Tuesday, March 11, 2008
Friday, March 07, 2008
Me te reja
Reptil i artë
Jeta okultiste
Në tokën këtë të shpërlarë
Bojëgjaku
Aromë sulfuri
Nga lukthet vulkanike
Të të pangopurve
Tatuazh perendie pagane
Në epidermën e bicepsit
Ouroborus flet heshtshëm
Me gjuhë Ifriti
Në gojë njeriu paganit kompjuterik
Dhe rrëshqet si gjarpër i artë
Të përshtillet në trungun e cerebrës
Dhe festoj fitoren serike
Meditimi në gjenitalie
Para pasqyrës me madhësi njeriu
Qëndon zhveshur…edhe nga qenia
Bosh
Ta mbushë atë kupë të rubintë
Me eone të paluara fosilesh në amber
Në një unazë martese
Ta vëndoj atë çilibar
Që ndrron ngjyrë në bazë të
Disponimit të Sophia-s
Derisa ledhaton Phallus-in pa gjak
Dhe herdhet pushe
Transformohet në derdhje nga
Dhoma në pasqyrë që të kthehet
Në përqafim të Shaktit
Në përqafim të tokës nënë
Te ajo që ta jep
Te ajo që tam err frymën
Dhe qarjen dhe gazin dhe tërbimin dhe mëshirën dhe dashurinë dhe bujarinë dhe…
Psychobarbarian
E lejuam të na torturoj
Me artin e divinacionit
Dhe përsëritjen në faktoriel
Të gënjeshtrës së cilës as vet nuk i beson
Ajo kullë e mesingut plastic
Që ndrron format si amebë
Që ndrron ngjyrat si litmus
Që ndrron seksin si kërmill
Që të fshihet në shtëpizën prej oniksit
Të nxirë nga mëkatët njerëzore
Me kontributin e pamohueshëm të tij
Cyberbarbarian
Ndërtesa silikoni pjellë rrëre shkretëtirore
Ejakulon gjatë prekjes së papilave dermale në komandën enter
Pastaj depërton në botën e fshehtë njerëzish
Lexon romanin intim
Voajeri amoral
Ruhullah
Kur kam shkruar për Agnus Dei
Më sulmuan
Më thanë konvertit i fëlliqur
Kur kam shkruar për Ruhullah
Më sulmuan
Më thanë fundamentalist islamik
Kur kam shkruar për mrekullinë tënde
Më sulmuan
Më thanë Lazarus jetëshkurtë
Do të vdesësh sërish edhe pas ringjalljes
Po kujt i bëhet vonë
Kur uën ta ndjej aromën tënde
Të jaseminit mësuesi im
Në rrugën e mëshirës dhe dashurisë
Dhelëpijë mjaltën e fjalës tënde
Ta shëroj trupin dhe shpirtin
Dhe të mbetem përherë
Bari i gjelbërtë krenar i shkelur
Nga ata që nuk dijnë
Se çka bëjnë
Jeta okultiste
Në tokën këtë të shpërlarë
Bojëgjaku
Aromë sulfuri
Nga lukthet vulkanike
Të të pangopurve
Tatuazh perendie pagane
Në epidermën e bicepsit
Ouroborus flet heshtshëm
Me gjuhë Ifriti
Në gojë njeriu paganit kompjuterik
Dhe rrëshqet si gjarpër i artë
Të përshtillet në trungun e cerebrës
Dhe festoj fitoren serike
Meditimi në gjenitalie
Para pasqyrës me madhësi njeriu
Qëndon zhveshur…edhe nga qenia
Bosh
Ta mbushë atë kupë të rubintë
Me eone të paluara fosilesh në amber
Në një unazë martese
Ta vëndoj atë çilibar
Që ndrron ngjyrë në bazë të
Disponimit të Sophia-s
Derisa ledhaton Phallus-in pa gjak
Dhe herdhet pushe
Transformohet në derdhje nga
Dhoma në pasqyrë që të kthehet
Në përqafim të Shaktit
Në përqafim të tokës nënë
Te ajo që ta jep
Te ajo që tam err frymën
Dhe qarjen dhe gazin dhe tërbimin dhe mëshirën dhe dashurinë dhe bujarinë dhe…
Psychobarbarian
E lejuam të na torturoj
Me artin e divinacionit
Dhe përsëritjen në faktoriel
Të gënjeshtrës së cilës as vet nuk i beson
Ajo kullë e mesingut plastic
Që ndrron format si amebë
Që ndrron ngjyrat si litmus
Që ndrron seksin si kërmill
Që të fshihet në shtëpizën prej oniksit
Të nxirë nga mëkatët njerëzore
Me kontributin e pamohueshëm të tij
Cyberbarbarian
Ndërtesa silikoni pjellë rrëre shkretëtirore
Ejakulon gjatë prekjes së papilave dermale në komandën enter
Pastaj depërton në botën e fshehtë njerëzish
Lexon romanin intim
Voajeri amoral
Ruhullah
Kur kam shkruar për Agnus Dei
Më sulmuan
Më thanë konvertit i fëlliqur
Kur kam shkruar për Ruhullah
Më sulmuan
Më thanë fundamentalist islamik
Kur kam shkruar për mrekullinë tënde
Më sulmuan
Më thanë Lazarus jetëshkurtë
Do të vdesësh sërish edhe pas ringjalljes
Po kujt i bëhet vonë
Kur uën ta ndjej aromën tënde
Të jaseminit mësuesi im
Në rrugën e mëshirës dhe dashurisë
Dhelëpijë mjaltën e fjalës tënde
Ta shëroj trupin dhe shpirtin
Dhe të mbetem përherë
Bari i gjelbërtë krenar i shkelur
Nga ata që nuk dijnë
Se çka bëjnë
Monday, March 03, 2008
Wednesday, February 27, 2008
Friday, February 15, 2008
Thursday, February 14, 2008
Wednesday, February 06, 2008
Gandhi
1. M. K. GANDHI: "...I became more than ever convinced that it was not the sword that won a place for Islam in those days in the scheme of life. It was the rigid simplicity, the utter self-effacement of the prophet, the scrupulous regard for his pledges, his intense devotion to his friends and followers, his intrepidity, his fearlessness, his absolute trust in God and his own mission. These, and not the sword carried everything before them and surmounted every trouble." YOUNG INDIA, 1924
A Quote from:Mosleh al-Din Saadi Shirazi
"Human beings are all members of one body.
They are created from the same essence.
When one member is in pain,
The others cannot rest.
If you do not care about the pain of others,
You do not deserve to be called a human being."
A Quote from:
Mosleh al-Din Saadi Shirazi
( 13th century Persian poet, from Shiraz )
They are created from the same essence.
When one member is in pain,
The others cannot rest.
If you do not care about the pain of others,
You do not deserve to be called a human being."
A Quote from:
Mosleh al-Din Saadi Shirazi
( 13th century Persian poet, from Shiraz )
Subscribe to:
Posts (Atom)