Monday, September 28, 2009

(Kushtuar Fahredin Shehut për poezinë "A honeycomb")

Për Fahredin Shehun



I was doubting whether to raise my hand to call your name,
As it for me would be fame, while for you a shame.
*
I was thinking deeply whether to join or not,
But I am too afraid I might get a shot.
*
I was planning to draw myself by you,
But for sure the pen would get a flu.
*
I was laughing melancholically for the poetry was in a level of high,
Then it stoppped me laugh, and constantly made me cry.
*
I must now say goodbye,
Cause any additional word would be a lie...

Arthifikanti, 20.08.2009
http://ajoni.blogspot.com/

shkrim nga Prim. Dr. Salajdin Jagxhiu

Re: The Vatican Purposes to Evangelize Kosova
Post by engers on Apr 3, 2008, 4:28pm

Mesazhet përçarëse e ofenduese

Nuk po munden pa përmendë edhe një “Margaritar” të Dom
Shan Zefit, si vijon: “Po të mos is**t ju katolikët e Kosovës,
po të mos is**t ju me shekuj që e keni mbrojtur këtë vend
dhe keni dëshmuar se jeni para të tjerëve që e shkelën këtë dhe, a mendoni se do të kishte pavarësi”, i ka pyetur ai dhe është
përgjigjur vet, “Kurrë”. Për këtë citat nuk kam Koment!
Me këtë rast, Dom Shan Zefin, kisha me përkujtua vetëm për
shkrimtarin tonë të madh Naim Frashërin, i cili ka qenë mysliman i
devotshëm, por me veprat e veta ka frymëzuar gjeneratat me atdhedashuri dhe humanizëm. Kam mbetur gojëhapur, kur
lexova porositë e Dom Shan Zefit, kancelarit të Ipeshkvisë
së Kosovës, me rastin e meshës në famullinë e
Karvansarisë, në nderim të Shen Masjanit.
Militantizmi i tij më përkujtoi Ipeshkvinë e Kishës Ortodokse Serbe të Malit të Zi, Amfillotije. Prej besimeve monoteiste,
Katolicizmin dhe Islamin, kam konsideruar si fetë universale.
Ndërsa Ortodoksizmin, si fe nacionaliste, pasi që çdo komb ka
Kishën e vet autoqefale. Mesazhet e Dom Shan Zefit, më tingëllojnë, me frymë antikombëtare, jo tolerante, përçarëse dhe ofenduese për besimtarët mysliman. Deklarata e tij: “Dua të
them, po vjen koha OSE – OSE, mos mendoni se do ta shpëtojnë këtë botë shqiptare, thashethemet dhe besëtytnitë e rreme. Do ta shpëtojë vetëm e vërteta, do ta shpëtojë vlera, do ta dëshmojë të vërtetën”.
Me këtë shprehje OSE – OSE, mos ka planifikua Dom Shan
Zefi, të ndërmerr fushatën e kryqëzatave të shekullit të
mesëm, në trevat e Kosovës. Jemi dëshmitar të konvertimeve
sporadike prej Islamit në Protestanizëm, në Kosovë, sikundër që edhe të konvertimeve prej Katolicizmit në Islam, nëpër Europë. Konvertimet individuale janë çështje personale dhe askush nuk ka të drejtë të përzihet.
Mirëpo, imponimi dhe insistimi, sidomos nga një nivel institucional, është sa i padëshirueshëm, aq edhe i rrezikshëm për mjediset me konfesione të përziera.
Dua të citoj edhe një thënie të Dom Shan Zefit: “Krishterimi është jeta, është gëzimi, është gjithçka për ne. Prandaj nuk mund të na
luhatin ideologjitë e kohës, nuk mund të na luhatë gjithçka që ka ndodhur, gjithçka u imponua me dhunë”. M’u përkujtua elaborimi i para 20 viteve të historianit dhe drejtorit të Institutit të Historisë
në Prishtinë, prof. Dr. Hysës, për shkaqet e konvertimit masiv të popullatës shqiptare në fenë Islame. Ai thotë se popullata Shqiptare, gjatë sundimit të Perandorisë Bizantine, është trajtua në mënyrë shumë brutale nga sunduesit, duke u konsideruar
si qytetar i rendit të dytë.
Kështu që okupimin nga pushtuesit Osman, ata kanë përjetua si “çlirim” nga terrori bizantin. Me konvertim në Islam, ata kanë shprehur distancimin e tyre nga torturuesit e mëparshëm. Përndryshe, si mund të interpretohen faktet që “konvertimi me dhunë”, prej të njëjtit okupues, nuk ka ndodhur tek populli grek,
serb, bullgar dhe rumun, të cilët kanë ndërruar rolet si sunduesit bizantin.
Po ashtu prej prof. Dr. Hysës, që është studiuesi i historisë, shumica e popullatës Shqiptare, që në atë kohë ka jetua në Kosovë, kanë qenë i besimit Ortodoks. Sipas projektit të Dom Shan Zefit, “Që shqiptarët mysliman, duhet të kthehen në fenë e të parëve të tyre”, del se duhet të konvertohen në fenë Ortodokse e jo Katolike.
Një besim që me shekuj është ngulitur në vetëdijen e
popullit shqiptar, një besim që e kultivojnë mbi një miliardë
njerëz, nuk është as lehtë dhe as e nevojshme që të lëkunden
nga themeli.
Një zyrtar i lartë i Ipeshkvisë Katolike për Kosovën, kur për fenë Islame, shprehet me epitete: “Besëtytni”, “Ideologji”, “Thashethemet”, “Ata që nuk
kanë besim”, ai veç ka kaluar rubikonin! Këto janë fyerje të
rënda, për pjesën më të madhe të kombit Shqiptar, të fesë
Islame. Unë si intelektual, kam njohuri elementare për Krishterimin dhe Judaizmin.
Te fetë monoteiste, shumica e doktrinave përputhen njëra
me tjetrën. Përse na duhen përçarjet, përse aq jo tolerancë
ndaj besimit tjetër! Nuk po munden pa përmendë edhe një “Margaritar” të Dom Shan Zefit, si vijon: “Po të mos is**t ju katolikët e Kosovës, po të mos is**t ju me shekuj që e keni mbrojtur këtë vend dhe keni dëshmuar se jeni para të tjerëve që e shkelën këtë dhe, a mendoni se do të kishte pavarësi”, i ka
pyetur ai dhe është përgjigjur vet, “Kurrë”. Për këtë citat nuk kam Koment!
Me këtë rast, Dom Shan Zefin, kisha me përkujtua vetëm për shkrimtarin tonë të madh Naim Frashërin, i cili ka qenë mysliman i devotshëm, por me veprat e veta ka frymëzuar gjeneratat me atdhedashuri dhe humanizëm.
Shqiptarët gjithmonë mburren (Si, shprehet Fahredin Shehu), me fakte që posedojnë “tolerancë gjenetike”, me fenë, jo vetëm
brenda kombit, por kanë qenë ndoshta i vetmi popull që gjatë Luftës së Dytë Botërore, duke rrezikuar jetët e tyre, kanë shpëtuar Hebrenjtë nga gjenocidi nazist. Po ashtu, personalisht mburrem që e kam miqtë shqiptarë katolik e ortodoks, që shumë e respektoj dhe më respektojnë.

Prim.Dr. Salajdin Jagxhiu

http://illyria.proboards.com/index.cgi?board=kosovokosovadardania&action=print&thread=3829

Sunday, August 30, 2009

http://www.rahoveci.info/showthread.php?p=4403

Originally Posted by Agim METBALA
Nga Amerika e largët, miku im - enigmati - gjëzëtari Xhevat Ruhani, ma dërgoi anagramin - ndërrimorin, kushtuar poetit të ri e me shumë perespektivë (është rahovecas), të cilin me kënaqësi po ua përcjell lexuesve të "sofrës sonë"...


AH! E FSHEHUR DIN
është kjo botë jona,
që neve sonte ky burrë
na solli në mendjet tona!

Zgjidhja?.........................

FAHREDIN SHEHU!?
__________________
Ndonjëherë heshtja flet më shum se sa fjala!..

Wednesday, August 19, 2009

Ajn Shin Kaf

Oh God
With pleasure I have learned every letter of the universe

each point I set in a row
and made a necklace for my Eve
by every knot set up…
to kiss with the entire male potency
to heal the ancient human wound
to mumble while I mention
her name that opens the gate of secret
to squeeze my heart
to produce the liquor of love
to fill the cup of the tulips
and drink until the clock hand is broken
until the sunset and raise of the moon
until I extinguish and unaware…
I’m I or not…?
His breath only a breeze in this planet
or a paradise image
replenished with Love.

Tuesday, August 18, 2009

AJN SHIN KAF

per ata qe e vizitojne kete Blog, po ju shkruaj ne dialektin GEG sepse keshtu shkruhet dashnia me AJN SHIN KAF. A, SH, K...ASHK- jane germa te bukura arabe qe tregojne per dashni





Tona harfet e kaninatit
Mësova me qejf ja Allah

Tona noktat i rendita
Xherdanin bona pë Havën teme
Ta rendoj me secillën nyje
Ta puth me ton kyvetin e mashkullit
Ta shëroj plagën e moçme t’insonit
Të belbzoj tue përmend emnin
E saj qi m’hap bab-in esrar
Me e shtrydh kalbin tem
Musht dashnie me prodhue
Me mush kupa prej lale
E me pi derisa orës i thyhen akrepat
Derisa dielli ulet e hana çohet
Derisa bohem fani dhe s’di
A jam apo nuk...
Fryma e Tina veç puhi n’tokë
Apo veç ni syret xheneti
Mushur me dashni.

Wednesday, May 13, 2009

Matrikset e zeza


Matrikset e zeza

Ata të cilët e njohin veprën e Khalil Gibran-it mesiguri kanë hasur në vargje të tij

Për të cilat kam shkruar më herët se pothuaj i ka shkruar për ne duke ma pamundësuar që as të shtoj e as të heq gjë.
Letërsia jonë me duket se është e vetme e cila në historinë e sajë të amputuar dhunshëm përpiqet ta harroj një grup autorësh të cilët shkruan edhe në burgje edhe në manastire edhe në kasha edhe në xhami edhe në teqe… ka shumë prej bejtexhinjëve e derit e Arshi Pipa, Fredrik Rreshpja e më tej.

Mediet tona tani e bëjnë të njëjtën gjë duek amputuare artin me promovimin e politikës siluetë.

Mospasja e Universitetit shkencor është një dëshmi se prodhimi i kuadros edukative nuk e ndërton një shoqëri
Natyrisht nuk flas për cilësinë e kuadrove.
Fakti që me një temë magjistrature djetra individë magjistrojnë kumbon më zëshëm se sat ë pajtohesh me mjerimin e ky ndosh vetëm atëherë kur pajtohesh me injorancën dhe këtë e mbulon me zë.
Injorantët janë të zëshëm duke artikuluar mendimet e huaja sit ë vetat mirë zëshëm me entuziazëm dhe passion.
Kjo stimulon pasthirmat ato të zëshme natyrisht shumë të zëshme. Kuku kuku kuku!!!

“ injorantë, të lumit ju gjatë jetoni të liruar nga barra e dijes. Nga prangat e përgjegjësisë të cilat krijohen nga kjo dije”

Kush ia ndali volumin e zërit intelektualëve? Pse ata vdesin urie? Pse ata heshtin? Ku janë këta? Thonë se u duhet një mjeshtri. Mjeshtri menaxhuese.
“Menaxhimi i vërtetë i vetës intelektuale arrihet çdoherë duke krijuar alternative simultanisht me njëtrajtshmërinë jetësore-në njëtrajtshmërinë e karierës intelektuale”.

Intelektualët flasin idhujtaria bashkëkohore e okupoi shpirtin e njerëzimit. Tash nuk ka Zeus, Brahma, Amon Ra, Shamash, Uzzat, Adonai, Shang Di, Omikami Amateratsu, dhe lista vazhdon në pambarim, tai ka kredit kartelë telefon mobil, kompjuterë, qenë dhe maca nën sqetull. Njeriu beson tani në kulte të reja. Vetë i krijoi.
Moda Muzika Inxhinjeringu gjenetik, pesticidet, herbicidet, homocidet, gazetat librat komplotiste, antiage kosmetika, preparate kundër obesitetit; këto gjernerojnë kryePerendinë në kierarkinë pagane bashkëkohore, Paranë.

Del se njeriu i çdo epoke në kunitesencën e tij është pagan, sepse e ka më lehtë nga cytja e mbrendëshme utilitare – instinct bazë- ta absorboj një atribut të Njëshmërisë. Edhe kur ka të bëj me Zotin e vërtetë- ta admiroj so Zot.

Në ambient të këtillë agresiv intelektualit i këshillohet durimi. Po ka dy lloje të durimit
Durimi i dhunshëm dhe durimi durimi i vullnetshëm.
Këto dallojnë bë substancë; në të parin mbretëron shpresa e ashpër, e pamëshirëshme, në të dytin shpresa e dyshuar në vete. E gjithë kjo është segment i jetës-segment i pandashëm-ekstremitet i sajë- nëpër jetë kalohet me këmbën e durimit dhe shpresës- pak janë ata të cilët jetojnë në Tash.

Jeta ec drejt dështimit- regresit dhe drejt kuksesit- progresit pamëshirshëm-nuk të prêt të mendohesh, çasti vlen sa jeta. Jeta është çasti- aty fshihet kodi gjenetik i jetës- në çast.

Kur kam shkruar Nibiru- Fragmente nga libri i zi, në formë poetike- kam menduar që hija e zezë e cila gufon nga matrikset e zeza të secilit individ, të reflektohet në qenien e lexuesit- apo t’i shërbej si pasqyrë ku mund të shikohet qenia e tyre si shikohet dielli në pasqyrën e hënës.
Vetëm ballafaqimi me hijen e vet na mëson për vetën ato lekcione të cilat nuk i gjejmë dot në libra, tek njeriu apo cilado gjallësë me e ulët se gjitarët.

Ai i cili është në gjendje të ballafaqohet me hijen e vet ai as që lodhet ta bëj këtë - çdoherë “Nesër” bëhet shpresa e pambarimtë. Ai mendon sëpari vetën, pastaj çastin, pastajh të tjerët, bëhet i zëshëm dhe model i keq për gjeneratën pasuese. Vetëm me zë mund ta mbuloj heshtjen – urtësia flen në heshtje,heshtja flen në zemër dhe e përkund dashurinë në djepin e sajë.


As gatuhet një vepër e as ndërtohet një kështjellë pa dashuri.
Të gjitha krijesat e Zotiti janë një fmailje…më i miri prej jushë është ai i cili më së shumti i sjell dobi kësaj familjeje- Hadith.

Kush është mësuar të dashuroj- vështirë e ka të ç’mësohet
Vetëm kështu buron drita nga matrikset e bardha, por edhe nga ato të zeza