Tuesday, March 12, 2013

Mbretëresha Makeda- Balkis





Letrën tënde ma solli pupëza.
Ajo fillonte me emrin e madh që
më urdhëronte ardhjen e pakusht.
Ecja me nxitim.
Karvani ishte i gjatë,
me ngarkesë të praruar,
Balsam, perla nga Oqeani i Indisë,
amber, storax dhe temjan Jemeni,
velur bojëgjaku.
Armaç i rëndë kjo xhybe e parfumuar.
Në pallat ecja me thundra pa take
ngre fustanellën prej filuri jeshil,
frikë kisha mos të lagen petkat e shtrenjta.
Uji rridhte nën dysheme kristaline.
Dy luaj më mirëprisnin.
Po të vi mbret i plotfuqishëm-
Sybil që dikton vargje
nga libri i madh prej yjësish,
e ti mos qorto pëllumba të dashuruar,
kur e dëgjon kuvendimin e tyre.
Atë bartin një peshë së bashku-
ajo barrë prej përhershmërie.
Një princ dua të ta fal
bota ta kujtoj një mbret-
të vetmin e te gjitha kohëve,
të drejt si engjëlli.
Të urtit e mi le të të shërbejnë,
ëndrrat t’i komentojnë si profeti Daniel
Nabu Kad Nasrit të Babilonisë.
Ne do të bashkohemi
të krijomë balancën qiellore.
Një njeri i ri të lind,
ai i cili paqen do ta sjell- për të gjithë.
Unë jam grua të cilës i këndohen himnet
dhe të cilës zemra i pëlcet si shegë e pjekur-
në secilën padrejtësi; unë jam gruaja me
forcën për ta lindur një botë të re-
ajo alkimiste që gjakun në qumësht ta shndërron
ajo e cila than lotët; në sedef ruan-
Kujtesën e fundit të nënës së mbretit.
Ajo e cila kumton kuvendimin e milingonës.
Kjo dhe vetëm kjo do të na mësoj-
se si malet shndërrohen në rërë lagune,
dhe gjuha e dashurisë mban peshën-
e të gjitha kohëve, para, gjatë dhe
pas njeriut.
E ne le të mbesim njerëz dhe
kjo le të na mjaftojë.


©Fahredin Shehu, 
Shkruar me 8 mars 2013, per here te pare e lexuar ne Festivalin Nderkombetar "Britma e gruas"- ne Biblioteken kombetare te Kosoves, me 12 mars 2013, ne ora 12.00, Prishtine

William S. Peters, USA

Just Bill aka William S. Peters, Sr. is the Proud Single Father of 11 children and 7 Grandchildren.

He has been writing for over 40 years, expressing his thoughts on matters of the Heart, Spirit, Consciousness and Humanity. His primary focus is that of Love, Peace and Understanding! Due to his own personal circumstances that “Life’s Travels” has presented to him such as the Crossing Over of his Beloved Wife, Virisa on 2 July 2006, he says he found himself deeply immersed in an abysmal place filled with convoluting voices of Love, Light, Darkness, Despair and Understanding. These Voices transmuted to feelings and thus to insights and thus to the expressive words you will find all over the internet. 

Bill is not only a Writer / Poet, but he is also a Public Speaker, Empowerment Work Shop Leader, Consultant, Activist, Video Producer, Spoken Word and Recording Artist and so much more. He also is the Director of Inner Child Enterprises as well as the Director of Publicity for Society Hill Music. Bill is involved in well over 80 Social and Writing Sites to include My Space, FaceBook, Inner Child, Adelle Conexxions, Humanity Healing, it’s a Beautiful World, Black Preaching Network, etc., and many, many more. He has accumulated several thousands of Readers and Friends from all over the Globe. Bill was recently featured in Big The Magazine, which incidentally he won the esteemed “Person of the Year Award” for the Year 2009 – 2010. He has been featured on countless Sites for his Insightful Spiritual Loving touch found in the words of his Expressions in Poetry, Story and Analogy. He has published 13 book, his latest offering a Poetic Collection “the light in the window’, which incidentally is available for purchase at his Web Site.         
please read more at:

http://spotlightonjazzpoetry.blogspot.com/2010_08_01_archive.html

let us be Spring filled

i tire of Death
and the regenerative energies
that life affords us
in this season
winter

i do understand it’s purpose
and it is necessary
i think

i am feeling full of expectation
i am living this day
in the Spring
i am growing
in a knowing
that i can continue sowing
seeds of hope
regardless the time of year

i will dig a hole
in the frozen soils of my consciousness
and plant seeds
anyway

i will nurture them
with the warmth of my love
and pour my re-intensified spirit
upon them

they WILL sprout, bud and leaf
and blossom
and the fruit will be early
and sweet
for i have changed my own seasons
unto my pleasing
and the limits
no longer exist
upon the equator
of my understanding

let us be Spring filled

© 7 March 2013 : william s. peters, sr.



Le të mbushemi me pranverë

unë i lodhur nga vdekja
dhe energji ringjallëse
të cilat jeta na i dhuron
në këtë stinë
dimri

unë e kuptoj qëllimin
dhe është e domosdoshme
mendoj

ndjehem përplot të pritura
këtë ditë e jetoj
në pranverë
unë rritem
në njohje
se mund të vazhdoj të mbjell
farë shprese
pa marrë parasysh stinën e vitit

do ta mih një gropë
në dhera të ngrira të vetëdijes sime
dhe farë mbjell
sidoqoftë

do i mëkoj
me ngrohtësinë e dashurisë sime
dhe derdh shpirtin tim të sforcuar
mbi ta

ata DO  të mugullojnë, sythet dhe gjethet
dhe lulet
dhe frutat do jenë të hershme
dhe të ëmbla
sepse unë kam ndërruar stinët e mia
në kënaqësi
dhe kufijtë
nuk ekzistojnë më
mbi ekuatorin
e të kuptuarit të mi

le të mbushemi me pranverë

© 7 March 2013: William S. Peters, Sr.
©  Përkthim Shqip, Fahredin Shehu


Wednesday, March 06, 2013

Amir Or, Izrael







Amir Or, poet, translator, and editor, is the author of seven volumes of poetry, as well as The Song of Tahira(2001), a fictional epic in metered prose. His poems have been published in more than 30 languages, as well as in eight volumes published in English and other European languages. He has been awarded the Prime Minister’s Prize, the Bernstein Prize, and a Fulbright Award, among others; as well as Fellowships from the University of Iowa, the Jewish-Hebrew Centre of the University of Oxford, The Literarische Colloquium, Fondación Valparaiso, and the Heinrich Böll Foundation. His later poetry books include Day which takes its cue from and interprets the Jewish Prayer book, and the bilingually written The Museum of Time, consisting of mental pictures and the species memory. He has translated from Greek, Latin, English and Japanese.

In 1993, Amir Or established the Arabic-Hebrew Helicon Poetry School and developed the school’s pioneering integrated methodologies in a series of subjects. Or is a founding member of the European Network of Creative Writing Programs and serves as national coordinator of the U.N.-sponsored Poets for Peace.


Hëna

bisha mes këmbëve të mia i gulçon
bishës mes këmbëve tua.

hëna mes dhëmbëve të mia i gulçon
hënës në zemrën tënde.

bisha në zemrën time të erëmon përherë.



Moon

The animal between my legs howls
to the animal between your legs.

The moon between my teeth howls
to the moon in your heart.

The animal in my heart smells you always.


(Translated by Fiona Sampson and the author)
Translated from English into Albanian Fahredin Shehu



Tuesday, March 05, 2013

Marijan Grakalić, , Zagreb, Kroaci.


Marijan Grakalić (1957) , Zagreb, Kroaci.
Ka studiuar në Universitetin e Zagrebit dhe është njëri nga themelusit e revistës ''Zoon Politikon '' (1978). Ka shkruar për shumë revista dhe gazeta ndër to: Quorum, Pitanja, Polet, Danas, Večernji list, Odjek, Start, Mladina, Vjesnik, dhe shumë të tjera. Prej vitit 1989 e deri më 1993, kryeredaktor i revistës mujore ''Azur journal” dhe shtëpisë botuese me të njejtin emër.
Librat e botuar: Ljubljanski proces, Emonica, Ljubljana 1988., Gospa iz Međugorja, Vjesnik, Zagreb 1989., Nesretna fortuna, AŠ Delo, Beograd 1989., Domovinski rat – interëievi, Azur, Zagreb 1993., Duhovnosti novog doba, Reta, Zagreb 1995, U pandžama pohotnog Zmaja, (Roman) Venerus, Rijeka 2011, Arkadijski brevijar (novele), Hipnotika, Zagreb 2012.




Këngë formati
Kjo është këngë prej formati, thënie ëndrrash, masa e tyre në peshën e floririt,
mallimi në pasqyrë tek sa u pa, imagjinata mbylli shikimin, nuk mëton të shkoj askund
vetëm fatin, shpresën do ta shijoj, sepse poezia, ajo është çasti, në tërësi i mëshirës.
Gërma të fshehta, kështjellë fajlësh aty ndërtohet, në drithërimën e paramendimit, vizionit të saj
më këngë parzmi, duarsh, trupat evitojnë, nemitja i dorëzohet tundimit të ëmbël
kur agon tërësisht e re melankolia më jetë e shkruar, bukuria, o vetëm thjeshtë notë e rastësisë.


Iluzioni
Mos u zvarrit në mendjelehtësinë e natës, ik, evitoje terrin dhe ftohtësinë
hija e pabesë nuk është stërgjysh i qiellit, dëgjo pëshpëritjen, zë njeriu aty duhet.
Zija është thjesht imagjinatë, palltoja e vjetër e mbajtur të cilës i mungon shkëlqimi,
andaj e dua fukarallëkun tim, erë në shpirt nuk kërkoj as mashtrimet as parajsën, derisa
hapësira e lënë e fatit të imagjinuar thjesht është rrjedhë, rrokje e hamendjes sipërfaqësore.
Odiseja thjeshtë thjesht sfond është, hamendje e demoduar, mbetje e ndonjë ndryshimi të harruar,
e ti tash e pafuqishme, falë magjisë ose truqeve, duke përqafuar hijet imitoj hamendjen.


 Dritëhëna
Dobësia para afshit dyshon në trup, bymehet dredhka e venave, e gjakut, e shikimi mjegullohet
para fytyrës sate të mbërthyer në shpirt, bijtë e nemitur nuk flasin, harresa hesht,
vetëm erë e ftohtë, e natës, tani fryen, i bie tingujve, rrugët dhe faqet me puthje të lemeritëshme prek
edhe hëna e ndritshme është thjeshtë dritë e largët, ajo që me hijen e butë ndriçon terrin.
Dritëhëna ajo është iluzion, ajo perde në kapakun e syrit veç i ëndërruar
ku fatkeqësia mashtron errësirën, e çdo pamje është thjesht një feksje, iluzion i mbledhur dhe i tillë.
tundimi ekziston tek atëherë kur është jashtë çdo plani, nuk ka aty llogari të lehta e të vjetra,
ngushëllimi thua është sepse je damë, si dritëhëna sipër çdo kulmi në shpirt prapë e vetmuar.


 Vdesimi
Vdesojmë me fuqinë e trupit, shpirtit dhe harresës stërrlodhëse
në martesë, banketin e përditshmërisë së rëndë e të ngadaltë.
nuk ka as trohë dhuntie profetike mbi dhe nën çdo gjë
veç mallkimi i thjeshtë i çmimeve të panevojshme për secilin njeri.
tipar i krejt gjendjes sërish e dorëzuar, dhe mundësia përtace
nuk premton gjatë, sërish e njëjtë, ndryshim djallëzor.
Çka ndodh tani me atë tjetrën, derisa në guri në zemër bie,
pesha e ledhatimit nuk shkon me trishtimin, mos iu friko trokitjes së harresës.
i tmerruar me këtë, me robin e himbës, me errësirë dhe kryesisht çdo gjë
pyes shpirtin, trupin, secilin frymëzim këngë pa presje dhe rimë
ku është ai qiell i pikturuar, i fshehur, a është e mundur të arrihet me ndo gjë?


 E munguara
Dënimi i Zotit është gjendje e përkohshme, më shumë ankth e më pak liri,
ndonjëherë i ngjan udhëtimit grupor, mbrëmje e ligë  kur jetohet hollueshëm.
rrugës natën atëherë jehon jehona, nën kapak të syrit pret shikimi i shuar
derisa goja hesht, amullia zemrën qetëson, duke thyer të vërtetat dhe gënjeshtrat e përshtatshme.
nyja  e jetës shtrëngon lakun e pashmangshëm, s’brengoset tek mendon se tani janë më të rënda
dhe që hutueshëm pritet e nesërmja, orët shkojnë si lumi, zhduken aromat e verës.


 © Marijan Grakalić
 © i përkthimit në gjuhën shqipe, Fahredin Shehu, mars 2013

Monday, March 04, 2013

MANIFEST E(litni) P(oetski) I(nternacionalni) K(rug) „PLAVA PALETA“


MANIFEST E(litni) P(oetski) I(nternacionalni) K(rug) „PLAVA PALETA“

U okruženju, iznjedrenog jezikom kojem služimo, savremenici smo suštinskog i sistemskog devalviranja pisane riječi i književnih djela u cjelosti. Dohvativši se krilatice „...poeziju će pisati svi...“ i pozicionirajući je u neželjeni kontekst, te dodavši destrukciju koju kapital sobom nosi, dolazimo u poziciju apsolutnog relativiziranja suštastvenog literarnog djela.
Nije upitno da je jedinka, ponaosob, određeni vrijednosni sistemunutar kojeg nerijetko djelo zauzima čelnu poziciju. Ako imate kapital (a takvi, obzirom da im je pisanje emotivno pražnjenje, jedino i imaju) nije neizvodivo da si „priskrbite“ kako udarni medijski prostor tako i neutralan stav etabliranih kritičara koji će neutralno prezentovati sopstvenu erudiciju uzgred pomenuvši ime autora i djela po tom hitno pristupajući higijensko-mentalnoj dekontaminaciji.
Obzirom na ispisano određena skupina književnih stvaralaca dijeli mišljenje kako je nužno izvršiti prepoznavanje u kreativnom iskazu, izdvojiti mu zajednički sadržatelj te okupiti se oko istog. Kako to udruživanje ne bi poprimilo značajke „narodnog veselja“, te kako bi poklonici Riječi i određenog kreativnog iskaza imali jasnu predstavu na kojeg kvaliteta djela će naići, bilo je neophodno podcrtati minimum oko čega bi se autori okupili.
Minimum oko kojeg smo suglasni jeste da kod pristupa Krugu narednog autora neophodno je obezbjediti stoprocentnu suglasnost predhodnih i aktivnih članova i to bez potrebe za obrazloženjem.
Čemu takav pristup? Naprosto što pokušavajući da se da neka druga intonacija biva najčešće opetovanje ili modifikacija već negdje napisanog ili rečenog, a na ovaj način smo gotovo uvijek prepušteni savjesti i služenju Kreaciji što nam je – ako sudimo po našim javnim istupima (ponaosob) – prevashodno i cilj.
Dobro došli!




MANIFEST i rrethit ndërkombëtar elitar poetik „PALETA BLU“


Në rrethin e dal nga gjuha të cilën e flasim, jemi dëshmitarë të devalvimit qenësor dhe sistematik të fjalës së shkruar dhe veprave letrare në përgjithësi. Duke iu përmbajtur motos„...poezinë mund ta shkruaj akëcili...“ dhe duke e vendosur në kontekstin e pa dëshiruar, dhe duke i shtuar destrukcionin, kapitalin të cilin me vete e bart, vijmë në situatë të relativizimit absolut të veprës së qenësishme letrare.
Nuk është çështja se individi, veçmas, sistemi i caktuar i vlerave brenda të cilit merr pozitën kulmore. Nëse keni kapital, ( e të tillë, me që shkrimi u është zbrazje emocionale, të vetmen gjë që e kanë) nuk është e parealizueshme „marrë për“ hapësirë kumbues medial ashtu edhe qëndrimi neutral i kritikëve të etabluar të cilët në mënyrë neutrale do ta prezantonin erudicionin e vet kalimthi duke përmendur emrin e autorit dhe veprës, pas së cilës urgjent do t'i qasen dekontaminimit higjeniko- mental.
Bazuar në veç të shkruarën grupi i caktuar i krijuesve letrar konsideron se si është e domosdoshme njohja në shprehjen artistike, duke ndarë përmbajtjesoren e përbashkët dhe duke u tubuar kah e njëjta. Ashtu që një rreth i tillë mos të merrte karakterin e „lumturisë popullore“, dhe ithtarë të Fjalës dhe shprehjeve tjera artistike do të kenë imazh të qartë se me çfarë cilësie do të ballafaqohen, ishte e domosdoshme që të nënvizohet minimumi rreth të cilit autorët do të bashkëngjiteshin.
Minimumi me çka pajtohemi është që me qasje në Rrethin e autorit të ardhshëm e domosdoshme është që të arrihet pajtueshmëria e njëqind për qindtë e autorëve të mëhershëm dhe anëtarëve aktiv dhe këtë pa ndonjë nevojë shpjegimi.
Përse një qasje e këtillë? Thjeshtë sepse duke u përpjekur që t'i jepet një intonacion tjetër shpesh përsëritjet dhe modifikimet e veç së shkruarës apo të thënës, e në këtë mënyrë gati çdoherë jemi dorëzuar ndërgjegjes dhe shërbimit ndaj Kreativitetit që edhe na është– nëse gjykojmë sipas reprezentimeve tona të jashtme (veçanërisht) – kryesisht, qëllimi ynë.
Mirë se vini!

Thursday, February 28, 2013

Borce Panov- Macedonia




Biography of Borce Panov

Borce Panov was born in Radovis, Macedonia, and graduated Macedonian language and literature at the Faculty of philology in Skopje, in 1986.A member of the Macedonian Writers’ Association since 1998 and a member of the association’s Presidency since 2008. He writes poetry, plays and essays and until now has published these books:-“What did Charlie C see opposite “, in 1991, an edition of “ALFA”, awarded as the best book at the anonymous contest of the Macedonian Literature Youth.

The same year, this book was also awarded as the best debut , that was published in the period between the previous Struga Poetry Evenings and the next one , winning the award “ Studentski zbor” / Student’s word /.
His poetry book “Cyclone eye” was edited in 1995 by the publishing house “Fenix” in Skopje.
His poetry book “Stop Charlie” was published in 2002, in the edition“Karamanov” of the Culture Centre “Aco Karamanov” from Radovis.
The next poetry book “The beat “was published in 2006 in the publishing house “Dialoque” from Skopje. This book was contesting for the prestigious award “Aco Sopov” in 2006.
The publisher “Gurga” edited his “Glass riddle” , also a poetry book in 2008.His last book, "Basilica of the manuscript" was published by the publishing house IP dialogue in May 2010. His latest book titled "Subconscious dinner" released in the month of May 2012 the publishing house "Dialogue" in Skopje.
Borce Panov is also an author of the following plays:- “ The fifth calendar time “- “ The double of the town”- “At the middle of the street, a dead end “- “ Homo Sapunens”- “ Catch the sleep walker”- “ Divided by his own nose”- “Summer cinema” .


The poem


this mirror
is the most smoothly
shaved cheek
in which
the bear
of time
doesn’t grow
therefore
nix
disappoint
when
you’ll
stand
in the front
of it



Invisible letter

I wanted to write something
between I and invisible city
I want a silent letter
to travel
throughout cloud’s shapes
you’ll ask
how is possible that entire city
be invisible
it is absurd
even for you
you would say
yet, though a owl
that’s just now
becomes a wind portrait
that splits the city
into panic syllable
else that the owl
a roof of the invisible building
where I still reside
your poet
who writes on invisible things
in that city
that always escapes us
and delimits the eyes
Charlie*
____________
Charlie*(Charlie Chaplin)- from my book: Stop Charlie





 The Castle

when the antique craftsman erected the city walls
he built the wind between the stones
so from the distance he would smell the stench of enemy
whereas I from the bones of a dream build the skeleton
and address to wind
that as Diogenes to Alexander the Macedonian
amidst all these bones of worldly slaves
can’t recognize the bones of my father and those of the old King
and causing the odor from not gnawed flesh of my dream?
and hushes to my castle
that the enemy already knocks in the front door
without knowing if I would again awake at home
I walk through the shadow of my Soul
who is a guidepost from my body extends
between the walls of day and night
and I understood that the wind is exactly the stone of wisdom
built as hole in the castle
which for years strengthens my word


@ Translation by Fahredin Shehu




Përditshmëria dyfytyrëshe

Para se ta vente në gjumë nën tehun e sëpatës
Gjyshi im e rrotullonte gjelin mbi kokë
E kur kokën ia priste
Gjaku valë spërkatës
Vallen pa kokë e lejonte ta vallëzoj
Paj edhe unë në zhgjëndërr kështu
Loz ëndrrën time të pa-kokë
Dhe në vetëm tre sekonda
Mes tij dhe zhgjëndrrës dëshiroj të kujtoj
Se “kur ëndërron as i gjallë je as i vdekur”
Më fliste kështu gjyshi
Dhe atëherë u kujtova çka më fliste për stërgjyshin
Kur me kokë të prerë nga jataganët osman
Dhe pa kokë
Më kamë në mes të betejës gjoks më gjoks tundej
Tevona mendova përballë cilës ligësi edhe unë ashtu
Me kamë dytehëshe të përditshmërisë sonë valëvis
Dhe a është e gjithë kjo çka desha të kujtoj
Sikur secili mëngjes varret nga kjo
A do të zgjohem i gjallë
“Sepse kur ëndërron as i gjallë je as i vdekur”



Kalaja


kur mimari antik muronte muret e qytetit
erën mes gurësh muronte
që nga largësia qyteti ta ndjente kundërmimin e armikut
e unë prej eshtrash të një ëndrre sërish ndërtoj skeletin
dhe erës i flas
që si Diogeni Lekës së Madh
mes gjithë këtyre eshtrave robërish botëror
nuk mund të identifikoj eshtrat e babait dhe mbretit plak
e а sjell kundërmimin nga mishi i pa- ndrydhur i ëndrrës sime
dhe kështjellës sime i pëshpërit
se armiku veç para derës troket
dhe nuk di a do të zgjohem sërish në shtëpi
ec nëpër hijen e shpirtit tim
e cila si shenjë rruge nga trupi më shtrihet
mes mureve të ditës dhe të natës
dhe kuptova se era bash gur i urtësisë
muruar si vrimë në kështjellë
I cili prej vitesh fjalën time forcon




 Shartimet e bardha

Zgjohem në faqen e natës
Derisa gjyshja ime e shfleton.
Dhe gjyshi im i gëzohet
Mes degëve të qershive të shëndosha dhe të kuqe
Mua qershitë e bardha m’i sharton.
Unë nuk e kujtoj këtë,
Se as je i gjallë as i vdekur
Kur ëndrra vetvetiu shfletohet...
Zgjohem deri tek dhoma e pupave të mëndafshit.
Nëna ime shprish perin e qetësisë
E ditën time
Në vekun për mëndafsh end.
Më flisnin
Se libri i ëndrrave i gjyshes sime nën jastëk
Gjithmonë është qitap i hapur
Komentimet se shartimet
E ëndrrave tona...
Dhe në mes dy librave
Si melaqe mbrojtës jeton në familjen tonë.
Se as je i gjallë as i vdekur
Nëse ëndrra vetvetiu të shfletohet.





Letër e padukshme


desha të shkruaj diçka
mes meje dhe qytetit të padukshëm
desha të udhëtoj
ajo letër e qetë
nëpër forma të përkryera të reve
do pyesësh
si është e mundur që i gjithë qyteti
të jetë i padukshëm
kjo është absurde
madje edhe për ty
do të thuash
por prapë , sidoqoftë një buf
ja tani pikërisht
shndërrohet në portret ere
i cili ndan qytetin
në rrokje tronditëse
aq më shumë që bufi
kulmi i një ndërtese të padukshme
ku unë ende jetoj
poeti yt
i cili to shkruan gjëra të padukshme
në atë qytet
që pa nda na ik
dhe na i kufizon sytë
Çarli*
____________
Çarli *( Çarli Çaplin)- nga libri im: Stop Çarli





Poezia


kjo pasqyrë
është më e lëmuara
faqe e rruar
ku
mjekra e kohës
nuk rritet më
andaj
kujdes
mos
të trishtoj
kur
para saj
qëndron


@  Përktheu Fahredin Shehu



Monday, February 25, 2013

Once I was a Jew

Do you understand how heart
                           -might squeeze
The entire blood it possessed?  While
Juvenile breath could still warm
The mystical indifference of the senile
The coldness of the snake curved
Over the bent backspin

.............................




Ann Arbor Review, USA

Friday, February 08, 2013

Power Poetry- Fahredin Shehu

Power Poetry


http://www.powerpoetry.org/poems/sorbet-divine

http://www.powerpoetry.org/poems/marriage

http://www.powerpoetry.org/poet/Fahredin/poems

Wednesday, February 06, 2013

Kosova



Gurët e paluar
Vathë arri me gurë ametisti
Nën mozaikun me motive Ouroborus
Dhe pjergulle te përdredhur gjarpëruese
Në shtylla mermeri të rrëmbyera
Të dërguara në Korinth
 
Nënë e përlotur me foshnjen e rrëmbyer
Barbarët na shikonin si veten
Ja se s’bën të jeshë ndryshe
Nën vorbullën gëllëtitëse apetitesh të sëmuara
 
Një vulë mesingu stampon
Dyllin e përgjakur përplot hemeoglobinë
Në pergamen prej lëkure dardane
Dhe kallinjë të praruar me shfryrje lulekuqesh si yje
Në natën e bekuar
 
Dhimbja flet me rrokje tallase
Nga gërsheta baladash të shprishura
Ti nuk zvoglohesh si hija anash diellit
Edhe këtu dashurohej si në Veronën e Shëkspirit
Edhe këtu heshtja si rrëshirë okupon
Mbetjet mortore të të dashuruarve
 
Tash kremtohet frymëmarrja
Hija të rritet përtej madhësisë shpirtërore
Frymëmarrja e lirë si prurje shiu të bollshëm
Tokën ta bojëdis me të gjelbërtën e bekuar
Çupëzat dhe djelmoshat sy-gentiane
Dhe aromë nga gjethet e Farsikës
 
Ja se endemit jemi në trungun human
Bosh nga urrejtja dhe kreshmuar nga ekspansioni i sëmurë
Një popullacion monumentesh humane
 
Ja se krenaria si uji peshkun nuk na mbyt
Ja se jemi mirënjohës për bekime
Të miqëve
Të afërm