Poezi dedikuar Fahredin Shehut, nga Ruud Mutters, Dronten, Holandë

TO FARADIN

On a day you learn the subtle difference
Between holding hand and chain your soul
You learn that love doesn’t mean to learn
You learn that company doesn’t mean security

You find out that kiss is not a contract
A gift is not a promise
With your head up and your eyes wide open
You learn to trust on a day
Because tomorrow is unsure for plans
After a while you learn that even sunshine
Burns if you get too much of it

So you have to plant your own garden and nourish your own soul
And don’t wait for the miracles from outside
Then after a while you know
That you can keep up and you feel strong and you really have value

And you learn and learn

By every goodbye you learn…

The Wing of Seraphim

two poems in English

Fahredin Shehu
August 2007, Prishtina, Kosovë



BLUE HEMOGLOBIN


They have tailored two spirit measures
To layer on the body we drive

The peak of pain and scream
Is the same both as to male and female?
And it’s androgynous
Just as life

The tongue again is knotted
And can’t say the price of suffering life
That doesn’t have gender
Just as life

We have blue hemoglobin
Because we have to say the song of peacock
And lay them dormant in the hearts
That doesn’t have gender
Just as life




DUNA

I asked to teach me the living human life and not to be disgusted
Bye their ignorance

Flowers of Acacia and Lavender to not be frightened by my human form

You taught me that you can vainly love human
Because he burns your heart
And do not allow to resurrect as phoenix

KRAHU I SERAFIMIT

Libri më i ri

© by Mahmud Farschian,

Mutation

ﻥ

© Fahredin Shehu
Gusht 2007
Prishtinë

Fjala e autorit


Nëse ke menduar se se do të lexosh vargjet të cilat mësohën përmendësh vetëm se kanë urti në të, apo ke menduar se këto poezi janë shkruar vetëm të dëshmojnë se autori flet ndryshe nga të tjerët, vetëm sa je duke e krijuar edhe një iluzion duke i palaur ato si rrasa tektonike dhe duke e ngurtësuar shpirtin deri në substancën bilogjike të tij.

Ky libër është shkruar me të vetmin qëllim, që të evokoj apo shokoj Jezusin e fjetur në ty, ta gjëj atë nuse të fjetur dhetë heshtur në ty e që i thoni dashuri, ta kthej qetësinë e Budës së fjetur në ty, ta zgjoj Abarahamin tënd, duke kërkuar anën e djathtë të diellit, ta kthjelloj Muhamedin tënd të hutuar dhe të të rrëfej se ti vlen, se ti je avangardë, ta të rrëfej se deri sa ti fle dikush të donte dhe t’i dhe kullone të njejtin hemoglobinë në torkullin kosmik, se dikush mblidhte polenet e rrushit të artë që të ta shuaj etjen, se dikush mësoi për ty dhe u ngarkua me barën e njohjes pastaj të ta bej me të lehtë kalimin nga toka në qiell, se dikush i sprovuara nga Apsarat ( zanat me gjinjë të mëdhenjë në mitologjinë hinduse), nuk u flijua kot, se dikush shkoi majtas deri në anën e pasme të diellit për t’u pjekur dhe aritur metanoien.


Këtu është shkruar ashtu si heshtim në mënyrë kolektive, këtu ëshë shkruar vetëm se nuk kam mundësinë tjetër ta rrëfej se t’i kanë prerë dy fustane të shpirtit, këtu kam shkruar të zgjoj melodinë e humbur apo të shukatur. Edhe ti je këngëtarë i cili i ngjallë partiturat kosmike dhe i shndërron në melodi simfomike, këtu është shkruar sepse këtu ka dashuri, një fenomen i cili është bërë turp të permëndet e lere më të bëhet.

Ani, do të mbetemi tok në mes, derisa të na përkujtojnë me shembjen e rrufesë në qenien e trazuar kolektive.

Fahredin Shehu
Viti 2008
sipas atij të cilin marrëzia juaj e ka kryqëzuar
Dardani

Ciklet

I. Poleni i rrushit


II. Hemoglobinë


III. Homo gnosticus

IV. Apsara

V. Majt, kah ana e pasme e diellit

SHUMESI E PADUKSHME

Sirrat Qypri

Sirrat Qypri

Pej kurbanit gjak me derdh
Mallin me ruejt evlad e shpi
Sirratin me kalue pa u hedh
Si melaqi n’gajb krahet me i shtri

N’kët derexhe kush po mbrrin
Tona sendet me i kalue
Rahmet t’Tij kush arrin
Si burak me fluturue

Sa sirrate i humbëm kot
Kimetin nuk ja dijmë Rrahmanit
Veç Qyprija asht për mot
Texheli bohet n’sy t’insonit

Kur emri i Tina e thot Kun
Ja me le ja me rrnue
Nuk pyt dot fe je kun
Ti hamendesh a me madhnue

Esma -n e madhe me takva
Tue e than si i gati lum
N’det t’madh me sevdah
Tue u kthye me Kajjum

_____________________
Urra ku kalojne shpirterat
Bota e msheft
Manifestim e dukshme ashiqare
Fjale arabe KUN dmth Behu
Dmth dhe behet nga ajeti kur’anor
Dmth Emri- esmaul husna
Besim i perkushtum
dmth: Ai I cili mban, Token dhe qiellin dhe krejt cka ato perfshijnë

SEMA

Sema





Natë e bekume yjeplot
Tuj vallzue me sevdah
Bosh jam sonte s’hapem dot
N’dryna rrnoj ja Allah

Nji jëlldëz më përshëndet
N’ball m’nalet xixëllojë
Fëmijnin plot shëndet
Sa me mall po e kujtoj

Tash tabutin shoh përditë
Dhe Allahin e përmendi
Për tona t’tjerat s’du me ditë
As për njeri e asnji sendi

Valet e Krijimit

Valet e krijimit

Mmmmmmmmmm
Mmmmmmmmmm
Mmmmmmmmmm
Mmmmmmmmmm

Krejt po shkoj tu fluturue
Leckë e lehtë në hava
Valë valë tu notue
Lumnin teme kush se ka

Me ju sonte m’u bashkue
Shpirti jem ka nji hall
Tufa tufa me ju çue
Dashnin teme me kaq mall

M’u marr n’gryk tuj përlot
Gzimin këtë kush ma thotë
Sikur dielli n’vakt drekës
Si nur mu’mini n’vakt t’dekës


Mmmmmmmmmm
Mmmmmmmmmm
Mmmmmmmmmm
Mmmmmmmmmm

Vaji i Ramazanit

VAJI I RAMAZANIT

jam gjymtuar Lirë nuk kam
ta vajtoj kete truall kudo errë
feste eshte Ramazan Mubarek
qyteti ne terr denes arome feste s'ka

disa gote me uje e ca hurme te embla dhe rrush
luget ne sofer kendojne simfonikisht
iftar behet me shprese te begatise
e cila moti ketu nuk parakaloi

imami shpall itijkafin lut xhematin
mos t'e pengoj uje tek pi agjeruesi
ne nje dhome te xhamise se renovuar
Zotit t'i bej kater T ( Tevbe, Tesbih, Tehmid, dhe Tekbir)

femijet Bajramin po e presin
tesha te reja duarte sheqerka plote
prinderit me ftyra te qullta prej loteve
si teshat e varura ne tel pyesin si ta plotesojne ate gezim

shpirti ma kendon dhembjen tone
me tone te heshtura e sy te perlotura
jam garib ne truallin ku jam lind
lus Allahun kemishen me lot e lag per te saten here



Nga Fahredin Shehu

FIRDEUS

Firdeus

Pas kalimit nëpër troje
Smaragd jeshil e të ftohtë
Tue shkel sipër nëpër mbloje
T’vendit t’nalt e të ngrohtë

Hyri t’njoma të shoqërojnë
Me venë t’kuqe të gostisin
Kupa t’plota të shërojnë
Kryt dhe dhembjen ta bitisin

Erë moshusi tuj përhap
Me sundus boj bari t’njomë
Me hare tuj shku me vrap
Dertin tjetër ktu se kom

Gojës amberlinë i vie era
Tomli i ombël me mjalt derdhet
Ton ksaj pune si dihet vlera
Gjithë kjo bot më shkapërderdhet

Per Librin KUDILEMA te SABAN SARENKAPIC

Kudilema
MATICNI MLJEC

Kao predgovor pogovora

Zatim su godine prosle a mozda i vekove da me ova ljudska tvorevina nadje zanesenog pri obilasku starog mosta Mostarskog sa progutanim pitanjem, jel ja to nadjoh javu koju sam nekada sanjao ili me je taj san tragao eonima da mi se predoci ljepotom svojom koja ce ljepota podsticati dusevno spajanje ili ciscenje.

Onako kako kisiku i vodoniku trebaju 150 000 000 godina da se spoje bez sunceve svetlosti, bas tako se duse nase " skrojene u tvarnom telu dok su vidne…" da bi se prisetile negdasnjeg sastaka u Ezelu, u netvarnom stanju "… Zivima su dve duzine duse skrojene" potrebni mozda ono sto mi obicni smrtnici nazivamo ZIVOTIMA.

Kad aje veliki ucitelj Isocne Mudrosti (Hiqmat al Ishraq) Suhrawardi Maqtul, pisao svoju knjigu i odjednom zastao, trebalo je vremena da bi Vaga usla u sazvezdju Sunca, da bi on nastavio svoje delo, ili pak se prisetimo Rumija … da je potrebno vreme da se mljeko u krv pretvori., tako je ovom delu bilo potrebno vreme da nastane, nazvali mi to Kader ili Sinkronicitet.

Kudilema kao da je uporno cekala starca zelenih suma koji zivi u tjelu mladica da prepoje praiskonsku pesmu namirisanu amberom, nakvasenu Kevserskim vodama, i napojenu Firdeuskim peharima vina. Sarenkapicevo majstorstvo je filigranski rad pcela dok i sama ona ne zna od koliko je cvetova napravljena jedna jedina kap meda, ako mi se dozvoli da ovako prafraziram Upanisade.

"Koga dotakne poezija nikad nece zaboraviti od cega je pobegao " Sarenkapic je u potki poezije tkao prozu, modroscu, smeloscu, iskustvom i onim sto bi Rene Gueneon nazvao Intuitivnom Inteligencijom.

Kada se sace napravi tek tada se moze medom puniti. A mukotrpan je taj posao prijatelju, a pre svega inteligenti.

Tako kaligraf, pesnik i attar (citaj spravljac parfema) je godinama cekao bljesak s neba da sretne kaligrafa, pesnika, i attara da decenijama kasnije pise uporno o njemu. Dali se ovo moze nazvati koincidencija?

" nije mogao uspeti u cinovnickoj hijerarhiji jer je ostao nelicemerni prijatelj ljudi"

Ovaj trinom, tri estetske vrednosti razlicitog medija u jenom ljudskom entitetu u raznim vremenskim razdobljima, koje ih deli vreme i opet ih vreme spaja, koje ih deli mesto i opet ih mesto spaja. Da li se ovo moze nazvati koincidencija?

" Pesnici su izaslanici ljepote, nemira i sklada, trojstva koje poznaje samo umetnost ljubavi"

Da li se ovo moze nazvati koincidencija?

Da li se moze pisati bez ljubavi?

Zejna je pak zena puna sebe, puna njoj-stva koja prepoznaje idealno, ljudsku nemoc jer to dozivljava na svojoj kozi.

Nemoc je bespolna, Androgina, i ona kaze " U nemoci je svaki vrisak isti niti je muski niti zenski"

Svojom skromnoscu ipak zna da nije lako biti majka. To ce nosoti dugo kao neiscjeljiviu ranu.

…Sulejmana odvedose u Galiciji a ona ostade sama da kucu svog ahlaka cuva. Ne popusti Zejna da se Hanka igra njenom cascu i odlucno odbije selam od Hanefije, siledjije kojeg ce ona dokrajciti puskom radi svog obraza, odmah posle toga podoji Kuriju cerku svoju I muskog evljada povede komsiji Zadi nerotkinji da bi u hapsanu zavrsila.

Hurem ko golub glasonosa ce saopctiti da od Sulejmana ni traga od tijela progutalog u boju.

Zejna ce tugovati bisernim usklikom i podvuci zlatnu crtu pateticnosti, bola i vapaja za ljubav i da ta ljubav zivi u simbiozi sa bolom.

" Ko ce meni s pusta praga otsad ici u dzamiju, ko se mesat medju ljude, ko predstavljat musku kapu kad se miru posvadjani"

Zar ovo nije Muhur, koji zapecacuje istinski nedostatak voljenoga sa prizemnim jezikom vrhunskog osecanja.


Kraj


Pismo



Draga matice (citaoce) ostavljam te spokojno da uzivas u delu koje puca od originalnosti ko zreli nar, koje pulsira u srcu stvarajuci kosmicke valove spokojstva koje vibriraju nasu zaboravljenu, stidom izgovorenu i ko greh skrivenu rec LJUBAV u predelima svih poznatih i nepoznatih dimenzija.



Ona trlja lampu naseg srca probudjujuci latentne duhove, evocira secanje ko vapaj Ney-a i kap je okeana nebeskog, pljusak kisni koji se vraca moru tvom u zagrljaj, da oseti svoju velicinu u malenkost, da oseti tvoju velicinu.



I ovaj pogovor je samo poj infrasonicni za mikro i makro kosmicka treperanja. Padam ti ko latica bele ruze cuvajuci tajnu neizrecivu svetu nehajnome da me gaze lahke noge dzenetski hurrija u duhu tvom pred delom koje je prelepo za telo i dusu.


ISPRED OGLEDALA

Da je ova knjiga nazvana Parfimerija Dusa, surma ili amber, niukom slucaju ne bi zbunila citaoca jer za razliku od moje Nektarine koja zvuci nebeskim melodijama Kudilema mirise nebeskim dzulsujima i traganje za bezimeni miris u Kudilemi slicno je traganju za izgubljenu parituru ljubavne pesme, bezimene pesme ne bas slucajno i dockan nazvane Nektarina.

"Vreme je proteklo od zabludne smrti Huremove da ovog suocenja, ostace upamceno ne zbog zla, nego zbog nepromenjivosti nase duse prema zlu"

Pa da zavrsimo

I moje kristalne suze se istopise

U nebeski napitak se pretvorise

Da opiju zaljubljenog u ljubav




Maj 2005.