Në pamundësi për të shkuar në Beograd me ftesën e ULUS-it në ekspozitën e saj, REMINISCENCE (REMINISHENCAT), Punimet në letër, 22.11 - 05.12.2006. këtë shkrim (prezantim) po i kushtoj veprës së frymëzuar të Liljana Birsaq
Lijana Bursać
E lindur më 27.10.1946. në Kragujevc, Serbi.
Studioi në Akademinë e arteve pamore në Vjenë, mori pjesë në udhëtime studimore në SHBA, Gjermani dhe Francë. Është anëtare e ULUS-it prej 1972. Ekspozitat personale që nga viti 1971. në vend dhe jashtë vendit – ekspozita e parë në Galerinë Dom omladine në Beograd 1971. kurse ekspozita e tridhjetë në Al Assad National Library në Damask 2004. godine. Mori pjesë në më shumë se 300 ekspozita kolektive në vend dhe nëpër botë.
1999-2000. prezantoi performansën e sajë "Most svetlosti"( Ura e dritës) në urën në Mitrovicë.
Veprat e saja ndodhen në muze dhe galeri të ndryshme në vend dhe në botë në kolekcionet private. Është themeluese dhe kryetare e Art Forum-it.
Shpërblimet:
1976.- Mantova, Italia, Premio Nazionale R. Giorgi - medalia d' Argento
1976.- Mantova, Italia, Placeta San Benedeto
1990.- Piran, Slovenia, Ex Tempore
Dekoratat:
2002.- Dekorata e Lidhjes së Shkrimtarëve për projekat-performansin "Most svetlosti" ( Ura e dritës)
Prej 2004. - UNESKO patronati për projektet autoriale, koncepte dhe realizime të programeve të Art Forum-it.
Reminishencat
Reminishencat
Sot nuk di pse u zgjova me kujtimin për Egjiptin. Ndoshta pse mbrëmë isha duke e lexuar librin e Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS ( Murgjit dhe manastiret e shkretëtirave të Egjiptit). Ja këtë efekt e ka ëndrra. Atë që momentalisht nuk mund ta plotësojmë me këtë realitet (Zgjendërr) e kompenzojmë në udhëtime astrale (në Ëndërr) dhe natyrisht mesazhin e kuptojmë apo dekodojmë në gjuhën e kuptueshme duke e ditur kodin ëndërror. Dhe kujtoj mjerisht se në universitetet tona ende ligjërohet psikologjia në nivelin e eksperiminetit të Pavlovit dhe thonë së Intuita është koncept iluziv. Tragjedia qëndron aty se profesorët e importuar nga vendet me trashigimi psikologjike kolektive, të kazaneve ku të gjithë proletarët hanë me një vend dhe iluzionet, pikërisht koncepte dhe të bërat më bizarre sadiste ndaj popullit të vet. Kjo është pasoja, që lë gjurmë si gdhendja në gur.
Libri i Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS flet për historinë e sakrificës në rrugën e Zotit, të njërëzve të cilët me shekuj e kanë ruajtur traditën e krishterë, për të arrituarat e tyre shpirtërore dhe rrugën e Metanoies, pjekurisë shpirtërore, për themelimin e vendbanimeve, dhe luftën vetëmbrojtëse nga sulmet e Beduinëve.
Kisha Kopte Ortodokse e Shën Marisë Ikona e fluturimit në Egjipt,
14, Massarra street. Cairo, Kisha Al Muallaqah, Kajroja e vjetër
EGYPT
Ekziston një histori e regjistruar në shkrimet e ruajtësve të kësaj trashigimie dhe thuhet që Hally ishte i martuar me një grua dhe vdiç duke mos lënë pasardhës. Në bazë të ligjit hebre, vëllau i tij Jakobi e martoi gruan e tij dhe u lind Jozefi. Ky i fundit në Bibël nbdonjëherë quhet i biri i Jakobit, dhe në bazë të ligjit natyror dhe në kohë tjera i biri i Hallyt, në bazë të ligjit hebre i cili urdhëron që nëse njeriu martohet dhe nuk ka fëmijë, vëllau i tij e marton gruan e tij që të ketë trashigimtar për vëllaun e vdekur. i lindur i parë bëhet fëmijë i ligjshëm i vëllaut të vdekur dhe i atribohet atij.
Jozefi i cekur më lartë është i fejuari i Shën Mërisë .
Shën maria kishte një motër poashtu e quajtur Maria. Ajo është gruaja e Klooba-së dhe të Lusit, Simonit, Jakobit dhe Judës- dhe të gjithë janë përmendur në Bibël si vëllëzërit e Jezusit (në bazë të marrëdhënieve fizike Jezusit i bijnë kushëri).
Shën Maria u deklarua që të mbetet e virgjër dhe qëndroi në Tempull deri në moshën 12 vjeçare. Pastaj ajo u fejua me Jozefin me urdhërin e engjëllit të Zotit i cili i urdhëroi të gjithë që të mbledhin shkopinjë dhe të shkruajnë secili emrin e vetë në shkopin e vetë dhe t’i vendosin na Altar. Shkopi i Jozefit mbiu. Dhe ai e pranoi Virgjëreshën dhe e çoi në shtëpi. Gjithashtu thuhet që pëllumi u paraqit në shkopin e Jozefit pastaj fluturoi dhe u vendos në kokën e tij.
Në muajin e gjashtë, Zoti dërgoi engjëllin Gabriel si lajmëtër i lajmit të madh për Shën Marinë duke i thënë: "Përshëndetje, puna jote është e plëqyer dhe Zoti është me ty…puna jote në mesin e grave është e bekuar.... Ti do të mbarsesh dhe dhe do të lindësh djalin me emrin Jezus."
Gjashtë muaj kaluan që kur engjëlli i Zotit Gabrieli e priti Zacharian me lajmin e mirë se gruaja e tij Elisabeta do t’i lind atij një djal dhe ai do të quhet Gjon. KËshtu që Gjoni është gjashtë muaj më i vjetër se Jezusi.
Shën Maria vdiç më 21 Touba ( muaj kopt) në moshën 58 vjet, 8 muaj dhe 3 ditë.
Kisha e festoon ditëlindjen e saj më 1 Pashons, hyrja e saj në Tempul me 3 of Koiak, dhe vdekja e saj me 21 Touba.
Më 1 qershor (24 Pashons) kisha e festoon përvjetorin e arritjes së faniljes së shëenjtë në Egjipt.. Dihet se Familja e Shenjtë arriti në El Ferma në kufirin verilindor të Egjiptit (vendi sot I quajtur Port Fouad). Pastaj kaluan në Tal Basta (sot qyteti Zagazig )- atje arritën më 24 Pashonss. Kështu Zoti e bekoi tokën tonë dhe të gjitha idolet e vjetra egjiptiane u shndërruan në copëza që të kuptojnë qëndrimin në Bibël: " Atë ditë do të ketë në mes të vendit të Egjiptit një altar kushtuar Zotit, dhe një shtyllë të ngritur për Zotin pranë kufirit të tij. (Isaiah 19:19).
Shën Maria u ul nën hijen e një lisi. Jozefi e preku tokën me shufrën prej çeliku dhe aty buroi uji. Thuhet se njeriu i quajtur Kalloum u befasua me atë çka ka parë. Ai e ftoi Familjen e shenjtë në shtëpinë e tij ku më parë kishte zakon me iu lut idolëve.. Idoli u thye pjesë pjesë. Pastaj pridtërinjtë pagan kërkyan vdekjen e Jezusit.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi nëpër Belbeis dhe vazhduan për Menyat Genah afër qytetit të sotëm Sammanoud. Atje Jezusi bëri që të del burimi i ujit. Është ndërtuar një kishë në atë vend e quajtur Beekha Isous, ose i Froni i Krishtit; kurse tanni është e njohur si Manastiri i El Maghtas-it.
Familja e shënjtë kaloi nëpër luginën El Natroun dhe Zoti e bekoi atë vend dhe e mbushi me manastire dhe e populloi me murgji.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi në Ein Shams dhe El Matterya. Jozefi e kishte një shkop të cilin Jezusi e mbodhi dhe në atë vend uji buroi kurse shkopi u rrit në lis. Lisi El Matterya akoma jeton dhe ka më shumë se 2000 vjet.
Familja e shëenjtë kaloi nëpër vendin ku tani është e vendosur kisha Abou Serga në Kajron e vjetër.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi në Egjipin e epërm afër Samalout-it duke kaluar nëpër El Ashmouneen, malin Kiskam, Meir dhe malin Drinka në Assyout. Manastiri El Moharik ka një kishë antike në anën e shpëllës ku qëndroi Familja e shenjtë.
Të gjitha këto rrëfime sot i kujtoj me një ndjejë krejt tjetër, që të bëj një krahasim me forcën e mendjes së njeriut dhe fuqit që ka a asthuquajtura psikologjia personale. Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS ( Murgjit dhe manastiret e shkretëtirave të Egjiptit), flet për Charismaticus apo njeri i cili ka dhunti të hirit ngjashëm me Nurin e Sufi mjeshtërve dhe përderisa fenomenet të jashtëzakonshm te Murgjëve Kopt Egjiptian, janë të njohura si Thaumaturgi, tek sufinjtë mrekullitë e tilla janë të njohura si Keramet.Dhe ajo çka është e rëndësishme të ceket se nuk është regjistruar asnjë duel të Kerametit dhe Thaumaturgisë, nëse veëohet ajo e Mensur Hallaj në shek IX me priftërinjtë e Bagdadit, si në historinë e dueleve të nxënësit dhe mësuesit, Alistair Croëley dhe MC Gregor Mathers, dhe gruas së MC Gregor Mathers me Dione Fortune në shekullin XX, gjë që mund të jetë temë për Reminishencën II.
Sot nuk di pse u zgjova me kujtimin për Egjiptin. Ndoshta pse mbrëmë isha duke e lexuar librin e Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS ( Murgjit dhe manastiret e shkretëtirave të Egjiptit). Ja këtë efekt e ka ëndrra. Atë që momentalisht nuk mund ta plotësojmë me këtë realitet (Zgjendërr) e kompenzojmë në udhëtime astrale (në Ëndërr) dhe natyrisht mesazhin e kuptojmë apo dekodojmë në gjuhën e kuptueshme duke e ditur kodin ëndërror. Dhe kujtoj mjerisht se në universitetet tona ende ligjërohet psikologjia në nivelin e eksperiminetit të Pavlovit dhe thonë së Intuita është koncept iluziv. Tragjedia qëndron aty se profesorët e importuar nga vendet me trashigimi psikologjike kolektive, të kazaneve ku të gjithë proletarët hanë me një vend dhe iluzionet, pikërisht koncepte dhe të bërat më bizarre sadiste ndaj popullit të vet. Kjo është pasoja, që lë gjurmë si gdhendja në gur.
Libri i Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS flet për historinë e sakrificës në rrugën e Zotit, të njërëzve të cilët me shekuj e kanë ruajtur traditën e krishterë, për të arrituarat e tyre shpirtërore dhe rrugën e Metanoies, pjekurisë shpirtërore, për themelimin e vendbanimeve, dhe luftën vetëmbrojtëse nga sulmet e Beduinëve.
Kisha Kopte Ortodokse e Shën Marisë Ikona e fluturimit në Egjipt,
14, Massarra street. Cairo, Kisha Al Muallaqah, Kajroja e vjetër
EGYPT
Ekziston një histori e regjistruar në shkrimet e ruajtësve të kësaj trashigimie dhe thuhet që Hally ishte i martuar me një grua dhe vdiç duke mos lënë pasardhës. Në bazë të ligjit hebre, vëllau i tij Jakobi e martoi gruan e tij dhe u lind Jozefi. Ky i fundit në Bibël nbdonjëherë quhet i biri i Jakobit, dhe në bazë të ligjit natyror dhe në kohë tjera i biri i Hallyt, në bazë të ligjit hebre i cili urdhëron që nëse njeriu martohet dhe nuk ka fëmijë, vëllau i tij e marton gruan e tij që të ketë trashigimtar për vëllaun e vdekur. i lindur i parë bëhet fëmijë i ligjshëm i vëllaut të vdekur dhe i atribohet atij.
Jozefi i cekur më lartë është i fejuari i Shën Mërisë .
Shën maria kishte një motër poashtu e quajtur Maria. Ajo është gruaja e Klooba-së dhe të Lusit, Simonit, Jakobit dhe Judës- dhe të gjithë janë përmendur në Bibël si vëllëzërit e Jezusit (në bazë të marrëdhënieve fizike Jezusit i bijnë kushëri).
Shën Maria u deklarua që të mbetet e virgjër dhe qëndroi në Tempull deri në moshën 12 vjeçare. Pastaj ajo u fejua me Jozefin me urdhërin e engjëllit të Zotit i cili i urdhëroi të gjithë që të mbledhin shkopinjë dhe të shkruajnë secili emrin e vetë në shkopin e vetë dhe t’i vendosin na Altar. Shkopi i Jozefit mbiu. Dhe ai e pranoi Virgjëreshën dhe e çoi në shtëpi. Gjithashtu thuhet që pëllumi u paraqit në shkopin e Jozefit pastaj fluturoi dhe u vendos në kokën e tij.
Në muajin e gjashtë, Zoti dërgoi engjëllin Gabriel si lajmëtër i lajmit të madh për Shën Marinë duke i thënë: "Përshëndetje, puna jote është e plëqyer dhe Zoti është me ty…puna jote në mesin e grave është e bekuar.... Ti do të mbarsesh dhe dhe do të lindësh djalin me emrin Jezus."
Gjashtë muaj kaluan që kur engjëlli i Zotit Gabrieli e priti Zacharian me lajmin e mirë se gruaja e tij Elisabeta do t’i lind atij një djal dhe ai do të quhet Gjon. KËshtu që Gjoni është gjashtë muaj më i vjetër se Jezusi.
Shën Maria vdiç më 21 Touba ( muaj kopt) në moshën 58 vjet, 8 muaj dhe 3 ditë.
Kisha e festoon ditëlindjen e saj më 1 Pashons, hyrja e saj në Tempul me 3 of Koiak, dhe vdekja e saj me 21 Touba.
Më 1 qershor (24 Pashons) kisha e festoon përvjetorin e arritjes së faniljes së shëenjtë në Egjipt.. Dihet se Familja e Shenjtë arriti në El Ferma në kufirin verilindor të Egjiptit (vendi sot I quajtur Port Fouad). Pastaj kaluan në Tal Basta (sot qyteti Zagazig )- atje arritën më 24 Pashonss. Kështu Zoti e bekoi tokën tonë dhe të gjitha idolet e vjetra egjiptiane u shndërruan në copëza që të kuptojnë qëndrimin në Bibël: " Atë ditë do të ketë në mes të vendit të Egjiptit një altar kushtuar Zotit, dhe një shtyllë të ngritur për Zotin pranë kufirit të tij. (Isaiah 19:19).
Shën Maria u ul nën hijen e një lisi. Jozefi e preku tokën me shufrën prej çeliku dhe aty buroi uji. Thuhet se njeriu i quajtur Kalloum u befasua me atë çka ka parë. Ai e ftoi Familjen e shenjtë në shtëpinë e tij ku më parë kishte zakon me iu lut idolëve.. Idoli u thye pjesë pjesë. Pastaj pridtërinjtë pagan kërkyan vdekjen e Jezusit.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi nëpër Belbeis dhe vazhduan për Menyat Genah afër qytetit të sotëm Sammanoud. Atje Jezusi bëri që të del burimi i ujit. Është ndërtuar një kishë në atë vend e quajtur Beekha Isous, ose i Froni i Krishtit; kurse tanni është e njohur si Manastiri i El Maghtas-it.
Familja e shënjtë kaloi nëpër luginën El Natroun dhe Zoti e bekoi atë vend dhe e mbushi me manastire dhe e populloi me murgji.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi në Ein Shams dhe El Matterya. Jozefi e kishte një shkop të cilin Jezusi e mbodhi dhe në atë vend uji buroi kurse shkopi u rrit në lis. Lisi El Matterya akoma jeton dhe ka më shumë se 2000 vjet.
Familja e shëenjtë kaloi nëpër vendin ku tani është e vendosur kisha Abou Serga në Kajron e vjetër.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi në Egjipin e epërm afër Samalout-it duke kaluar nëpër El Ashmouneen, malin Kiskam, Meir dhe malin Drinka në Assyout. Manastiri El Moharik ka një kishë antike në anën e shpëllës ku qëndroi Familja e shenjtë.
Të gjitha këto rrëfime sot i kujtoj me një ndjejë krejt tjetër, që të bëj një krahasim me forcën e mendjes së njeriut dhe fuqit që ka a asthuquajtura psikologjia personale. Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS ( Murgjit dhe manastiret e shkretëtirave të Egjiptit), flet për Charismaticus apo njeri i cili ka dhunti të hirit ngjashëm me Nurin e Sufi mjeshtërve dhe përderisa fenomenet të jashtëzakonshm te Murgjëve Kopt Egjiptian, janë të njohura si Thaumaturgi, tek sufinjtë mrekullitë e tilla janë të njohura si Keramet.Dhe ajo çka është e rëndësishme të ceket se nuk është regjistruar asnjë duel të Kerametit dhe Thaumaturgisë, nëse veëohet ajo e Mensur Hallaj në shek IX me priftërinjtë e Bagdadit, si në historinë e dueleve të nxënësit dhe mësuesit, Alistair Croëley dhe MC Gregor Mathers, dhe gruas së MC Gregor Mathers me Dione Fortune në shekullin XX, gjë që mund të jetë temë për Reminishencën II.
Sunday, June 03, 2007
Nga takimet e 44-ta te Poezise ne Sarajevo- 2005
Prezantimi me poezi ne Teatrin Kombetar te Bosnies dhe Hercegovines
Me Radivoj Sajtinac dhe Saban Sarenkapic
Me Refik Licina nga Suedia
Me Saban Sarenkapic ne Shkollen e mesme Katolike ne Sarajeve
Me Evan Reil nga SHBA ne Porec
Duke pire uje ne Sybil ne Bas Carsija
Me Almir Zalihic dhe Refik Licina ne Moraca Han
Ne lokalet e lidhje se Shkrimtareve te Bosnies dhe Hercegovines, Radivoj Sajtinac ( Vojvodine), Fahredin Shehu ( Kosove), Branko Cegec ( Kroaci), Refik Licina ( Suedi), Saban Sarenkapic ( Novi Pazar), Almir Zalihic ( Mostar)
te pelqyera
Guri i vjeter me motive te hardhise nga viti 200 te eres se re ( Ne oborrin e Teqes se Madhe-Halveti) ne Rahovec
Pjergulla e dyte me e vjeter ne Ballkan pas asaj te Hilandarit (ne oborrin e Teqes se madhe Halveti- afro 280 vjet) ne Rahovec,
Ne apartmanin e Dives se Muzikes Shqiptare, Nexhmje Pagarusha dhe Fahredin Shehu
Friday, May 18, 2007
Friday, May 11, 2007
Poezi te reja
PYETJET
Si ta pi këtë kupë plotë jete parakalim slajdesh me dimensioned e shumëta të projektuar
Si kapsallitje e syrit të djathtë tek kujton se hënën e ndau dysh me të thyer të qepallës pa talkum dhe polene palmash
Nëse më zgjodhe t’i duroj begatitë e të kënaqem me to vetëm për një `ast
Nëse më zgjodhe t’i duroj vuajtjet vetëm për t’i kujtuar begatitë si kur e kupton ëmbëlsinë pas idhësisë së pëlinit
Nëse më zgjodhe ta duroj spektrin nga djegja e qenies në esëncën tënde
Nëse më zgjodhe t’ithem vetës dështim mileniumi
Pse nuk e ledhaton njherë këtë fëmijë të lazrduar i cili sapo sheh vuajtjen e dikujt fytyrën me lotë e shpërlan jo vetëm për vete por edhe për të tjerët
Pse nuk i fryen në hundë T’i japësh jetë si Ademit se ky njeri po vdes sall për një dashuri për vete dhe për të tjerë
Pse nuk e mëshiron me pluhur yjesh ta pluhërosësh derisa pendohet për pyetjet djallëzore
Derisa e kapërdinë fjalën e fundit të gungëzuar qëllimisht jo nga ai por nga të tjerët
DURIMI
Ky durim disi goxha zgjati
Ja unë nuk e mas kohën
Me kandar njerëzie
Ky hapërim disi goxha zgjati
Ja unë nuk e mas vetën
Me kandar njerëzie
Ky vëgim disi goxha zgjati
Ja unë nuk i mas të tjerët
Me kandar njerëzie
10 maj 2007 Prishtinë
Si ta pi këtë kupë plotë jete parakalim slajdesh me dimensioned e shumëta të projektuar
Si kapsallitje e syrit të djathtë tek kujton se hënën e ndau dysh me të thyer të qepallës pa talkum dhe polene palmash
Nëse më zgjodhe t’i duroj begatitë e të kënaqem me to vetëm për një `ast
Nëse më zgjodhe t’i duroj vuajtjet vetëm për t’i kujtuar begatitë si kur e kupton ëmbëlsinë pas idhësisë së pëlinit
Nëse më zgjodhe ta duroj spektrin nga djegja e qenies në esëncën tënde
Nëse më zgjodhe t’ithem vetës dështim mileniumi
Pse nuk e ledhaton njherë këtë fëmijë të lazrduar i cili sapo sheh vuajtjen e dikujt fytyrën me lotë e shpërlan jo vetëm për vete por edhe për të tjerët
Pse nuk i fryen në hundë T’i japësh jetë si Ademit se ky njeri po vdes sall për një dashuri për vete dhe për të tjerë
Pse nuk e mëshiron me pluhur yjesh ta pluhërosësh derisa pendohet për pyetjet djallëzore
Derisa e kapërdinë fjalën e fundit të gungëzuar qëllimisht jo nga ai por nga të tjerët
DURIMI
Ky durim disi goxha zgjati
Ja unë nuk e mas kohën
Me kandar njerëzie
Ky hapërim disi goxha zgjati
Ja unë nuk e mas vetën
Me kandar njerëzie
Ky vëgim disi goxha zgjati
Ja unë nuk i mas të tjerët
Me kandar njerëzie
10 maj 2007 Prishtinë
KOT
E unë ende pres
të më kaloj ky çast
të cilit ju i thoni jetë
e ta kuptoj njohjen e MADHE
të cilës ju i thoni vdekje
dhe a ka shpirt krijese hyjnore
i cili i thotë vetit këngë e huaj
kumbuese në veshët e trembura
që hapen e mbyllen
Kot
të më kaloj ky çast
të cilit ju i thoni jetë
e ta kuptoj njohjen e MADHE
të cilës ju i thoni vdekje
dhe a ka shpirt krijese hyjnore
i cili i thotë vetit këngë e huaj
kumbuese në veshët e trembura
që hapen e mbyllen
Kot
Subscribe to:
Posts (Atom)