Kudilema
MATICNI MLJEC
Kao predgovor pogovora
Zatim su godine prosle a mozda i vekove da me ova ljudska tvorevina nadje zanesenog pri obilasku starog mosta Mostarskog sa progutanim pitanjem, jel ja to nadjoh javu koju sam nekada sanjao ili me je taj san tragao eonima da mi se predoci ljepotom svojom koja ce ljepota podsticati dusevno spajanje ili ciscenje.
Onako kako kisiku i vodoniku trebaju 150 000 000 godina da se spoje bez sunceve svetlosti, bas tako se duse nase " skrojene u tvarnom telu dok su vidne…" da bi se prisetile negdasnjeg sastaka u Ezelu, u netvarnom stanju "… Zivima su dve duzine duse skrojene" potrebni mozda ono sto mi obicni smrtnici nazivamo ZIVOTIMA.
Kad aje veliki ucitelj Isocne Mudrosti (Hiqmat al Ishraq) Suhrawardi Maqtul, pisao svoju knjigu i odjednom zastao, trebalo je vremena da bi Vaga usla u sazvezdju Sunca, da bi on nastavio svoje delo, ili pak se prisetimo Rumija … da je potrebno vreme da se mljeko u krv pretvori., tako je ovom delu bilo potrebno vreme da nastane, nazvali mi to Kader ili Sinkronicitet.
Kudilema kao da je uporno cekala starca zelenih suma koji zivi u tjelu mladica da prepoje praiskonsku pesmu namirisanu amberom, nakvasenu Kevserskim vodama, i napojenu Firdeuskim peharima vina. Sarenkapicevo majstorstvo je filigranski rad pcela dok i sama ona ne zna od koliko je cvetova napravljena jedna jedina kap meda, ako mi se dozvoli da ovako prafraziram Upanisade.
"Koga dotakne poezija nikad nece zaboraviti od cega je pobegao " Sarenkapic je u potki poezije tkao prozu, modroscu, smeloscu, iskustvom i onim sto bi Rene Gueneon nazvao Intuitivnom Inteligencijom.
Kada se sace napravi tek tada se moze medom puniti. A mukotrpan je taj posao prijatelju, a pre svega inteligenti.
Tako kaligraf, pesnik i attar (citaj spravljac parfema) je godinama cekao bljesak s neba da sretne kaligrafa, pesnika, i attara da decenijama kasnije pise uporno o njemu. Dali se ovo moze nazvati koincidencija?
" nije mogao uspeti u cinovnickoj hijerarhiji jer je ostao nelicemerni prijatelj ljudi"
Ovaj trinom, tri estetske vrednosti razlicitog medija u jenom ljudskom entitetu u raznim vremenskim razdobljima, koje ih deli vreme i opet ih vreme spaja, koje ih deli mesto i opet ih mesto spaja. Da li se ovo moze nazvati koincidencija?
" Pesnici su izaslanici ljepote, nemira i sklada, trojstva koje poznaje samo umetnost ljubavi"
Da li se ovo moze nazvati koincidencija?
Da li se moze pisati bez ljubavi?
Zejna je pak zena puna sebe, puna njoj-stva koja prepoznaje idealno, ljudsku nemoc jer to dozivljava na svojoj kozi.
Nemoc je bespolna, Androgina, i ona kaze " U nemoci je svaki vrisak isti niti je muski niti zenski"
Svojom skromnoscu ipak zna da nije lako biti majka. To ce nosoti dugo kao neiscjeljiviu ranu.
…Sulejmana odvedose u Galiciji a ona ostade sama da kucu svog ahlaka cuva. Ne popusti Zejna da se Hanka igra njenom cascu i odlucno odbije selam od Hanefije, siledjije kojeg ce ona dokrajciti puskom radi svog obraza, odmah posle toga podoji Kuriju cerku svoju I muskog evljada povede komsiji Zadi nerotkinji da bi u hapsanu zavrsila.
Hurem ko golub glasonosa ce saopctiti da od Sulejmana ni traga od tijela progutalog u boju.
Zejna ce tugovati bisernim usklikom i podvuci zlatnu crtu pateticnosti, bola i vapaja za ljubav i da ta ljubav zivi u simbiozi sa bolom.
" Ko ce meni s pusta praga otsad ici u dzamiju, ko se mesat medju ljude, ko predstavljat musku kapu kad se miru posvadjani"
Zar ovo nije Muhur, koji zapecacuje istinski nedostatak voljenoga sa prizemnim jezikom vrhunskog osecanja.
Kraj
Pismo
Draga matice (citaoce) ostavljam te spokojno da uzivas u delu koje puca od originalnosti ko zreli nar, koje pulsira u srcu stvarajuci kosmicke valove spokojstva koje vibriraju nasu zaboravljenu, stidom izgovorenu i ko greh skrivenu rec LJUBAV u predelima svih poznatih i nepoznatih dimenzija.
Ona trlja lampu naseg srca probudjujuci latentne duhove, evocira secanje ko vapaj Ney-a i kap je okeana nebeskog, pljusak kisni koji se vraca moru tvom u zagrljaj, da oseti svoju velicinu u malenkost, da oseti tvoju velicinu.
I ovaj pogovor je samo poj infrasonicni za mikro i makro kosmicka treperanja. Padam ti ko latica bele ruze cuvajuci tajnu neizrecivu svetu nehajnome da me gaze lahke noge dzenetski hurrija u duhu tvom pred delom koje je prelepo za telo i dusu.
ISPRED OGLEDALA
Da je ova knjiga nazvana Parfimerija Dusa, surma ili amber, niukom slucaju ne bi zbunila citaoca jer za razliku od moje Nektarine koja zvuci nebeskim melodijama Kudilema mirise nebeskim dzulsujima i traganje za bezimeni miris u Kudilemi slicno je traganju za izgubljenu parituru ljubavne pesme, bezimene pesme ne bas slucajno i dockan nazvane Nektarina.
"Vreme je proteklo od zabludne smrti Huremove da ovog suocenja, ostace upamceno ne zbog zla, nego zbog nepromenjivosti nase duse prema zlu"
Pa da zavrsimo
I moje kristalne suze se istopise
U nebeski napitak se pretvorise
Da opiju zaljubljenog u ljubav
Maj 2005.
Poetry is the Act of crystallizing the Fluid of Soul into Word---Poezia është akt i kristalizimit te fluidit shpirtëror në fjalë ©Fahredin Shehu
Tuesday, July 24, 2007
Sunday, July 22, 2007
Mbi Lindjen dhe Jeten
Fahredin Shehu
Korrik 2007 Prishtinë
Mbi Lindjen dhe Jetën
Profesor Namkhai Norbu Rinpoqe- Tibet
Trëndafili i hapur pos se është i bukur është edhe i këndshëm duke të dehur me aromën qiellore, qetë duke ta pëshpëritur fshehtësinë.
Fahredin Shehu
Prill 2000
Hapja ndaj kulturave dhe traditave tjera është çast fillimisht kurreshtjeje, magjepsjeje, argëtimi dhe kompromisi. Më ra në dorë një libërth i mrekullueshëm i Profesor Namkhai Norbu Rinpoqe i cili flet për lindjen, zhvillimin e fetusit, kujdesin e nënës dhe krejt traditën Tibetane për kujdesin holistic, organic dhe shpirtëror të njeriut. Libri doli me rastin e kongresit të parë ndërkombëtar mbi Mjekësinë Tibetane të mbajtur ne Venedik më 26-30 prill 1983.
Namkhai Norbu Rinpoqe është mësues shpirtëror (Lhama) i traditës së lashtë tibetane të njohur si Dzogchen ose Atiyoga. Më 1960 Orientalisti Italian Guissepe Tucci e ftoi në Romë që bashkarisht të punojnë në Institutin për hulumtime të Lindjes së Afërme dhe të Largët (ISMEO). Vazhdon të ligjëroj në Institutin e Orientalistikës në Napoli .
Libri mbi Lindjen dhe Jetën ka dal si përgjigje e kërkesave të Perendimorëve për t’u njohur me traditën e lashtë të mjekësisë Tibetane. Në bazë të kësaj tradite profesor Norbu transmeton se periudha më e përshtatshme për fekondim është 9 ditë pas ndërprerjes së menstruacioneve dhe zgjat 12 ditë pas së cilës uterusi mbyllet dhe vështirë vjen deri të fekondimi.
Indikacionet- se ka ndodh fekondimi indikacionet janë se sapo ovumi është fekonduar gruaja ndjen se trupi i është rënduar, ndjen nevojën për gjum dhe ka një ritëm të përshpejtuar të rrahjeve të zemrës. Pastaj menstruacionet ndërpriten dhe pas 30 ose 40 ditë gruaja fillon të ndjej mundim apo të ndjej sulme të vjelljes.
Në gojë i shtohet pështyma dhe paraqitet apetiti për ushqim të thartë dhe të pazakonshëm. Fillon të ndjej neveri ndaj ushqimit të yndyrshëm, ndjehet e lodhur, i flihet, gjinët i fryhen, rriten sekretet vaginale kurse pulsi rreh më fuqishëm.
Pastaj Profesor Norbu shkruan mbi mënyrënb e zhvillimit të embrionit por njëri nga kapitujt i cili më tërhoqi vëmendjen e veçantë është ai i cili spjegon pëe gjinin e femijës dhe çka e përcakton atë.
Tekstet Tibetane të mjekësisë tradicionale pohojnë se gjinia mashkullore predominon nëse faktori mashkullor është predominant dhe e kundërta nëse predominon ovumi atëherë lind fëmija femër. Që dmth. Nëse gjatë marrëdhënies mashkulli ka qenë më I vrullshëm do të lindet djali dhe nëse femra ka qenë më e vrullshme dhe më epshore gjatë marrëdhënies do të lind vjaza.
Disa tekste Tantrike rrëfejnë se gjinia e fetusit varret poashtu edhe prej faktorëve tjerë të jashtëm për shembull nëse çifti ka marrëdhënie në gjysmën e parë të muajit pra dy javë pas hënës së re është mundësi e madhe që fëmija të jetë djal, e nëse fekondimi ndodh në gjysmën e dytë të muajit, mundësia më e madhe është që të lindet vajza.
Metoda tjetër bazohet në ditët çift dhe tek të kalendarit lunar, dita e 15-të llogaritet si hëna e plotë, dita e 30-të pa hënë, fekondimi në ditët tek 1,3,5,7, etj rrit mundësinë që të lind djali, kursë në ditët çift 2,4,6,8 etj rrit mundësinë që të lindet vajza.
Tekstet Tibetane përshkruajnë në detaje edhe stilin dhe mënyrën e të ushqyerit të gruas së mbarsur.
Ata ushqimin e kategorizojnë në tre tipe; i fortë, i qulltë dhe pijet.
Nga ushqimi I fortë absolutisht duhet të shmanget mishi i pules, sepse ai forcon ashtin e legenit9Pelvikës) çka ndikon në lindje me vështirësi dhe dhimbje të madhe. Poashtu duhet shmangur frute të papjekura.
Vera, rakija dhe të gjitha pijet alkoolike ndikojnë në shëndetin e nënës dhe direct edhet në zhvillimin e embrionit.
Shujtat duhet të jenë të rregullta dhe sasia e ushqimit të jetë normale . Në mbrëmje duhet të shmanget ngrënia e djathit, jogurtit dhe çdo ushqimi që rrit thartirën në lukth.
Preferohen lëvizjet elegante jot ë shpejta, sheti buzë lumit, në pyll, në kopësht dhe sa më shumë t’i ekspozohet ajrit të pastër.
Që nga muaji ipestë të shtatëzanisë duhet shmangia nga marrëdhëniet seksuale por të fle rregullisht 8 orë. Duhet t’i shmanget fjalosjeve dhe ngritjes së zërit, sa më shumë që ëshët e mundur të jetë në shoqëri ku bisedat janë të këndshme dhe të shmangen temat dhe bisedat të cilat nxisin neuroza, urrejtje, mllef apo vuajtje.
Të shmanget nga vendet me shurmë port ë dëgjoj muzikë të lehtë dhe të qetë.
Dhoma ku rri shatëzëna duhet të jetë e ajrosur sepse ajri i ndotur mund të ndikoj më negativisht se ushqimi apo pija e keqe. Pra nëse nëna merr ajr të ndotur me tym, gjaku, eshtrat dhe organet e fëmijës mund të dëmtohen. Shtatëzënja nuk guzon të vuaj, të frikohet, të ketë ngarkesa dhe strese. Ajo duhet të përpiqet të jetë e lumtur e qetë në mendje dhe në shpirt.
Pra edhe stilin jetësor tekstet Tibetane e kategorizojnë në tre etapa;
sjellja e trupit
sjellja e zërit
sjellja e vetëdijes.
LLOGARITJA E KOHËS SË LINDJES
Sipas parimit të përgjithshëm shtatëzënia zgjat 9 muaje dhjetë ditë pra prej momentit të fekondimit deri tek lindja janë 40 javë ose 280 ditë. Llogaritja duhet të filloj prej momentit kur janë ndërprerë menstruacionet.
Nëse fëmija i palindur është djal ana e djathtë e barkut të nënës do të jetë më e ngritur, trupi i sajë është i lehtë, do të flas shumë dhe sheh ëndrra të qarta.Qumështi do t’i vijë së pari në gjirin e djathtë.
Nëse fëmija është vajzë, barku i nënës është i ngritur në anën e majtë, nëna dëshiron të luaj dhe këndoj, do stolitë dhe dëshiron të jetë në shoqëri me meshkujt. Qumështi fillon së pari t;I kulloj në gjirin e majtë.
Nëse shatzënja mban bineq dy anë të barkut i ka të nghritura dhe do të ketë një thellim të cekët në mes të barkut.
Kur vjen muaji i lindjes për disa cm uterusi zbret më poshtë, shtatzënja ndjen se barkun e ka më të lehtë, merr frymë më lehtë, apetiti rritet kurse pjesa e poshtme e barkut i rëndohet, fillon të ec me vështirësi, ka më shumë ngarkesë në këmbë dhe muskuj.
Lagështia e trupit i rritet si dhe sekretet vaginale dhe shpesh shkon të urinojë.
Pas lindjes foshnja duhet të jetë sa më afër trupit të nënës me çka i rritet guximi, do të jetë me e shëndoshë dhe mbajtja e foshnjës në gji ndikon në rritjen e karakterit të foshnjës.
Foshnja duhet të mëkohet 6 herë në ditë, më vonë doza mund tëq zvoglohet në 5 apo edhe 4 herë në ditë. Gjatë periudhës së gjidhënies nëna duhet të ketë kujdes në ushqim dhe stilin e jetës, ajo duhet të jetë e balancuar.
Ishin këto disa nga dijet për Lindjen dhe Jetën sipas teksteve tradicionale Tibetane të prezantuara nga Profesor Namkhai Norbu Rinpoqe,, dijet të cilat shumë më vonë mjekësia konvencionale do t’i zbuloj dhe implementoj deri sot.
Përparimi i çdo civilizimi, kulture ndodh vetëm atëherë kur ajo hapet, kur prnaon, absorbon, adopton, adapton, dhe e rafinon për nevojat e veta. Kështu janë zhvilluar arabët në periudhën abaside he arritën kulmin e rritjes, kështu vazhdon edhe civilizimi Faustian edhe sot.
Korrik 2007 Prishtinë
Mbi Lindjen dhe Jetën
Profesor Namkhai Norbu Rinpoqe- Tibet
Trëndafili i hapur pos se është i bukur është edhe i këndshëm duke të dehur me aromën qiellore, qetë duke ta pëshpëritur fshehtësinë.
Fahredin Shehu
Prill 2000
Hapja ndaj kulturave dhe traditave tjera është çast fillimisht kurreshtjeje, magjepsjeje, argëtimi dhe kompromisi. Më ra në dorë një libërth i mrekullueshëm i Profesor Namkhai Norbu Rinpoqe i cili flet për lindjen, zhvillimin e fetusit, kujdesin e nënës dhe krejt traditën Tibetane për kujdesin holistic, organic dhe shpirtëror të njeriut. Libri doli me rastin e kongresit të parë ndërkombëtar mbi Mjekësinë Tibetane të mbajtur ne Venedik më 26-30 prill 1983.
Namkhai Norbu Rinpoqe është mësues shpirtëror (Lhama) i traditës së lashtë tibetane të njohur si Dzogchen ose Atiyoga. Më 1960 Orientalisti Italian Guissepe Tucci e ftoi në Romë që bashkarisht të punojnë në Institutin për hulumtime të Lindjes së Afërme dhe të Largët (ISMEO). Vazhdon të ligjëroj në Institutin e Orientalistikës në Napoli .
Libri mbi Lindjen dhe Jetën ka dal si përgjigje e kërkesave të Perendimorëve për t’u njohur me traditën e lashtë të mjekësisë Tibetane. Në bazë të kësaj tradite profesor Norbu transmeton se periudha më e përshtatshme për fekondim është 9 ditë pas ndërprerjes së menstruacioneve dhe zgjat 12 ditë pas së cilës uterusi mbyllet dhe vështirë vjen deri të fekondimi.
Indikacionet- se ka ndodh fekondimi indikacionet janë se sapo ovumi është fekonduar gruaja ndjen se trupi i është rënduar, ndjen nevojën për gjum dhe ka një ritëm të përshpejtuar të rrahjeve të zemrës. Pastaj menstruacionet ndërpriten dhe pas 30 ose 40 ditë gruaja fillon të ndjej mundim apo të ndjej sulme të vjelljes.
Në gojë i shtohet pështyma dhe paraqitet apetiti për ushqim të thartë dhe të pazakonshëm. Fillon të ndjej neveri ndaj ushqimit të yndyrshëm, ndjehet e lodhur, i flihet, gjinët i fryhen, rriten sekretet vaginale kurse pulsi rreh më fuqishëm.
Pastaj Profesor Norbu shkruan mbi mënyrënb e zhvillimit të embrionit por njëri nga kapitujt i cili më tërhoqi vëmendjen e veçantë është ai i cili spjegon pëe gjinin e femijës dhe çka e përcakton atë.
Tekstet Tibetane të mjekësisë tradicionale pohojnë se gjinia mashkullore predominon nëse faktori mashkullor është predominant dhe e kundërta nëse predominon ovumi atëherë lind fëmija femër. Që dmth. Nëse gjatë marrëdhënies mashkulli ka qenë më I vrullshëm do të lindet djali dhe nëse femra ka qenë më e vrullshme dhe më epshore gjatë marrëdhënies do të lind vjaza.
Disa tekste Tantrike rrëfejnë se gjinia e fetusit varret poashtu edhe prej faktorëve tjerë të jashtëm për shembull nëse çifti ka marrëdhënie në gjysmën e parë të muajit pra dy javë pas hënës së re është mundësi e madhe që fëmija të jetë djal, e nëse fekondimi ndodh në gjysmën e dytë të muajit, mundësia më e madhe është që të lindet vajza.
Metoda tjetër bazohet në ditët çift dhe tek të kalendarit lunar, dita e 15-të llogaritet si hëna e plotë, dita e 30-të pa hënë, fekondimi në ditët tek 1,3,5,7, etj rrit mundësinë që të lind djali, kursë në ditët çift 2,4,6,8 etj rrit mundësinë që të lindet vajza.
Tekstet Tibetane përshkruajnë në detaje edhe stilin dhe mënyrën e të ushqyerit të gruas së mbarsur.
Ata ushqimin e kategorizojnë në tre tipe; i fortë, i qulltë dhe pijet.
Nga ushqimi I fortë absolutisht duhet të shmanget mishi i pules, sepse ai forcon ashtin e legenit9Pelvikës) çka ndikon në lindje me vështirësi dhe dhimbje të madhe. Poashtu duhet shmangur frute të papjekura.
Vera, rakija dhe të gjitha pijet alkoolike ndikojnë në shëndetin e nënës dhe direct edhet në zhvillimin e embrionit.
Shujtat duhet të jenë të rregullta dhe sasia e ushqimit të jetë normale . Në mbrëmje duhet të shmanget ngrënia e djathit, jogurtit dhe çdo ushqimi që rrit thartirën në lukth.
Preferohen lëvizjet elegante jot ë shpejta, sheti buzë lumit, në pyll, në kopësht dhe sa më shumë t’i ekspozohet ajrit të pastër.
Që nga muaji ipestë të shtatëzanisë duhet shmangia nga marrëdhëniet seksuale por të fle rregullisht 8 orë. Duhet t’i shmanget fjalosjeve dhe ngritjes së zërit, sa më shumë që ëshët e mundur të jetë në shoqëri ku bisedat janë të këndshme dhe të shmangen temat dhe bisedat të cilat nxisin neuroza, urrejtje, mllef apo vuajtje.
Të shmanget nga vendet me shurmë port ë dëgjoj muzikë të lehtë dhe të qetë.
Dhoma ku rri shatëzëna duhet të jetë e ajrosur sepse ajri i ndotur mund të ndikoj më negativisht se ushqimi apo pija e keqe. Pra nëse nëna merr ajr të ndotur me tym, gjaku, eshtrat dhe organet e fëmijës mund të dëmtohen. Shtatëzënja nuk guzon të vuaj, të frikohet, të ketë ngarkesa dhe strese. Ajo duhet të përpiqet të jetë e lumtur e qetë në mendje dhe në shpirt.
Pra edhe stilin jetësor tekstet Tibetane e kategorizojnë në tre etapa;
sjellja e trupit
sjellja e zërit
sjellja e vetëdijes.
LLOGARITJA E KOHËS SË LINDJES
Sipas parimit të përgjithshëm shtatëzënia zgjat 9 muaje dhjetë ditë pra prej momentit të fekondimit deri tek lindja janë 40 javë ose 280 ditë. Llogaritja duhet të filloj prej momentit kur janë ndërprerë menstruacionet.
Nëse fëmija i palindur është djal ana e djathtë e barkut të nënës do të jetë më e ngritur, trupi i sajë është i lehtë, do të flas shumë dhe sheh ëndrra të qarta.Qumështi do t’i vijë së pari në gjirin e djathtë.
Nëse fëmija është vajzë, barku i nënës është i ngritur në anën e majtë, nëna dëshiron të luaj dhe këndoj, do stolitë dhe dëshiron të jetë në shoqëri me meshkujt. Qumështi fillon së pari t;I kulloj në gjirin e majtë.
Nëse shatzënja mban bineq dy anë të barkut i ka të nghritura dhe do të ketë një thellim të cekët në mes të barkut.
Kur vjen muaji i lindjes për disa cm uterusi zbret më poshtë, shtatzënja ndjen se barkun e ka më të lehtë, merr frymë më lehtë, apetiti rritet kurse pjesa e poshtme e barkut i rëndohet, fillon të ec me vështirësi, ka më shumë ngarkesë në këmbë dhe muskuj.
Lagështia e trupit i rritet si dhe sekretet vaginale dhe shpesh shkon të urinojë.
Pas lindjes foshnja duhet të jetë sa më afër trupit të nënës me çka i rritet guximi, do të jetë me e shëndoshë dhe mbajtja e foshnjës në gji ndikon në rritjen e karakterit të foshnjës.
Foshnja duhet të mëkohet 6 herë në ditë, më vonë doza mund tëq zvoglohet në 5 apo edhe 4 herë në ditë. Gjatë periudhës së gjidhënies nëna duhet të ketë kujdes në ushqim dhe stilin e jetës, ajo duhet të jetë e balancuar.
Ishin këto disa nga dijet për Lindjen dhe Jetën sipas teksteve tradicionale Tibetane të prezantuara nga Profesor Namkhai Norbu Rinpoqe,, dijet të cilat shumë më vonë mjekësia konvencionale do t’i zbuloj dhe implementoj deri sot.
Përparimi i çdo civilizimi, kulture ndodh vetëm atëherë kur ajo hapet, kur prnaon, absorbon, adopton, adapton, dhe e rafinon për nevojat e veta. Kështu janë zhvilluar arabët në periudhën abaside he arritën kulmin e rritjes, kështu vazhdon edhe civilizimi Faustian edhe sot.
Tuesday, July 10, 2007
777
Fahredin Shehu
Sot është 07 07 07 dhe në gjuhën kabalistike kjo do të thoshte 777 ose numri i fatit.
Librin 777 të Alistair Crowley kur e lexova herën e parë, para luftës në Kosovë , u tmerrova sa më mungonte dija për ato koncepte të cilat Alistair Crowley i kishte përpunuar në vitet 40-ta të shekullit XX.
Në këtë libër Crowley në mënyrë shumë lucide ma spjegoi atë që dija ndryshe nga Kur’ani, është fjala për Esma-ul Husna ose 99 emra të bukur të Allahut, dhe për Tewhidin( njëshmërinë e Allahut) dhe aty pohom se koncepti i Tewhidit është i kapshëm vetëm për intelektin e Adeptit, kurse Crowley atëbotë ishte adept i vërtetë.
Në lidhje me kategorizimin e Intelekteve shih Ibn Sina (Avicenna) në librin Tre dijetar Islam, të shkruar nga Seyyed Hossein Nasr, si cikël i ligjeratave për studentët e Universitetit të Harwardit.
Në të vërtet Intelekti i adeptit është kulmi të cilin mund ta arrijë vetëdija njerëzore, vetëdija e Homo Sapiensit. Ky është niveli më i lartë i vetëdijes i cili mund të arrihet me punë dhe angazhim personal dhe ky zhvillim vertical shkon në relacion prej tokës kah qielli respektivisht prej njeriut kah Zoti dhe ky nivel është më i ulët se ai i të dërguarve, Pejgamberëve të Zotit i cili poashtu shkon në relacion vertikal por në drejtim të kundërt, pra prej qiellit kah toka dmth prej Zotit kah njeriu.
777 nga Alistair Crowley
Detajet e librit
Kopertinë e fortë: 69 faqe
Botuesi: Weiser Books (Janar 1973)
Gjuha: Anglisht
ISBN-10: 0877282226
ISBN-13: 978-0877282228
Dimensionet: 9 x 5.7 x 1.3 inq
E dijmë se Tesla, Enstein, Bertrand Russel, Kant, përfaqësojnë kulmin e intelektit material dhe nga momenti kur logjika e tyre kapërcen në besimin në Zot, atëherë sipas Ibn Sinas, ky nivel definohet si Intelekt Aktiv.
Këtu duket qartë se flasim për gjenitë qofshin ata të dijes logjike apo të asaj intuitive. Një përjashtim prej këtyre mund të rradhitet një gjeni si Andy Warhol me inteligjencë IQ 60, ndërsa me kreativitet gjenial.
Kthehemi te 07 07 07 dhe çka mund të presin shqiptarët nga kjo ditë dhe nga ky vit. Gjënë që mund ta bëjnë është ta shqyejnë edhe një fletë të kalendarit sepse me kohë i kanë ngulfatur adeptët e vete dhe po i ngulfasin aeptët potencial.
A do të na sjell neve fat kjo ditë, mbtet të shihet, gjasat janë JO definitive, sepse për ta arritur pjekurinë duhet shumë punë.
Nëse për Kabalistët 777 do të thotë fat, për ne të cilët nuk kemi definuar madje as identitetin tonë, kombëtar e shpirtnor, vështirë që mund t’i gjindet domethënia.
Crowley në librin 777 në mënyrë sistematike përmbledh të gjitha sistemet, simbolet, konceptet esoterike ndërsa ne ende nuk kemi një libër me simbole egsoterike.
Ky vit nuk do të përsëritet më kurrë, ndërsa datës 07 07 07 do t’i vëmë edhe një X- shkoi dhe kjo ditë…pëëëëëëëët… ra si gjethi i tetorit.
Sot është 07 07 07 dhe në gjuhën kabalistike kjo do të thoshte 777 ose numri i fatit.
Librin 777 të Alistair Crowley kur e lexova herën e parë, para luftës në Kosovë , u tmerrova sa më mungonte dija për ato koncepte të cilat Alistair Crowley i kishte përpunuar në vitet 40-ta të shekullit XX.
Në këtë libër Crowley në mënyrë shumë lucide ma spjegoi atë që dija ndryshe nga Kur’ani, është fjala për Esma-ul Husna ose 99 emra të bukur të Allahut, dhe për Tewhidin( njëshmërinë e Allahut) dhe aty pohom se koncepti i Tewhidit është i kapshëm vetëm për intelektin e Adeptit, kurse Crowley atëbotë ishte adept i vërtetë.
Në lidhje me kategorizimin e Intelekteve shih Ibn Sina (Avicenna) në librin Tre dijetar Islam, të shkruar nga Seyyed Hossein Nasr, si cikël i ligjeratave për studentët e Universitetit të Harwardit.
Në të vërtet Intelekti i adeptit është kulmi të cilin mund ta arrijë vetëdija njerëzore, vetëdija e Homo Sapiensit. Ky është niveli më i lartë i vetëdijes i cili mund të arrihet me punë dhe angazhim personal dhe ky zhvillim vertical shkon në relacion prej tokës kah qielli respektivisht prej njeriut kah Zoti dhe ky nivel është më i ulët se ai i të dërguarve, Pejgamberëve të Zotit i cili poashtu shkon në relacion vertikal por në drejtim të kundërt, pra prej qiellit kah toka dmth prej Zotit kah njeriu.
777 nga Alistair Crowley
Detajet e librit
Kopertinë e fortë: 69 faqe
Botuesi: Weiser Books (Janar 1973)
Gjuha: Anglisht
ISBN-10: 0877282226
ISBN-13: 978-0877282228
Dimensionet: 9 x 5.7 x 1.3 inq
E dijmë se Tesla, Enstein, Bertrand Russel, Kant, përfaqësojnë kulmin e intelektit material dhe nga momenti kur logjika e tyre kapërcen në besimin në Zot, atëherë sipas Ibn Sinas, ky nivel definohet si Intelekt Aktiv.
Këtu duket qartë se flasim për gjenitë qofshin ata të dijes logjike apo të asaj intuitive. Një përjashtim prej këtyre mund të rradhitet një gjeni si Andy Warhol me inteligjencë IQ 60, ndërsa me kreativitet gjenial.
Kthehemi te 07 07 07 dhe çka mund të presin shqiptarët nga kjo ditë dhe nga ky vit. Gjënë që mund ta bëjnë është ta shqyejnë edhe një fletë të kalendarit sepse me kohë i kanë ngulfatur adeptët e vete dhe po i ngulfasin aeptët potencial.
A do të na sjell neve fat kjo ditë, mbtet të shihet, gjasat janë JO definitive, sepse për ta arritur pjekurinë duhet shumë punë.
Nëse për Kabalistët 777 do të thotë fat, për ne të cilët nuk kemi definuar madje as identitetin tonë, kombëtar e shpirtnor, vështirë që mund t’i gjindet domethënia.
Crowley në librin 777 në mënyrë sistematike përmbledh të gjitha sistemet, simbolet, konceptet esoterike ndërsa ne ende nuk kemi një libër me simbole egsoterike.
Ky vit nuk do të përsëritet më kurrë, ndërsa datës 07 07 07 do t’i vëmë edhe një X- shkoi dhe kjo ditë…pëëëëëëëët… ra si gjethi i tetorit.
Friday, June 08, 2007
your heart
YOUR HEART IS MY PALLACE
WHERE MY SPIRIT BEARS NO SHADE
AND STEPS EVERY RECESS
OF YOUR CELESTIAL REALM
CALLED FREEDOM
WHERE MY SPIRIT BEARS NO SHADE
AND STEPS EVERY RECESS
OF YOUR CELESTIAL REALM
CALLED FREEDOM
Monday, June 04, 2007
KTHIMI
Kthimi
Sërish më thotë si fanfarë festash pagane adhurimin e heshtshëm të vetës…është vargu të cilin e pata shkruar dikur dhe sot më tignëllon krejt ndryshe. Në ballafaqim dhe më vonë me absorbimin e punës dhe qëndrimit ndaj krijimtarisë së të tjerëve Dashuria më del fituese. Instrument nëse edhe kështu mund të thuhet, për relizimin e vetës, të vetvetës. Larg nga secila hamendje dhe etja të cilën ne e shuajmë në Cenobium-in tonë Kosovar është një botë e cila na do dhe të cilën duhet me e dasht. Natyrisht krejt ndryshe. Ajo botë është botë e krijimtarisë e cila buron nga burimi të cilin e quajmë shpësh …i dritës.
Një krijimtari unë e gjeta shumë afër Rahovecit, në Hoqë të Madhe ku e takova Z. Liljana Bursac. Nuk ishte vështirë të komunikohet me të sepse aty nuk kishte politikë, por kishte krijimtari të burimit të veçantë. U frymëzova me punën e saj, të nje gruaje shtatëimët por me një shpirt të madhë, tek sa realizonte projektin e UNESCO-s. Pashë punimet, katalogun dhe idet që pëlcisnin nga origjinaliteti. Puna e saj kaligrafike është ekspozuar në Balkan dhe nëpër botë dhe në çdo punim të saj qëndron vula e artë. Ajo punon me ngjyrë të arit dhe nuk është vështirë të identifikohet. Ajo punon me senzibilitet të veçantë dhe ma demonstroi në vepër atë që filozofi i njohur rus Nikolai Berdjajev ka shkruar dikur.
Jeta e re krijuese nuk mund të oscilon as majtas e as djathtas, në harmoni me anët e “globit”, por vetëm kah lartësia dhe thellësia, kah Shpirti.
Nikolaj Berdjajev
Në pamundësi për të shkuar në Beograd me ftesën e ULUS-it në ekspozitën e saj, REMINISCENCE (REMINISHENCAT), Punimet në letër, 22.11 - 05.12.2006. këtë shkrim (prezantim) po i kushtoj veprës së frymëzuar të Liljana Birsaq
Lijana Bursać
E lindur më 27.10.1946. në Kragujevc, Serbi.
Studioi në Akademinë e arteve pamore në Vjenë, mori pjesë në udhëtime studimore në SHBA, Gjermani dhe Francë. Është anëtare e ULUS-it prej 1972. Ekspozitat personale që nga viti 1971. në vend dhe jashtë vendit – ekspozita e parë në Galerinë Dom omladine në Beograd 1971. kurse ekspozita e tridhjetë në Al Assad National Library në Damask 2004. godine. Mori pjesë në më shumë se 300 ekspozita kolektive në vend dhe nëpër botë.
1999-2000. prezantoi performansën e sajë "Most svetlosti"( Ura e dritës) në urën në Mitrovicë.
Veprat e saja ndodhen në muze dhe galeri të ndryshme në vend dhe në botë në kolekcionet private. Është themeluese dhe kryetare e Art Forum-it.
Shpërblimet:
1976.- Mantova, Italia, Premio Nazionale R. Giorgi - medalia d' Argento
1976.- Mantova, Italia, Placeta San Benedeto
1990.- Piran, Slovenia, Ex Tempore
Dekoratat:
2002.- Dekorata e Lidhjes së Shkrimtarëve për projekat-performansin "Most svetlosti" ( Ura e dritës)
Prej 2004. - UNESKO patronati për projektet autoriale, koncepte dhe realizime të programeve të Art Forum-it.
Sërish më thotë si fanfarë festash pagane adhurimin e heshtshëm të vetës…është vargu të cilin e pata shkruar dikur dhe sot më tignëllon krejt ndryshe. Në ballafaqim dhe më vonë me absorbimin e punës dhe qëndrimit ndaj krijimtarisë së të tjerëve Dashuria më del fituese. Instrument nëse edhe kështu mund të thuhet, për relizimin e vetës, të vetvetës. Larg nga secila hamendje dhe etja të cilën ne e shuajmë në Cenobium-in tonë Kosovar është një botë e cila na do dhe të cilën duhet me e dasht. Natyrisht krejt ndryshe. Ajo botë është botë e krijimtarisë e cila buron nga burimi të cilin e quajmë shpësh …i dritës.
Një krijimtari unë e gjeta shumë afër Rahovecit, në Hoqë të Madhe ku e takova Z. Liljana Bursac. Nuk ishte vështirë të komunikohet me të sepse aty nuk kishte politikë, por kishte krijimtari të burimit të veçantë. U frymëzova me punën e saj, të nje gruaje shtatëimët por me një shpirt të madhë, tek sa realizonte projektin e UNESCO-s. Pashë punimet, katalogun dhe idet që pëlcisnin nga origjinaliteti. Puna e saj kaligrafike është ekspozuar në Balkan dhe nëpër botë dhe në çdo punim të saj qëndron vula e artë. Ajo punon me ngjyrë të arit dhe nuk është vështirë të identifikohet. Ajo punon me senzibilitet të veçantë dhe ma demonstroi në vepër atë që filozofi i njohur rus Nikolai Berdjajev ka shkruar dikur.
Jeta e re krijuese nuk mund të oscilon as majtas e as djathtas, në harmoni me anët e “globit”, por vetëm kah lartësia dhe thellësia, kah Shpirti.
Nikolaj Berdjajev
Në pamundësi për të shkuar në Beograd me ftesën e ULUS-it në ekspozitën e saj, REMINISCENCE (REMINISHENCAT), Punimet në letër, 22.11 - 05.12.2006. këtë shkrim (prezantim) po i kushtoj veprës së frymëzuar të Liljana Birsaq
Lijana Bursać
E lindur më 27.10.1946. në Kragujevc, Serbi.
Studioi në Akademinë e arteve pamore në Vjenë, mori pjesë në udhëtime studimore në SHBA, Gjermani dhe Francë. Është anëtare e ULUS-it prej 1972. Ekspozitat personale që nga viti 1971. në vend dhe jashtë vendit – ekspozita e parë në Galerinë Dom omladine në Beograd 1971. kurse ekspozita e tridhjetë në Al Assad National Library në Damask 2004. godine. Mori pjesë në më shumë se 300 ekspozita kolektive në vend dhe nëpër botë.
1999-2000. prezantoi performansën e sajë "Most svetlosti"( Ura e dritës) në urën në Mitrovicë.
Veprat e saja ndodhen në muze dhe galeri të ndryshme në vend dhe në botë në kolekcionet private. Është themeluese dhe kryetare e Art Forum-it.
Shpërblimet:
1976.- Mantova, Italia, Premio Nazionale R. Giorgi - medalia d' Argento
1976.- Mantova, Italia, Placeta San Benedeto
1990.- Piran, Slovenia, Ex Tempore
Dekoratat:
2002.- Dekorata e Lidhjes së Shkrimtarëve për projekat-performansin "Most svetlosti" ( Ura e dritës)
Prej 2004. - UNESKO patronati për projektet autoriale, koncepte dhe realizime të programeve të Art Forum-it.
Reminishencat
Reminishencat
Sot nuk di pse u zgjova me kujtimin për Egjiptin. Ndoshta pse mbrëmë isha duke e lexuar librin e Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS ( Murgjit dhe manastiret e shkretëtirave të Egjiptit). Ja këtë efekt e ka ëndrra. Atë që momentalisht nuk mund ta plotësojmë me këtë realitet (Zgjendërr) e kompenzojmë në udhëtime astrale (në Ëndërr) dhe natyrisht mesazhin e kuptojmë apo dekodojmë në gjuhën e kuptueshme duke e ditur kodin ëndërror. Dhe kujtoj mjerisht se në universitetet tona ende ligjërohet psikologjia në nivelin e eksperiminetit të Pavlovit dhe thonë së Intuita është koncept iluziv. Tragjedia qëndron aty se profesorët e importuar nga vendet me trashigimi psikologjike kolektive, të kazaneve ku të gjithë proletarët hanë me një vend dhe iluzionet, pikërisht koncepte dhe të bërat më bizarre sadiste ndaj popullit të vet. Kjo është pasoja, që lë gjurmë si gdhendja në gur.
Libri i Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS flet për historinë e sakrificës në rrugën e Zotit, të njërëzve të cilët me shekuj e kanë ruajtur traditën e krishterë, për të arrituarat e tyre shpirtërore dhe rrugën e Metanoies, pjekurisë shpirtërore, për themelimin e vendbanimeve, dhe luftën vetëmbrojtëse nga sulmet e Beduinëve.
Kisha Kopte Ortodokse e Shën Marisë Ikona e fluturimit në Egjipt,
14, Massarra street. Cairo, Kisha Al Muallaqah, Kajroja e vjetër
EGYPT
Ekziston një histori e regjistruar në shkrimet e ruajtësve të kësaj trashigimie dhe thuhet që Hally ishte i martuar me një grua dhe vdiç duke mos lënë pasardhës. Në bazë të ligjit hebre, vëllau i tij Jakobi e martoi gruan e tij dhe u lind Jozefi. Ky i fundit në Bibël nbdonjëherë quhet i biri i Jakobit, dhe në bazë të ligjit natyror dhe në kohë tjera i biri i Hallyt, në bazë të ligjit hebre i cili urdhëron që nëse njeriu martohet dhe nuk ka fëmijë, vëllau i tij e marton gruan e tij që të ketë trashigimtar për vëllaun e vdekur. i lindur i parë bëhet fëmijë i ligjshëm i vëllaut të vdekur dhe i atribohet atij.
Jozefi i cekur më lartë është i fejuari i Shën Mërisë .
Shën maria kishte një motër poashtu e quajtur Maria. Ajo është gruaja e Klooba-së dhe të Lusit, Simonit, Jakobit dhe Judës- dhe të gjithë janë përmendur në Bibël si vëllëzërit e Jezusit (në bazë të marrëdhënieve fizike Jezusit i bijnë kushëri).
Shën Maria u deklarua që të mbetet e virgjër dhe qëndroi në Tempull deri në moshën 12 vjeçare. Pastaj ajo u fejua me Jozefin me urdhërin e engjëllit të Zotit i cili i urdhëroi të gjithë që të mbledhin shkopinjë dhe të shkruajnë secili emrin e vetë në shkopin e vetë dhe t’i vendosin na Altar. Shkopi i Jozefit mbiu. Dhe ai e pranoi Virgjëreshën dhe e çoi në shtëpi. Gjithashtu thuhet që pëllumi u paraqit në shkopin e Jozefit pastaj fluturoi dhe u vendos në kokën e tij.
Në muajin e gjashtë, Zoti dërgoi engjëllin Gabriel si lajmëtër i lajmit të madh për Shën Marinë duke i thënë: "Përshëndetje, puna jote është e plëqyer dhe Zoti është me ty…puna jote në mesin e grave është e bekuar.... Ti do të mbarsesh dhe dhe do të lindësh djalin me emrin Jezus."
Gjashtë muaj kaluan që kur engjëlli i Zotit Gabrieli e priti Zacharian me lajmin e mirë se gruaja e tij Elisabeta do t’i lind atij një djal dhe ai do të quhet Gjon. KËshtu që Gjoni është gjashtë muaj më i vjetër se Jezusi.
Shën Maria vdiç më 21 Touba ( muaj kopt) në moshën 58 vjet, 8 muaj dhe 3 ditë.
Kisha e festoon ditëlindjen e saj më 1 Pashons, hyrja e saj në Tempul me 3 of Koiak, dhe vdekja e saj me 21 Touba.
Më 1 qershor (24 Pashons) kisha e festoon përvjetorin e arritjes së faniljes së shëenjtë në Egjipt.. Dihet se Familja e Shenjtë arriti në El Ferma në kufirin verilindor të Egjiptit (vendi sot I quajtur Port Fouad). Pastaj kaluan në Tal Basta (sot qyteti Zagazig )- atje arritën më 24 Pashonss. Kështu Zoti e bekoi tokën tonë dhe të gjitha idolet e vjetra egjiptiane u shndërruan në copëza që të kuptojnë qëndrimin në Bibël: " Atë ditë do të ketë në mes të vendit të Egjiptit një altar kushtuar Zotit, dhe një shtyllë të ngritur për Zotin pranë kufirit të tij. (Isaiah 19:19).
Shën Maria u ul nën hijen e një lisi. Jozefi e preku tokën me shufrën prej çeliku dhe aty buroi uji. Thuhet se njeriu i quajtur Kalloum u befasua me atë çka ka parë. Ai e ftoi Familjen e shenjtë në shtëpinë e tij ku më parë kishte zakon me iu lut idolëve.. Idoli u thye pjesë pjesë. Pastaj pridtërinjtë pagan kërkyan vdekjen e Jezusit.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi nëpër Belbeis dhe vazhduan për Menyat Genah afër qytetit të sotëm Sammanoud. Atje Jezusi bëri që të del burimi i ujit. Është ndërtuar një kishë në atë vend e quajtur Beekha Isous, ose i Froni i Krishtit; kurse tanni është e njohur si Manastiri i El Maghtas-it.
Familja e shënjtë kaloi nëpër luginën El Natroun dhe Zoti e bekoi atë vend dhe e mbushi me manastire dhe e populloi me murgji.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi në Ein Shams dhe El Matterya. Jozefi e kishte një shkop të cilin Jezusi e mbodhi dhe në atë vend uji buroi kurse shkopi u rrit në lis. Lisi El Matterya akoma jeton dhe ka më shumë se 2000 vjet.
Familja e shëenjtë kaloi nëpër vendin ku tani është e vendosur kisha Abou Serga në Kajron e vjetër.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi në Egjipin e epërm afër Samalout-it duke kaluar nëpër El Ashmouneen, malin Kiskam, Meir dhe malin Drinka në Assyout. Manastiri El Moharik ka një kishë antike në anën e shpëllës ku qëndroi Familja e shenjtë.
Të gjitha këto rrëfime sot i kujtoj me një ndjejë krejt tjetër, që të bëj një krahasim me forcën e mendjes së njeriut dhe fuqit që ka a asthuquajtura psikologjia personale. Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS ( Murgjit dhe manastiret e shkretëtirave të Egjiptit), flet për Charismaticus apo njeri i cili ka dhunti të hirit ngjashëm me Nurin e Sufi mjeshtërve dhe përderisa fenomenet të jashtëzakonshm te Murgjëve Kopt Egjiptian, janë të njohura si Thaumaturgi, tek sufinjtë mrekullitë e tilla janë të njohura si Keramet.Dhe ajo çka është e rëndësishme të ceket se nuk është regjistruar asnjë duel të Kerametit dhe Thaumaturgisë, nëse veëohet ajo e Mensur Hallaj në shek IX me priftërinjtë e Bagdadit, si në historinë e dueleve të nxënësit dhe mësuesit, Alistair Croëley dhe MC Gregor Mathers, dhe gruas së MC Gregor Mathers me Dione Fortune në shekullin XX, gjë që mund të jetë temë për Reminishencën II.
Sot nuk di pse u zgjova me kujtimin për Egjiptin. Ndoshta pse mbrëmë isha duke e lexuar librin e Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS ( Murgjit dhe manastiret e shkretëtirave të Egjiptit). Ja këtë efekt e ka ëndrra. Atë që momentalisht nuk mund ta plotësojmë me këtë realitet (Zgjendërr) e kompenzojmë në udhëtime astrale (në Ëndërr) dhe natyrisht mesazhin e kuptojmë apo dekodojmë në gjuhën e kuptueshme duke e ditur kodin ëndërror. Dhe kujtoj mjerisht se në universitetet tona ende ligjërohet psikologjia në nivelin e eksperiminetit të Pavlovit dhe thonë së Intuita është koncept iluziv. Tragjedia qëndron aty se profesorët e importuar nga vendet me trashigimi psikologjike kolektive, të kazaneve ku të gjithë proletarët hanë me një vend dhe iluzionet, pikërisht koncepte dhe të bërat më bizarre sadiste ndaj popullit të vet. Kjo është pasoja, që lë gjurmë si gdhendja në gur.
Libri i Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS flet për historinë e sakrificës në rrugën e Zotit, të njërëzve të cilët me shekuj e kanë ruajtur traditën e krishterë, për të arrituarat e tyre shpirtërore dhe rrugën e Metanoies, pjekurisë shpirtërore, për themelimin e vendbanimeve, dhe luftën vetëmbrojtëse nga sulmet e Beduinëve.
Kisha Kopte Ortodokse e Shën Marisë Ikona e fluturimit në Egjipt,
14, Massarra street. Cairo, Kisha Al Muallaqah, Kajroja e vjetër
EGYPT
Ekziston një histori e regjistruar në shkrimet e ruajtësve të kësaj trashigimie dhe thuhet që Hally ishte i martuar me një grua dhe vdiç duke mos lënë pasardhës. Në bazë të ligjit hebre, vëllau i tij Jakobi e martoi gruan e tij dhe u lind Jozefi. Ky i fundit në Bibël nbdonjëherë quhet i biri i Jakobit, dhe në bazë të ligjit natyror dhe në kohë tjera i biri i Hallyt, në bazë të ligjit hebre i cili urdhëron që nëse njeriu martohet dhe nuk ka fëmijë, vëllau i tij e marton gruan e tij që të ketë trashigimtar për vëllaun e vdekur. i lindur i parë bëhet fëmijë i ligjshëm i vëllaut të vdekur dhe i atribohet atij.
Jozefi i cekur më lartë është i fejuari i Shën Mërisë .
Shën maria kishte një motër poashtu e quajtur Maria. Ajo është gruaja e Klooba-së dhe të Lusit, Simonit, Jakobit dhe Judës- dhe të gjithë janë përmendur në Bibël si vëllëzërit e Jezusit (në bazë të marrëdhënieve fizike Jezusit i bijnë kushëri).
Shën Maria u deklarua që të mbetet e virgjër dhe qëndroi në Tempull deri në moshën 12 vjeçare. Pastaj ajo u fejua me Jozefin me urdhërin e engjëllit të Zotit i cili i urdhëroi të gjithë që të mbledhin shkopinjë dhe të shkruajnë secili emrin e vetë në shkopin e vetë dhe t’i vendosin na Altar. Shkopi i Jozefit mbiu. Dhe ai e pranoi Virgjëreshën dhe e çoi në shtëpi. Gjithashtu thuhet që pëllumi u paraqit në shkopin e Jozefit pastaj fluturoi dhe u vendos në kokën e tij.
Në muajin e gjashtë, Zoti dërgoi engjëllin Gabriel si lajmëtër i lajmit të madh për Shën Marinë duke i thënë: "Përshëndetje, puna jote është e plëqyer dhe Zoti është me ty…puna jote në mesin e grave është e bekuar.... Ti do të mbarsesh dhe dhe do të lindësh djalin me emrin Jezus."
Gjashtë muaj kaluan që kur engjëlli i Zotit Gabrieli e priti Zacharian me lajmin e mirë se gruaja e tij Elisabeta do t’i lind atij një djal dhe ai do të quhet Gjon. KËshtu që Gjoni është gjashtë muaj më i vjetër se Jezusi.
Shën Maria vdiç më 21 Touba ( muaj kopt) në moshën 58 vjet, 8 muaj dhe 3 ditë.
Kisha e festoon ditëlindjen e saj më 1 Pashons, hyrja e saj në Tempul me 3 of Koiak, dhe vdekja e saj me 21 Touba.
Më 1 qershor (24 Pashons) kisha e festoon përvjetorin e arritjes së faniljes së shëenjtë në Egjipt.. Dihet se Familja e Shenjtë arriti në El Ferma në kufirin verilindor të Egjiptit (vendi sot I quajtur Port Fouad). Pastaj kaluan në Tal Basta (sot qyteti Zagazig )- atje arritën më 24 Pashonss. Kështu Zoti e bekoi tokën tonë dhe të gjitha idolet e vjetra egjiptiane u shndërruan në copëza që të kuptojnë qëndrimin në Bibël: " Atë ditë do të ketë në mes të vendit të Egjiptit një altar kushtuar Zotit, dhe një shtyllë të ngritur për Zotin pranë kufirit të tij. (Isaiah 19:19).
Shën Maria u ul nën hijen e një lisi. Jozefi e preku tokën me shufrën prej çeliku dhe aty buroi uji. Thuhet se njeriu i quajtur Kalloum u befasua me atë çka ka parë. Ai e ftoi Familjen e shenjtë në shtëpinë e tij ku më parë kishte zakon me iu lut idolëve.. Idoli u thye pjesë pjesë. Pastaj pridtërinjtë pagan kërkyan vdekjen e Jezusit.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi nëpër Belbeis dhe vazhduan për Menyat Genah afër qytetit të sotëm Sammanoud. Atje Jezusi bëri që të del burimi i ujit. Është ndërtuar një kishë në atë vend e quajtur Beekha Isous, ose i Froni i Krishtit; kurse tanni është e njohur si Manastiri i El Maghtas-it.
Familja e shënjtë kaloi nëpër luginën El Natroun dhe Zoti e bekoi atë vend dhe e mbushi me manastire dhe e populloi me murgji.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi në Ein Shams dhe El Matterya. Jozefi e kishte një shkop të cilin Jezusi e mbodhi dhe në atë vend uji buroi kurse shkopi u rrit në lis. Lisi El Matterya akoma jeton dhe ka më shumë se 2000 vjet.
Familja e shëenjtë kaloi nëpër vendin ku tani është e vendosur kisha Abou Serga në Kajron e vjetër.
Pastaj Familja e shënjtë kaloi në Egjipin e epërm afër Samalout-it duke kaluar nëpër El Ashmouneen, malin Kiskam, Meir dhe malin Drinka në Assyout. Manastiri El Moharik ka një kishë antike në anën e shpëllës ku qëndroi Familja e shenjtë.
Të gjitha këto rrëfime sot i kujtoj me një ndjejë krejt tjetër, që të bëj një krahasim me forcën e mendjes së njeriut dhe fuqit që ka a asthuquajtura psikologjia personale. Otto F. A. Meinardus, MONKS AND MONASTERIES OF THE EGYPTIAN DESERTS ( Murgjit dhe manastiret e shkretëtirave të Egjiptit), flet për Charismaticus apo njeri i cili ka dhunti të hirit ngjashëm me Nurin e Sufi mjeshtërve dhe përderisa fenomenet të jashtëzakonshm te Murgjëve Kopt Egjiptian, janë të njohura si Thaumaturgi, tek sufinjtë mrekullitë e tilla janë të njohura si Keramet.Dhe ajo çka është e rëndësishme të ceket se nuk është regjistruar asnjë duel të Kerametit dhe Thaumaturgisë, nëse veëohet ajo e Mensur Hallaj në shek IX me priftërinjtë e Bagdadit, si në historinë e dueleve të nxënësit dhe mësuesit, Alistair Croëley dhe MC Gregor Mathers, dhe gruas së MC Gregor Mathers me Dione Fortune në shekullin XX, gjë që mund të jetë temë për Reminishencën II.
Sunday, June 03, 2007
Nga takimet e 44-ta te Poezise ne Sarajevo- 2005
Prezantimi me poezi ne Teatrin Kombetar te Bosnies dhe Hercegovines
Me Radivoj Sajtinac dhe Saban Sarenkapic
Me Refik Licina nga Suedia
Me Saban Sarenkapic ne Shkollen e mesme Katolike ne Sarajeve
te pelqyera
Guri i vjeter me motive te hardhise nga viti 200 te eres se re ( Ne oborrin e Teqes se Madhe-Halveti) ne Rahovec
Pjergulla e dyte me e vjeter ne Ballkan pas asaj te Hilandarit (ne oborrin e Teqes se madhe Halveti- afro 280 vjet) ne Rahovec,
Ne apartmanin e Dives se Muzikes Shqiptare, Nexhmje Pagarusha dhe Fahredin Shehu
Subscribe to:
Posts (Atom)